قطعا سریعتر برنامه نویسی کردن یا راحت تر برنامه نویسی کردن، انتخاب حرفه ای ها نیست. اونها به سریعتر و سبک تر اجرا شدن برنامه فکر می کنند.استفاده از فرمورک برنامنویسی سرعتر . مرتب تر و آپدیت اون راحت تر خواهد بود !
اما داشتن فریمورک امری اجتناب ناپذیر است در پروژه های بزرگ نه به دلایل فوق، بلکه به دلیل احتیاج به استاندارد سازی در کار تیمی. این دلیل واقعی استفاده مجموعه ها از فریمورک در پروژه های بزرگ است نه سرعت یا راحتی کار.
اگر اینطور بود دیگر نباید کسی با اسمبلی برنامه نویسی بکرد از بس زمان گیر و مزخرف هست لابد اما اینطور نیست اتفاقا حرفه ای ترین محصولات یا با اسمبلی هستند یا حداقل نسخه اسمبلی هم میدهند بیرون که در عمل هم سبک تر است هم سریعتر.
اینجا هم داستان همینطور است. اما این که حالا روی یک پروژه بزرگ بهترین انتخاب چه فریمورکی باشد؟ قطعا آماتورانه ترین انتخاب لاراول است.
معمولا شرکت های حرفه ای فریمورک خودشان را دارند، این فرمورک ها هر چند کار باهاشون به راحتی فریمورک های متداول نیست و همینطور سرعت تولید محصول باهاشون شاید کند تر از فریمورک های متداول باشد اما سرعت اجرای بسیار بهتری دارند و سبک تر هستند.
از نظر امنیت نیز بی تردید این دسته از فیرمورک ها فاصله زیادی تا فریمورک های عمومی دارند. اینجا منظور cs ها نیست که بگیم دست برنامه نویس هست کد امن باشه یا خیر منظور cve ها هست که ریشه ای هستند و برنامه نویس علمی بهشون نداره.
بنابراین انتخاب حرفه ای ها، داشتن یک فریمورک انحصاری خودشان است تا ضمن بهره مندی از مزیت استاندارد کاری مشترک تیمی خیلی هم در بعد منابع و سرعت آسیب نخورند و امنیت هم در بالاترین سطح خودش داشته باشند.
البته باز تاکید کنم طبق پست اولم، اصلا معناش این نیست که یادگیری فریمورک ها کار اشتباهی هست. شخصا یادگیری فریمورک ها رو توصیه می کنم به همه.