توپولوژی فایروال

[damashi]

توپولوژی فایروال
بعد از آشنایی با مفهوم فایروال و وظایف آن نوبت به آن می رسد که توپولوژی فایروال ها را بررسی کنیم. موقعیت یابی برای فایروال و تعیین محل برای آن ، از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد. برای درک بیشتر اهمیت موضوع ، مثال هایی را بیان خواهیم کرد. قبل از هر چیز به نکات مهمی که در هنگام تعیین محل و موقعیت فایروال باید بدان توجه شود دقت نمایید:
۱- موقیت قرار گیری فایروال از لحاظ فیزیکی : معمولا ، فایروال ها را در مرزهای ورودی و خروجی شبکه نصب می کنند تا فایروال هم به عنوان پوشش امنیتی مناسب برای حفاظت از شبکه داخلی باشد و هم شبکه داخلی را از شبکه عمومی ( اینترنت ) جداسازی کند.
۲- در نظر گرفتن نواحی امنیتی مختلف با قابلیت دسترسی های متفاوت : مدیران و مهندسین شبکه برحسب نیاز ، شبکه را به نواحی امنیتی متفاوت تقسیم می کنند بطوریکه هر ناحیه سطوح دسترسی خاصی به افراد می دهد و برای هر کدام از این سطوح فایروال هایی با قوانین وساستگذاری های خاصی نصب و تعریف می کنند.
۳- حفاظت لایه ای : در شبکه های بزرگی که از درجه امنیت بالایی برخوردار باشند ، معمولا داده ها از چندین فایروال عبور می کنند. بدین ترتیب لایه های امنیتی متفاوتی در موقعیت های مختلف در شبکه نصب می کنند. این ویژگی باعث می شود که در صورتی که یکی از فایروال ها دچار مشکل شود ویا اینکه یک فایروال نتوانست جلوی حمله را بگیرد، بقیه فایروال ها راه نفوذ را ببندند.
چند نوع توپولوژی :
اکثر ISP ها دارای وب سرور هستند که از طریق آن اطلاعاتی را در اختیار کاربران و مشریان خود قرار می دهند تا از طریق این وب سرور بتوانند مثلا حساب کاربری و اشتراکی- اینترنتی خود را بررسی کنند و یا به منابعی از شبکه دسترسی داشته باشند.
مدیر شبکه قصد دارد که از فایروال برای حفاظت منابع شبکه ای خود استفاده نماید. به نظر شما وب سرور را در کجا قرار دهد تا امنیت شبکه تامین شود؟ در پاسخ به این پرسش سه شیوه طراحی متفاوت در نظر گرفته می شود:
۱- خارج از فایروال ( بین اینترنت وفایروال ) : در این شیوه ، سرور مستقیما و بدون حفاظ و لایه امنیتی در معرض دید عموم قرار می گیرد. و بعد از آن یک فایروال نصب می شود. ممکن است که این شیوه طراحی برای وب سرور شما خطرناک باشد ، اما چنانچه هکرها با سوء استفاده از ضعف طراحی وب مستر بتوانند وب سرور را در کرده و به بخواهند به داخل شبکه نفوذ کنند به یک فایروال سفت و سخت مواجه خواهند شد.


۲- درون فایروال ( بین فایروال و شبکه ) : در این طراحی ، وب سرور تحت حمایت کامل امنیتی فایروال قرار دارد. در این شیوه باید طراح وب و مدیر شبکه پورت های مورد نیاز و ضروری را باز بگذارد و سایر پورت ها را ببندد. در این صورت چنانچه هکری توانست از حفاظ وب نفوذ کند ، احتمال دارد که به راحتی به سایر پورت ها و منابع شبکه هم دسترسی پیدا کند.


۳- میان دو فایروال : اگر وب سرور دارای منابع حساس و مهمی باشد ، وب مستر و مدیر شبکه ضرورت پیدا می کند که از این شیوه امنیتی استفاده نماید. که در واقع ترکیبی از دو حالت فوق می باشد. در این شیوه طراحی ، وب سرور تحت حمایت و کنترل کامل دو فایروال می باشد و جلوی نفوذ هر فرد سودجویی گرفته می شود.


در سه حالت فوق مشاهده کردید که تنظیم و سیاستگذاری درست قواعد یک فایروال تا چه اندازه می تواند ضروری و حیاتی باشد.

برای درک بهتر مفهوم فایروال ما در شکل بالا ۴ ناحیه یا Zone را در نظر گرفته ایم :
۱- LAN یا شبکه خصوصی ( Private Network) : ناحیه ای است مخصوص مدیران شبکه وکارکنان آن ، بنابراین باید حفاظی برای آن در نظر گرفته شود که اجازه ورود داده های اینترنتی به این ناحیه داده نشود مگر به خود کارکنان شبکه.
۲- DMZ مخفف (Demilitarized Zone ) : به معنی ناحیه غیر نظامی ، ناحیه ای است که سرورهای عمومی ISP در آنجا واقع می شوند. کاربران اینترنتی با دسترسی یه این سرورها می توانند به اینترنت وصل شوند. بنابرین این سرورها در دسترس کاربران اینترنت می باشد. این سرورها می تواند DNS سرور ، وب سرور ، FTP سرور ، میل سرور و غیره باشد… توجه شود که ، این ناحیه در قلمرو حفاظتی فایروال واقع نمی شود. بنابراین باید با دقت و با یک برنامه ریزی صحیح و نیز رعایت تمام مسائل امنیتی اقدام طراحی این ناحیه کرد. این ناحیه درست همانند نمایشگاه ماشین می باشد. که تمام افراد می توانند وارد شده و از تماشا کنند بدون آنکه محدودیتی باشد.
۳- Internet یا ( Public Network ) : ناحیه ای است مربوط به کاربران اینترنتی در حال اتصال به اینترنت.
۴- مناطق محرمانه : در این ناحیه سرورهای حساس و فایل های سری وجود دارند. که در دسترس تعداد خاصی می باشد.
با این تفاصیل و با داشتن چندین ناحیه که از لحاظ سطح امنیتی بسیار متفاوت از یکدیگر هستند. باید اصولی اتخاذ شود که بتوان سطوح امنیتی مختلفی را تامین کرد و جلوی دسترسی های غیر مجاز را گرفت. اولین قدمی که باید برداشت گذاشتن فایروال ها با قواعد تعریف شده معین و در لبه ورودی و خروجی این نواحی می باشد.