در اينترنت همانند ساير شبكه های كامپيوتری از پروتكل های متعدد و با اهداف مختلف استفاده می گردد. هر پروتكل از يك ساختار خاص برای ارسال و دريافت اطلاعات (بسته های اطلاعاتی ) استفاده نموده و ترافيك مختص به خود را در شبكه ايجاد می نمايد . HTTP ( برگرفته از Hyper Text Transfer Protocol ) ، يكی از متداولترين پروتكل های لايه application است كه مسئوليت ارتباط بين سرويس گيرندگان و سرويس دهندگان وب را برعهده دارد .
در ادامه با پروتكل فوق بيشتر آشنا خواهيم شد.

پروتكل HTTP چيست ؟
دنيای شبكه های كامپيوتری دارای عمری چند ساله است و بسياری از كاربران ، ضرورت استفاده از شبكه را همزمان با متداول شدن اينترنت در اوايل سال 1990 دريافتند . عموميت اينترنت، رشد و گسترش شبكه های كامپيوتر‌ی را به دنبال داشته است . اينترنت نيز با سرعتی باورنكردنی رشد و امروزه شاهد ايجاد ده ها ميليون وب سايت در طی يك سال در اين عرصه می باشيم .
تمامی وب سايت های موجود بر روی‌ اينترنت از پروتكل HTTP استفاده می نمايند . با اين كه پروتكل HTTP با استفاده از پروتكل های ديگری نظير IP و TCP ماموريت خود را انجام می دهد ، ولی اين پروتكل HTTP است كه به عنوان زبان مشترك ارتباطی بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده وب به رسميت شناخته شده و از‌ آن استفاده می گردد . در واقع مرورگر وب صدای خود را با استفاده از پروتكل HTTP به گوش سرويس دهنده وب رسانده و از وی درخواست يك صفحه وب را می نمايد.
به منظور انجام يك تراكنش موفقيت آميز بين سرويس گيرندگان وب ( نظير IE ) و سرويس دهندگان وب ( نظير IIS ) ، به اطلاعات زيادی نياز خواهد بود . پس از handshake پروتكل TCP/IP ، مرورگر اطلاعات گسترده ای را ‌ برای سرويس دهنده وب ارسال می نمايد .
يك بسته اطلاعاتی نمونه در شكل زير نشان داده شده است



Host:

کد:
www.google.ca
به سرويس دهنده وب ، نوع نرم افزار سرويس گيرنده ( در اين مورد خاص Mozilla version 5.0 ) و نوع سيستم عامل نصب شده بر روی كامپيوتر ( در اين مورد خاص Windows version NT 5.1 و يا همان ويندوز XP ) اعلام می گردد.


User-agent:
Mozilla/5.0 (Windows; U; Windows NT 5.1;

نوع character set استفاده شده به سرويس دهنده اعلام می گردد ( در اين مورد خاص از en:us و نسخه شماره 10 . 7 . 1 استفاده شده است ) .


en-US; rv: 1.7.10)

نام مرورگر استفاده شده توسط سرويس گيرنده به سرويس دهنده وب اعلام می گردد ( در اين مورد خاص از مرورگر FireFox استفاده شده است ) .


Gecko/20050716 Firefox/1.0.6

سرويس گيرنده به سرويس دهنده وب فرمت اطلاعاتی را كه می تواند دريافت نمايد ، اعلام می نمايد ( در اين مورد خاص هم برای متن و هم برای application از فرمت xml استفاده می گردد ) .


Accept:
text/xml, application/xml, application/xhtml+xml

سرويس گيرنده به سرويس دهنده نوع فرمت متن دريافتی را اعلام می نمايد ( در اين مورد خاص html و يا plain text ) .
همچنين فرمت فايل های گرافيكی ( در اين مورد خاص png . و ساير فرمت های متداول ) نيز اعلام می گردد .


text/html; q=0.9, text/plain; q=0.8, image/png, */*;q=0.5

ليست character set كه سرويس گيرنده وب قادر به فهم آنان است، اعلام می گردد ( در اين مورد خاص ISO-8859 , و يا utf-8 ) .


Accept-Charset:
ISO-8859-1, utf-8; q=0.7, *;q=0/7

به سرويس دهنده وب مدت زمان نگهداری session اعلام می گردد ( در اين مورد خاص 300 ثانيه ) .
سرويس گيرندگان می توانند با صراحت پايان يك session را اعلام نمايند . در نسخه شماره 1 . 1 پروتكل HTTP ، ارتباط و يا اتصال برقرار شده فعال و يا open باقی خواهد ماند تا زمانی كه سرويس گيرنده خاتمه آن را اعلام و يا مدت زمان حيات آن به اتمام رسيده باشد .
در نسخه شماره يك پروتكل HTTP ، پس از هر درخواست و اتمام تراكنش ، ارتباط ايجاد شده غيرفعال و يا close می گردد .


Keep-Alive:
300 Connection: keep-alive

cookie و مقدار مربوطه به آن اعلام می گردد. كوكی يك متن اسكی فلت می باشد كه اطلاعات متفاوتی را در خود نگهداری می نمايد .
مدت زمان حيات يك كوكی می تواند موقت ( تا زمانی كه مرورگر فعال است ) و يا دائم ( ذخيره بر روی هارد ديسك كامپيوتر و در يك محدوده زمانی تعريف شده ) باشد .


Cookie: PREF=ID=01a0822454acb293: LD=en:TM=1121638094�..