حادثه برای یکی از مدیران سایت آپلودفا(محسن خاکپور)

[Arte]

با سلام خدمت دوستان عزیزم
از همگی بابت این همه لطفی که به من داشتید ممنونم
امروز 18 فروردین مرخص شدم و زیاد حالم ایده آل نیست ولی سریعا لاگین کردم و این متن رو نوشتم تا از همگی عزیزان سپاسگذاری کنم
بعضی از دوستان شرح ماجرای تصادف من رو میخواستن بدونم که اینجا کوتاه توضیح میدم

ماجرا این بود که 4 فروردین طبق روال همیشگی من و تعدادی از علاقمندان به ماشین که هر پنجشنبه از مناطق مختلف تهران دور هم جمع میشیم و مسابقه میدیم ساعت 5 بود اومدیم شروع کنیم دیدم کنترل نامحسوس ایستاده و رفتیم ساعت 8 شب دوباره برگشتیم ماشین ها 4 تا 405 بود 2 تا زانتیا و 1 پرشیا به هر حال شروع شد تا 5 کیلومتر اول نفر دوم بودم به زانتیا نمیرسیدم کلی تلاش زدم جلو سرعتم طبق کروکی پلیس 172 تا بوده که بعد از اینکه فاصله ی من از بقیه زیاد شد و نفر اول بودم اومدم بیام سمت چپ دستم و از پنجره بیارم بیرون و اعلام پیروزی کنم که فرمون را رها کردم و هنگامی که اومدم بیام سمت چپ پاهام خورد به فرمون و ماشبن چرخید من هم هل کردم ترمز زدم بیشتر چرخید طبق نقاشی زیر از لاین سبقت چرخیدم خوردم به گارد ریل و بعد دوباره چرخیدم اومدم لاین سبقت تو هین برگشت مجدد ماشین بلند شد و 2 تا ملق زد من چون کمربند داشتم خدا رحم کرد و از پنجره بیرون نیفتادم و تو خود ماشین هی این ورو اون ور میخورم تا اینکه دست چپم شکست و سرم ضربه ی شدید دید و خون ریزی داخلی کرد این امر باعث شد از 4 تا 18 فروردین در ای سی یو و بخش بستری باشم تحت مراقبت

عکس ماشین رو ببینید میگید این سرنشینش 100 درصد باید میمرد ولی خدا نخواست
هم عید خودم خراب شد هم عید اطرافیانم هم از کارام بشدت عقب افتادم هم ماشینم کلا از بین رفت ولی خدارو شکر که آسیب جانی دیگه ای ندیدم چون عزیزانی رو میاوردن اونجا که کلا صورت از بین رفته بود قطع نخاع و حتی در کما بودن ولی من بنظرم خدا بسیار دوسم داشت که فرصت دوباره سالم زندگی کردن رو بهم هدیه داد
این هم تجربه ی تلخ سال 90 من بود ایشالا تکرار نشه
ممنون موفق باشید

[MbjHosting]

با سلام خدمت دوستان عزیزم
از همگی بابت این همه لطفی که به من داشتید ممنونم
امروز 18 فروردین مرخص شدم و زیاد حالم ایده آل نیست ولی سریعا لاگین کردم و این متن رو نوشتم تا از همگی عزیزان سپاسگذاری کنم
بعضی از دوستان شرح ماجرای تصادف من رو میخواستن بدونم که اینجا کوتاه توضیح میدم

ماجرا این بود که 4 فروردین طبق روال همیشگی من و تعدادی از علاقمندان به ماشین که هر پنجشنبه از مناطق مختلف تهران دور هم جمع میشیم و مسابقه میدیم ساعت 5 بود اومدیم شروع کنیم دیدم کنترل نامحسوس ایستاده و رفتیم ساعت 8 شب دوباره برگشتیم ماشین ها 4 تا 405 بود 2 تا زانتیا و 1 پرشیا به هر حال شروع شد تا 5 کیلومتر اول نفر دوم بودم به زانتیا نمیرسیدم کلی تلاش زدم جلو سرعتم طبق کروکی پلیس 172 تا بوده که بعد از اینکه فاصله ی من از بقیه زیاد شد و نفر اول بودم اومدم بیام سمت چپ دستم و از پنجره بیارم بیرون و اعلام پیروزی کنم که فرمون را رها کردم و هنگامی که اومدم بیام سمت چپ پاهام خورد به فرمون و ماشبن چرخید من هم هل کردم ترمز زدم بیشتر چرخید طبق نقاشی زیر از لاین سبقت چرخیدم خوردم به گارد ریل و بعد دوباره چرخیدم اومدم لاین سبقت تو هین برگشت مجدد ماشین بلند شد و 2 تا ملق زد من چون کمربند داشتم خدا رحم کرد و از پنجره بیرون نیفتادم و تو خود ماشین هی این ورو اون ور میخورم تا اینکه دست چپم شکست و سرم ضربه ی شدید دید و خون ریزی داخلی کرد این امر باعث شد از 4 تا 18 فروردین در ای سی یو و بخش بستری باشم تحت مراقبت

عکس ماشین رو ببینید میگید این سرنشینش 100 درصد باید میمرد ولی خدا نخواست
هم عید خودم خراب شد هم عید اطرافیانم هم از کارام بشدت عقب افتادم هم ماشینم کلا از بین رفت ولی خدارو شکر که آسیب جانی دیگه ای ندیدم چون عزیزانی رو میاوردن اونجا که کلا صورت از بین رفته بود قطع نخاع و حتی در کما بودن ولی من بنظرم خدا بسیار دوسم داشت که فرصت دوباره سالم زندگی کردن رو بهم هدیه داد
این هم تجربه ی تلخ سال 90 من بود ایشالا تکرار نشه
ممنون موفق باشید

به سلامتی که خوب شدید.
ان شالله 100 سال ( باز هم کمه ) زنده بمانید.

[itjavani]

با سلام خدمت دوستان عزیزم
از همگی بابت این همه لطفی که به من داشتید ممنونم
امروز 18 فروردین مرخص شدم و زیاد حالم ایده آل نیست ولی سریعا لاگین کردم و این متن رو نوشتم تا از همگی عزیزان سپاسگذاری کنم
بعضی از دوستان شرح ماجرای تصادف من رو میخواستن بدونم که اینجا کوتاه توضیح میدم

ماجرا این بود که 4 فروردین طبق روال همیشگی من و تعدادی از علاقمندان به ماشین که هر پنجشنبه از مناطق مختلف تهران دور هم جمع میشیم و مسابقه میدیم ساعت 5 بود اومدیم شروع کنیم دیدم کنترل نامحسوس ایستاده و رفتیم ساعت 8 شب دوباره برگشتیم ماشین ها 4 تا 405 بود 2 تا زانتیا و 1 پرشیا به هر حال شروع شد تا 5 کیلومتر اول نفر دوم بودم به زانتیا نمیرسیدم کلی تلاش زدم جلو سرعتم طبق کروکی پلیس 172 تا بوده که بعد از اینکه فاصله ی من از بقیه زیاد شد و نفر اول بودم اومدم بیام سمت چپ دستم و از پنجره بیارم بیرون و اعلام پیروزی کنم که فرمون را رها کردم و هنگامی که اومدم بیام سمت چپ پاهام خورد به فرمون و ماشبن چرخید من هم هل کردم ترمز زدم بیشتر چرخید طبق نقاشی زیر از لاین سبقت چرخیدم خوردم به گارد ریل و بعد دوباره چرخیدم اومدم لاین سبقت تو هین برگشت مجدد ماشین بلند شد و 2 تا ملق زد من چون کمربند داشتم خدا رحم کرد و از پنجره بیرون نیفتادم و تو خود ماشین هی این ورو اون ور میخورم تا اینکه دست چپم شکست و سرم ضربه ی شدید دید و خون ریزی داخلی کرد این امر باعث شد از 4 تا 18 فروردین در ای سی یو و بخش بستری باشم تحت مراقبت

عکس ماشین رو ببینید میگید این سرنشینش 100 درصد باید میمرد ولی خدا نخواست
هم عید خودم خراب شد هم عید اطرافیانم هم از کارام بشدت عقب افتادم هم ماشینم کلا از بین رفت ولی خدارو شکر که آسیب جانی دیگه ای ندیدم چون عزیزانی رو میاوردن اونجا که کلا صورت از بین رفته بود قطع نخاع و حتی در کما بودن ولی من بنظرم خدا بسیار دوسم داشت که فرصت دوباره سالم زندگی کردن رو بهم هدیه داد
این هم تجربه ی تلخ سال 90 من بود ایشالا تکرار نشه
ممنون موفق باشید

همين كه دوباره برگشتي پيش خودموني يك دنيا ارزش داره! نميدوني چقدر دلم واست تنگيده بود

[GOD]

وقتی میگند 120 بیشتر نرید واسه همینه دیگه
حالا باز خوبه کمربند بسته بودی

[nezar]

سلام
محسن خیلی خوشحالم که سالمی

[irlogo]

سلامتیش صلوات

[iacbook]

با سلام خدمت دوستان عزیزم
از همگی بابت این همه لطفی که به من داشتید ممنونم
امروز 18 فروردین مرخص شدم و زیاد حالم ایده آل نیست ولی سریعا لاگین کردم و این متن رو نوشتم تا از همگی عزیزان سپاسگذاری کنم
بعضی از دوستان شرح ماجرای تصادف من رو میخواستن بدونم که اینجا کوتاه توضیح میدم

ماجرا این بود که 4 فروردین طبق روال همیشگی من و تعدادی از علاقمندان به ماشین که هر پنجشنبه از مناطق مختلف تهران دور هم جمع میشیم و مسابقه میدیم ساعت 5 بود اومدیم شروع کنیم دیدم کنترل نامحسوس ایستاده و رفتیم ساعت 8 شب دوباره برگشتیم ماشین ها 4 تا 405 بود 2 تا زانتیا و 1 پرشیا به هر حال شروع شد تا 5 کیلومتر اول نفر دوم بودم به زانتیا نمیرسیدم کلی تلاش زدم جلو سرعتم طبق کروکی پلیس 172 تا بوده که بعد از اینکه فاصله ی من از بقیه زیاد شد و نفر اول بودم اومدم بیام سمت چپ دستم و از پنجره بیارم بیرون و اعلام پیروزی کنم که فرمون را رها کردم و هنگامی که اومدم بیام سمت چپ پاهام خورد به فرمون و ماشبن چرخید من هم هل کردم ترمز زدم بیشتر چرخید طبق نقاشی زیر از لاین سبقت چرخیدم خوردم به گارد ریل و بعد دوباره چرخیدم اومدم لاین سبقت تو هین برگشت مجدد ماشین بلند شد و 2 تا ملق زد من چون کمربند داشتم خدا رحم کرد و از پنجره بیرون نیفتادم و تو خود ماشین هی این ورو اون ور میخورم تا اینکه دست چپم شکست و سرم ضربه ی شدید دید و خون ریزی داخلی کرد این امر باعث شد از 4 تا 18 فروردین در ای سی یو و بخش بستری باشم تحت مراقبت

عکس ماشین رو ببینید میگید این سرنشینش 100 درصد باید میمرد ولی خدا نخواست
هم عید خودم خراب شد هم عید اطرافیانم هم از کارام بشدت عقب افتادم هم ماشینم کلا از بین رفت ولی خدارو شکر که آسیب جانی دیگه ای ندیدم چون عزیزانی رو میاوردن اونجا که کلا صورت از بین رفته بود قطع نخاع و حتی در کما بودن ولی من بنظرم خدا بسیار دوسم داشت که فرصت دوباره سالم زندگی کردن رو بهم هدیه داد
این هم تجربه ی تلخ سال 90 من بود ایشالا تکرار نشه
ممنون موفق باشید

انشالا که به خیر گذشته و براتون آرزوی سلامتی کامل می کنم.


پ.ن:
اتفاق شبیه به همین دوم فروردین 1387 برای من و 4 تا از دوستام در یک 206 اتفاق افتاد و فکر می کنم بدونم چه احساسی دارید ...

[rn4j1m1]

خوشحالم که برگشتی

[DeltaGostar]

مهندس هر وقت میخوای بری یکم توی کما بخوابی . یه خبری بده خوب

بهترین تغذیه بکن ان شالله برگردی سر ورزش .

[faranetwork]

خوشحالم که سالم برگشتی.......ایشالاه واست سال خوبی باشه............یک درس عبرت هم گرفته باشی........واسه من هم سال 81 همچین اتفاقی افتاد که یکی فوت کرد...........

---------- Post added at 09:26 AM ---------- Previous post was at 09:20 AM ----------

بله واقعا بهترین نعمت خدا سلامتی است.
افسوس که تا زمانی که دارای آن هستیم قدرش را به خوبی نمی دانیم.

آره راست میگی....تا وقتی که آدم رو تخت بیمارستان نیست قدر سلامتی رو نمیدونه .....وقتی میره رو تخت میفهمه سلامتی چیه......البته آرزو میکنم هیچ وقت هیچ کسی رو تخت بیمارستان نباشه....و همه مریضان.هر چه زودتر شفا پیدا کنند......مخصوصا عزیزان سرطانی...........