1- قانونا ، تغییر قوانین ، برای سرویس هایی هست که بعد از تغییر خریداری میشه
اگر سرویس دهنده ای در قوانین خود (که در واقع این قوانین ، با توجه به دیجیتال بودن روند قرارداد خرید هاستینگ ، قرارداد مابین طرفین حساب میشه - اگر یک بار کارتون به دادگاه های سایبری کشیده باشه میبینید که کاملا هم معتبر هست این قوانین و دادگاه به همین قوانین استناد خواهد کرد) ذکر کرده باشه که بک آپ گیری ، وظیفه ی هاستینگ هست و باید بک آپ داشته باشه و هرموقع که کاربر خواست ، بک آپ رو تحویل بده ، این میشه وظیفش و باید ارائه بده بک آپ رو.
اما ، آیا در صورت عدم وجود این بک آپ ، خسارتی هم تعیین شده!؟
شما به عنوان یک طرف قرارداد ، قرارداد رو مطالعه کردید و امضا(دیجیتال) کردید با زدن تیک قبول قوانین.
هاستینگ میتونه به راحتی بگه:
1- ما هزینه ای بابت بک اپ گیری دریافت نکردیم. بک آپ گیری امکانی اضافه و صرفا جهت رفاه حال مشتری بوده. نه تعهد!
2- دوستانی که از سرویس دهندگان خارجی دم میزنن ، آیا روند تهیه یک هاست به صورت رسمی خارج از ایران رو اطلاع دارن!؟ از قوانین فدرال کشوری که شرکت میزبان وب داخل اون هست خبر دارن!؟
وقتی من ایرانی ، خودم به خودم زحمت نمیدم برای هاستی که قراره وبسایت تجاریم روش میزبانی بشه ، یک قرارداد کتبی با مهر و امضا طرفین تهیه کنم (به دلیل تنبلی ، قرار از مالیات های مشموله و...) مسلمه که دستم جایی بند نیست!
چون صرفا یه دونه قرارداد وجود داره که فقط من کاربر امضا کردم و شرایط این قرارداد هم به طور کامل و 100% توسط هاستینگ نوشته شده و من هیچ دخالتی در بند های این قرارداد ندارم!
تهش بگم خدمتتون استارتر عزیز (شاید درست نباشه اینو توضیح بدم و سابقه بدی برای خودم به جا بذارم ولی حقیقتو میگم)
سال 92 ، 17 پرونده شکایت کامل شد ، بازجویی اولیه انجام شد و پیش قاضی رفت (حدود 70 مورد هم پیش بازپرس تفهیم اتهام و منع تعقیب صادر شد!) علیه ما. یعنی ما متهم بودیم در این پرونده ها
از این 17 پرونده ، 14 پرونده مربوط به هاست اشتراکی و 3 پرونده مربوط به هاست دانلود بود
هاست های دانلود که در جلسه اول دادگاه ، ما تبرعه شدیم ، سپس دادخواست حقوقی ضمیمه پرونده شد مبنی بر پرداخت کلیه هزینه های دادسری و حقوقی متحمل شده توسط ما! (که هر هزینه ای بابت وکیل ، تمبر های قانونی ، دادرسی و... که توسط ما شده بود ، شاکی پرونده باید به ما پرداخت میکرد) و در جلسه دوم دادگاه (که حقوقی بود) هر 3 به نفع ما تمام شد و شاکی موظف به پرداخت هزینه های ما شد! (البته ما هزینه ای دریافت نکردیم ولی صرفا باید وضعیت حقوقی شرکت به ثبات میرسید...)
پرونده های هاست اشتراکی ، حدود 1 سال طول کشید ، 10 تا از این پرونده ها به نفع ما پیش رفت و دقیقا شرایطی مانند بالا پیش اومد (شاکی باید هزینه های ما رو هم بپردازد!).
چون در قوانین ما بندی بود مبنی بر اینکه "بک آپ گیری امکانی است اضافه! و نه تعهد!!
اما در 3 تای این پرونده ها ، ما حدود 40 میلیون تومن ضرر پرداخت کردیم (رای دادگاه نبود ، توافقی بود!)
چرا این 3 تا پرونده تونستن ضرر بگیرن!؟ چون قرارداد کتبی از ما داشتن و ما تعهد داشتیم بک آپ بگیریم از سرویس ایشون.
ما تقریبا 300 میلیون تومن هزینه کردیم که مشتریان رو تا جایی که ممکن بود راضی کنیم و مشکل رو رفع کنیم. برگشت هزینه ها ، پرداخت ضرر و زیان ، تهیه سرویس رایگان جایگزین و...
از دید احساسی: واقعا متاسفم که اطلاعات شما از بین رفته. باهاتون همدردی میکنم و امیدوارم بتونید مجدد به سطح سابق برگردید
از دید قانون: شما دستتون به هیچ جا بند نیست. قوانین هاستینگ ها در 99% مواقع به نفع خودشون هست... خوب یا بد بودن این مورد رو کاری ندارم! شما با اگاهی کامل ، قبول کردید این قوانین رو!
میتونستید قول نکنید و درخواست قرارداد کتبی بکنید و مواردی که به نظرتون لازم بود رو در قرارداد ذکر کنید!





پاسخ با نقل قول