این ماجرا باید با 2 دیدگاه "خریدار" و "فروشنده" بررسی بشه.
1- خریدار:
مسلما دریافت مدارک کار خوشایندی نیست و مشتری ها دوست ندارند برای کارهای ساده و پیش پا افتاده مدارک اساسی شناساییشون دست شرکت های خصوصی و حتی نیمه دولتی باشه و همیشه سعی می کنند از جاهایی که مدارک رو نخوان خدمات بگیرند که دیدگاهی کاملا درست و منطقی هستش.
2- فروشنده:
وقتی یک مبلغ فیشینگی یا کرکی و ... به حساب شما واریز میشه، طبق قانون جدید اولین کاری که دادگاه و دادستانی میکنه به فتا دستور میده که با کسی که مبلغ به حسابش واریز شده تماس بگیره که:
- تمام مبالغ کسر شده در 48 ساعت به حساب مال باخته بازگشت داده بشه.
- اطلاعات کامل خریدار (اسم، آدرس، تلفن، آی پی و...) برای دادگاه ارسال بشه.
حالا فرض کنید احراز هویت انجام نشده و شما به شخصی با مشخصات تقلبی مثلا "علی یار" (و یا حتی "ششیسشی" - "شسیسشی") با آی پی خارجی و با پول سرقتی خدمت / کالایی ارایه دادید، حالا پرسش های زیر رو پاسخ بدید:
- برای دادگاه چه چیزی میخواید ارسال کنید.
- اگر کاربر یک خدمت غیر قابل عودت مثل انواع ارزها، دامنه، انواع کالا و ... از شما دریافت کنه و یا مبلغ خرید بالا باشه شما باید از حساب شخصی مبلغ رو عودت کنید تا در خوشبینانه ترین حالت حسابتون توسط دادگاه مسدود نشه.
پس خواهید دید که دریافت مدارک شناسایی برای ارایه خدمات غیر قابل عودت و یا گران قیمت کاملا منطقی هستش و خریدار در صورتی که مشکلی از نظر موانع قانونی نداره، مشکلی بابت احراز هویت هم نباید داشته باشه.
موفق و پیروز باشید.