پاسخ : آشنايي با مفاهيم Nat
بعد از بررسي مفاهيم NAT مختصري از مفهوم NAT Table را بررسي مي كنيم.
NAT Table قلب اصلي عملكردNAT مي باشد. هر ارتباطي از داخل شبكه به خارج شبكه مانند اينترنت در اين جدول ثبت مي شود تا مسيرياب بداند كه با اطلاعات دريافتي روي Interface هاي خود چگونه رفتار كند و به كجا بفرستد. اين جدول به تدريج توسط ارتباط هايي كه ايجاد شده و از درون مسيرياب مي گذرد پر مي شود و هرگاه كه ارتباطي قطع شود ركورد ثبت شده در اين جدول حذف مي گردد و فضا براي ثبت ركوردهاي ديگر باز مي شود.
NAT Table در نوع هاي مختلف NAT متفاوت كار مي كند. NAT Table بزرگتر به معني اشغال حافظه بيشتر است و مي تواند ارتباطات زيادتري را رديابي كند، به اين معني كه دستگاهي كه NAT روي آن فعال است ، جدول بزرگتري دارد و مي تواند ارتباطات بيشتري را نسبت به دستگاهي كه NAT Table آن كوچكتر است ثبت و كنترل نمايد. شكل زير ساختار يك NAT Table را نشان مي دهد:
شكل فوق نمايانگر دو درخواست از داخل و از ايستگاههای كاري 192.168.0.5 و 192.168.0.21 به دستگاهي كه NAT روي آن فعال است ، مي باشد. اين بسته هاي اطلاعاتي به صورت موقتي روي يك قسمت خاصي از مسيرياب ذخيره شده تا تغييرات اندكي روي آن انجام شود. در اين مثال مسيرياب آدرس مبداء هر بسته اطلاعاتي را كه همان آدرس محلي ايستگاه هاي كاري مي باشد با آدرس اينترنتي خود كه آدرس 203.31.22.134 است تعويض مي كند و سپس بسته اطلاعاتي از طريق كارت شبكه اينترنتي مسيرياب و يا دستگاهي كه NAT روي آن فعال است به اينترنت ميفرستد . يعني قبل از اينكه بسته هاي اطلاعاتي مسيرياب را ترك كنند يك ركورد براي هر بسته داخل جدول NAT ثبت مي شود اين ركورد مسيرياب را قادر مي سازد تا تصميم گيري مناسبي را براي بسته هايي كه از اينترنت برمي گردند انجام دهد.
وقتي كه جواب يك درخواست از اينترنت برمي گردد چه اتفاقي مي افتد؟
در واقع همان اتفاقي كه در مورد بسته هاي خروجي مي افتد روي بسته هاي ورودي نيز انجام مي شود.
وقتي جواب درخواستي از اينترنت به مسيریاب مي رسد ، مسيرياب از جدول NAT خود كمك گرفته و ركورد مشخص مربوط به اين درخواست را پيدا مي كند و يك تغيير كوچك ديگر روي بسته اطلاعاتي انجام مي دهد و اين تغيير، تعويض IP مقصد از 203.31.220.134 به 192.168.0.5 براي بسته اطلاعاتي اول و 192.168.0.21 براي بسته اطلاعاتي دوم مي باشد. سپس اين بسته هاي جديد به مقصدشان فرستاده مي شوند و مسيرياب ركورد مربوط به اين دو را از جدول NAT خود حذف مي كند.
روي اكثر دستگاه هايي كه NAT را پشتيباني مي كنند، ارتباطات NAT محدود به حافظه موجود روي آن دستگاه مي باشد. هر ترجمه NAT (تعويضIP) حدود 160 بايت از حافظه را اشغال مي كند. نتيجه اينكه اگر1000 ترجمه اتفاق بيفتد حدود 1.6 مگابايت از حافظه اشغال مي شود. بنابراين Platform ي براي استفاده از NAT مناسب است كه داراي حافظه كافي براي كنترل ارتباطات و عملكرد NAT را نيز داشته باشد.
منبع:sgnec.net
پاسخ با نقل قول