مدیر وارونگی کنترل (IoC Container) در جاوا اسپرینگ

[saeed.mihan]

با نام و یاد خدای مهربان در این مقاله قصد داریم در مورد IoC Container یا مدیر وارونگی کنترل مطالبی را ارائه دهیم. مدیر وارونگی کنترل، به عنوان هسته فریمورک اسپرینگ object ها را می سازد، آنها را بهم متصل کرده، پیکربندی می کند و مدیریت آنها را به عهده می گیرد تا چرخه زندگی خود را از ایجاد تا پایان به اتمام برسانند! مدیر IoC، اطلاعات را از فایل XML دریافت کرده و مطابق آن عملیات لازم را انجام می دهد. عملیات اصلی مدیر IoC عبارتند از:

• نمونه گیری از کلاس اپلیکیشن
• پیکربندی اشیا
• گردهم آوردن و اسمبل کردن وابستگی های بین اشیا

در کل دو نوع مدیر IoC داریم:

1. 
   
   1. BeanFactory
   2. ApplicationContext
   
   

تفاوت های بین BeanFactory و ApplicationContext

دو واسط org.springframework.beans.factory.BeanFactory و org.springframework.context.ApplicationContext همانند یک مدیر IoC عمل می کنند. واسط ApplicationContext بر روی واسط BeanFactory ایجاد شده است. این واسط چندین قابلیت اضافه بر BeanFactory ارائه می دهد، مانند مجتمع سازی با Spring’s AOP، message resource handling (برای I18N)، انتشار رویداد، محتوای خاص لایه کاربرد (مانند WebApplicationContext) برای برنامه های وب. بنابراین بهتر است از ApplicationContext استفاده کنید تا BeanFactory .

---

استفاده از BeanFactory

XmlBeanFactory، کلاس پیاده سازی برای واسط BeanFactory است. برای استفاده از BeanFactory، باید یک نمونه از کلاس XmlBeanFactory ایجاد کنیم. اینکار به صورت زیر انجام می شود: Resource resource=new ClassPathResource("applicationContext.xml");
BeanFactory factory=new XmlBeanFactory(resource); سازنده کلاس XmlBeanFactory یک شی منبع (Resource object) دریافت می کند، بنابراین برای ایجاد یک شی از کلاس BeanFactory ابتدا نیاز به یک شی از کلاس Resource داریم. استفاده از ApplicationContext

کلاس ClassPathXmlApplicationContext، کلاس پیاده سازی واسط ApplicationContext است. پس باید نمونه ای از کلاس ClassPathXmlApplicationContext ایجاد کنیم تا بتوانیم از ApplicationContext استفاده کنیم. این کار بصورت زیر انجام می شود: ApplicationContext context = new ClassPathXmlApplicationContext("applicationContext .xml"); سازنده کلاس ClassPathXmlApplicationContext یک رشته دریافت می کند، بنابراین برای ایجاد یک نمونه از ApplicationContext باید نام فایل xml را به آن پاس دهیم. منتظر مقالات و آموزش های بعدی باشید، جهت مشاهده آموزش های جاوا اسپرینگ اینجا کلیک کنید.


منبع: میهن لرن