فناوری اطلاعات و اطلاعات اخیر

[name3]

بيل گيتس: آموزگاران نیازمند بازخوردهای واقعی هستند

ماهنامه شبکه - مهر 1392 شماره 149

» برگردان: سبحان عطار



اشاره:
ماهنامه شبکه - همه ما به یک مربی نیاز داریم. تفاوتی نمی‌کند که یک بازیکن بسکتبال باشیم یا یک بازیکن تنیس، یک قهرمان ژیمناستیک یا یک کارت‌باز حرفه‌ای!

همه ما به یک مربی نیاز داریم. تفاوتی نمی‌کند که یک بازیکن بسکتبال باشیم یا یک بازیکن تنیس، یک قهرمان ژیمناستیک یا یک کارت‌باز حرفه‌ای!
همه ما به کسانی نیاز داریم که به ما بازخورد دهند. چرا‌که تنها از این روش است که می‌توانیم خود را ارتقا بخشیم. متأسفانه در بین ما گروهی از مردم وجود دارند که به‌رغم در‌اختیار داشتن یکی از مهم‌ترین مشاغل دنیا، هیچ روش ساخت‌یافته و منسجمی برای ارائه بازخورد به آن‌ها وجود ندارد. منظور من آموزگاران است. زمانی که من و ملیندا (همسر گیتس) از ناکارآمدی بازخوردهایی که به آموزگاران داده می‌شود مطلع شدیم، به‌شدت تحت‌تأثیر قرار گرفتیم. تا امروز، بیش از 98 درصد آموزگاران به‌عنوان بازخورد تنها یک واژه را دریافت می‌کنند: «رضایت‌بخش». واقعیت آن است که اگر تنها بازخوردی که از مربی‌ام دریافت می‌کردم همین عبارت «رضایت بخش» بود، هرگز انگیزه‌ای برای بهتر شدن نمی‌داشتم؛ از کجا باید می‌دانستم که چه کسی بهترین است؟ چگونه باید می‌دانستم که متفاوت از دیگران هستم؟ اگرچه امروزه، در مناطق گوناگون روش‌های ارزیابی آموزگاران در حال تغییر است، اما با وجود این ما همچنان تقریباً هیچ بازخوردی به آموزگاران برای ارتقای روش‌های آموزش‌شان به آن‌ها نمی‌دهیم. آموزگاران ما مستحق بیش از این هستند و سیستم آموزشی فعلی ما، به‌شکلی عادلانه برای آن‌ها طراحی نشده است. در واقع این سیستم برای دانش‌آموزان نیز طراحی درست و عادلانه‌ای نداشته و این ناکارآمدی، جایگاه امریکا را در معرض مخاطره قرار خواهد داد. بنابراین، امروز قصد دارم تا در این مورد صحبت کنیم که چگونه به همه آموزگاران کمک کنیم تا ابزار مورد نیاز برای ارتقا خود را به‌دست آورند.
بگذارید با این پرسش شروع کنیم: چه‌ کسی این فرآیند را به درستی انجام می‌دهد. متأسفانه هیچ رتبه‌بندی مشخصی برای سیستم‌های ارائه بازخورد به معلمان وجود ندارد. بنابراین، ما به بررسی روش‌های ارتقای آموزگاران در کشورهایی پرداختیم که دانش آموزانشان در حوزه آکادمیک عملکرد خوبی را از خود به نمایش گذاشته‌اند. برای مثال، به رتبه‌بندی کشورها در زمینه مهارت خواندن توجه کنید. ایالات متحده رتبه نخست را در‌اختیار ندارد. ما حتی در 10 کشور نخست نیز حضور نداریم. در واقع جایگاه ما در رتبه پانزدهم و در کنار کشورهایی مانند ایسلند و لهستان است. حال پرسش این است که در میان 14 کشوری که رتبه بهتری از امریکا دارند، چه تعداد از سیستمی نظام‌مند برای ارتقای آموزگاران خود برخوردارند؟ 11 کشور از 14 کشور. ما در مهارت خواندن در رتبه پانزدهم قرار داریم و این در حالی است که در علوم رتبه 23 و در ریاضیات رتبه‌ای بهتر از 31 نصیبمان نمی‌شود. بنابراین، ما تنها در یک زمینه رتبه‌ای درخور توجه داریم: شکست در ارئه بازخورد به آموزگارانمان و فراهم آوردن کمک برای ارتقای مهارت‌های ایشان.
بیایید نگاهی به بهترین بپردازیم: شهر شانگهای چین. این شهر در زمینه خواندن، ریاضیات و علوم در میان تمامی مناطق دنیا رتبه نخست را داشته و یکی از رموز موفقیت شایان آن‌ها در روش کمک به آموزگارانشان برای ارتقای مداوم نهفته است. شانگهایی‌ها اطمینان حاصل می‌کنند که آموزگاران جوان فرصت مشاهده آموزگاران باتجربه در هنگام آموزش را خواهند داشت. علاوه‌بر این، گروه‌های بررسی هفتگی را ایجاد کرده‌اند که در آن آموزگاران به مباحثه پیرامون روش‌های کارآمد می‌پردازند. همچنین هر آموزگار موظف به مشاهده و ارائه بازخورد در مورد سایر همکارانش است.
ممکن است بپرسید، چرا وجود چنین سیستمی از اهمیت برخوردار است؟ دلیل آن مشخص است. زیرا روش‌های گوناگونی در حرفه آموزگاری وجود دارد و در نتیجه برخی از آموزگاران اثربخشی بالاتری نسبت به دیگر همکاران خود دارند. به‌‎عبارت بهتر، در سراسر کشور آموزگارانی وجود دارند که با استفاده از روش‌های خود، به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا فراگیری غیرقابل باوری داشته باشند. اگر یک آموزگار متوسط ما بتواند به‌خوبی این گروه از آموزگاران باشد، بدون تردید دانش آموزان ما سایر کشورهای جهان را پشت سر خود خواهند نهاد. بنابراین، ما به سیستمی نیاز داریم تا آموزگاران‌مان را در مسیر تبدیل شدن به بهترین‌ها یاری رساند.
این سیستم چگونه سیستمی خواهد بود؟ خوب، برای فهمیدن این موضوع، بنیاد گیتس و ملیندا با همکاری 3هزار آموزگار در سراسر کشور مشغول به فعالیت روی پروژه‌ای با نام «شاخص‌های آموزش مؤثر» (Measures of Effective Teaching) مشغول شدند. ما مجموعه‌ای از مشاهده‌کنندگان را در‌اختیار داشتیم که به تماشای ویدیوی کلاس آموزگاران پرداخته و عملکرد آن‌ها را در محدوده‌ای از تجربیات رتبه‌بندی می‌کردند. برای مثال، آیا آموزگاران از دانش آموزان خود پرسش‌های چالش برانگیز مطرح می‌کنند؟ آیا روش‌های مختلف برای بیان یک ایده یا موضوع را به‌کار می‌برند؟ ما همچنین از دانش‌آموزان در مورد آموزگاران پرسش‌هایی مطرح کردیم. پرسش‌هایی مانند این‌که: «آیا معلم شما متوجه می‌شود که چه زمانی همه دانش‌آموزان یک درس را فهمیده‌اند؟» یا «آیا یاد گرفته‌ای که اشتباهات خود را تصحیح کنی؟»
و آن‌چه به‌دست آوردیم، حیرت‌آور بود. نخست آن‌که آموزگاران با رتبه بهتر در این زمینه‌ها، دانش‌آموزانی با عملکرد بهتر داشتند. در نتیجه متوجه شدیم که پرسش‌های درستی را پرسیده‌ایم و دوم آن‌که، آموزگاران داوطلب حاضر در برنامه آزمایشی بیان داشتند که این ویدیوها و پرسش‌های پرسیده شده از دانش‌آموزان ابزارهای تشخیص بسیار مفیدی بودند. چرا‌که به‌طور مشخص و واضح به نقاطی اشاره می‌کردند که آموزگاران در آن‌ها نیاز به ارتقا داشتند. می‌خواهم [از زبان یک آموزگار] به شما نشان دهم که این ویدیوها در عمل چگونه بودند:

[پخش ویدیو]
اسم من سارا براون وسلینگ است. من یک معلم انگلیسی در مدرسه جانستون در ایالت آیووا هستم. «من فکر می‌کنم تفاوت زیادی میان تصوری که ما از روش‌های عملی خود داریم با واقعیتی که در کلاس در جریان است، وجود دارد.


[کلاس] خوب، لطفاً برگه‌هاتون را بالا بیارید.
آن‌چه این ویدیو در‌اختیار ما قرار می‌دهد، یک واقعیت محض است. بر سر آن‌چه ضبط شده است نمی‌توان جدلی کرد و نکته‌های بسیار زیادی در این ویدیوها وجود دارد که می‌توان از آن‌ها یاد گرفت و همچنین راه‌های بسیاری برای رشد تخصص در آن یافت. من تنها یک دوربین کوچک با یک سه‌پایه معمولی در‌اختیار دارم که نمایی عریض از کلاس را در‌اختیار من قرار می‌دهد. در شرع کلاس ضبط را آغاز می‌کنم و اگرچه تصویر نهایی، تصویری عالی نیست و تمامی رخدادهای در جریان را ضبط نمی‌کند، اما این امکان را به من می‌دهد تا همه صداها را بشونم و بسیاری از موارد را ببینم و از آن‌ها بیاموزم. بنابراین، همین دوربین کوچک ابزاری ساده اما به‌غایت قدرتمند برای من است.
هنگامی که ضبط کلاس به انتها رسید، با استفاده از کامپیوتر به بررسی آن می‌پردازم و برای آن‌که هیچ چیز فراموشم نشود، هرچه به‌نظرم می‌آید را می‌نویسم. بنابراین، این نوشته‌ها بخشی از فرآیند فکری من است و به این نتیجه رسیده‌ام که هرچه می‌بینم را بنویسم. من درحقیقت از این ابزار برای ارتقای شخصی و حرفه‌ای خودم در زمینه‌های راهبرد و روش‌شناسی تدریس و مدیریت کلاس بهره برده‌ام و آن را جزئی از دیگر ابزارهای لازم یک کلاس آموزش می‌دانم.
من فکر می‌کنم این ویدیوها انبوهی از اطلاعات را در‌اختیار آموزگاران قرار می‌دهد که به آن‌ها در یادگیری و درک بیش‌تر کمک کرده و در مرحله بعد این امکان را فراهم‌می‌آورد تا کارکرد این فرآیند پیچیده را درک کنند. این‌ها موضوعاتی هستند که نمی‌توان آن‌ها را در قالب استانداردها یا دستورالعمل‌های آموزشی گنجاند یا حتی در کتاب‌ها آن‌ها را پوشش داد.»

ما دوست داریم تا یک روز تمامی کلاس‌های آموزشی در سراسر امریکا چیزی شبیه به این باشند. اما هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن باقی مانده است، چرا‌که تشخیص زمینه‌هایی که یک آموزگار نیازمند پیشرفت در آن است تنها نیمه‌ای از کار است. در مرحله بعد ما نیاز داریم تا ابزار لازم برای پیشرفت را در‌اختیار ایشان قرار دهیم. به‌عبارت دیگر، اگر شما متوجه شوید که در تدریس مفهمومی کسر نیاز به پیشرفت دارید، باید ویدیوی بهترین آموزگار دنیا در تدریس مفهوم کسر در اختیارتان قرار گیرد.
در نتیجه ساخت چنین سیستم کامل ارائه بازخوردی برای آموزگاران کار ساده‌ای نخواهد بود. برای مثال، ما می‌دانیم که همه آموزگاران از همان ابتدا با ایده وجود یک دوربین در کلاس راحت نخواهند بود. اگرچه این موضوع قابل درک است، اما تجربه ما در این پروژه نشان داد که اگر آموزگاران خود مسئول مدیریت این فرآیند باشند، تصاویر کلاس‌هایشان را خودشان جمع‌آوری کنند و با اختیار خود کلاس‌هایی را که مایل هستند ارسال کنند، بسیاری از آ‌ن‌ها به مشارکت رغبت زیادی خواهند داشت.
ساخت این سیستم همچنین نیازمند سرمایه‌گذاری بسیاری است. تخمین‌های صورت گرفته در بنیاد حاکی از سرمایه‌گذاری 5 میلیارد دلاری است که اگرچه عدد بزرگی به شمار می‌آید اما در نگاهی دیگر تنها 5 درصد دستمزدی است که سالیانه به آموزگاران امریکایی داده می‌شود. تأثیر چنین سیستمی برای معلمان شگفت‌انگیز خواهد بود و در نهایت، ما موفق خواهیم شد به آن‌ها بازخورد دهیم که قابل پی‌گیری و اجرا است.
اما چنین سیستمی اهمیت بیشتری نیز برای کشور ما خواهد داشت. از این طریق ما مطمئن خواهیم شد که دانش آموزان ما آموزشی مناسب دریافت کرده، شغلی مناسب و با ارزش یافته و این فرصت را خواهند داشت تا به رؤیاهای خود برسند. این روند نه‌تنها ما را کشوری موفق‌تر خواهد ساخت بلکه نظامی عادلانه‌تر نیز به‌همراه خواهد داشت. من از فرصتی که از این طریق در‌اختیار آموزگارانمان برای به‌دست‌آوردن آن‌چه مستحق آن هستند قرار می‌گیرد بسیار شادمانم و امیدوارم که شما نیز باشید.

[name3]

لينوکس آموزش است

ماهنامه شبکه - مهر 1392 شماره 149



اشاره: «لینوکس آموزش است» نام یک مجموعه از تبلیغات شرکت آی‌بی‌ام است که اوایل قرن بیست‌و‌یکم برای پخش در تلویزیون ساخته‌ شده‌اند.

«لینوکس آموزش است» نام یک مجموعه از تبلیغات شرکت آی‌بی‌ام است که اوایل قرن بیست‌و‌یکم برای پخش در تلویزیون ساخته‌ شده‌اند. در این تبلیغات لینوکس به شکل یک کودک بااستعداد تصویر شده‌ است که تلاش می‌کند تا مهم‌ترین و اساسی‌ترین پایه‌های دانش را از بزرگ‌ترین اساتید جهان بیاموزد و آن را به‌صورت مجموعه‌ای در‌اختیار همگان قرار دهد. در این فیلم‌های ۳۰ ثانیه تبلیغاتی لینوکس، این کودک با استعداد سراغ چهره‌های معروفی مانند سیلویا نصار نویسنده رمان «یک ذهن زیبا» یا محمد علی کلی اسطوره مشت‌زنی و جان وودن بزرگ‌ترین مربی بسکتبال تاریخ می‌رود تا از آن‌ها عصاره دانش‌شان را بیاموزد.
طبیعت آزاد و باز لینوکس و فلسفه به اشتراک‌گذاری و همگانی بودن دانش است که این سیستم‌عامل را به یکی از بهترین ابزارهای جهان برای استفاده در مراکز پژوهشی و آموزشی تبدیل کرده ‌است. همین طبیعت، به شکل جذب عصاره دانش از بزرگ‌ترین و ماهرترین دانشمندان جهان و به اشتراک گذاشتن آن با همه مردم جهان ریشه کمپین تبلیغاتی «لینوکس آموزش است» بود.
در طول دو دهه گذشته که استفاده از نرم‌افزارهای آزاد و منبع‌باز در سراسر جهان گسترش زیادی پیدا کرده ‌است، تعداد زیادی از گروه‌‌های توسعه و توسعه‌دهندگان و همچنین سرمایه‌گذاران خصوصی و عمومی، روی تولید برنامه‌ها و نرم‌افزارهای آموزشی متنوع روی سیستم‌عامل لینوکس و دیگر سیستم‌عامل‌های منبع باز سرمایه‌گذاری کرده‌اند. نتیجه این فعالیت‌ها چندین توزیع لینوکس مختص استفاده در برنامه‌های آموزشی برای کودکان و دانشجویان و همچنین ایجاد صدها برنامه و نرم‌افزار آموزشی در حوزه‌های مختلف بوده‌ است که بسیاری از آن‌ها به‌صورت رایگان برای استفاده در مراکز آموزشی و خانه‌ها منتشر شده‌اند.
توانایی‌ها و برتری‌های متعدد نرم‌افزارهای منبع‌باز و آزاد باعث شده ‌است که برخی از دولت‌های جهان برای استفاده از این سیستم‌عامل روی رایانه‌های مراکز آموزشی و پژوهشی سرمایه‌گذاری کنند و به تشویق دانشجویان و دانش‌آموزان برای استفاده از این نرم‌افزارها تأکید کنند. استفاده از نرم‌افزارهای آزاد و منبع‌باز در آموزش فقط به‌دلیل صرفه‌جویی بیش‌تر در هزینه‌های نیست. این نرم‌افزارهای منافع بسیار زیاد دیگری هم دارند که می‌توانند به بهبود آموزش برای دانش‌آموزان و دانش‌جویان در همه مقاطع تحصیلی کمک جدی بکنند. برای مثال، این نرم‌افزارها اجازه می‌دهند تا دانش‌آموز یا دانشجو برای انجام کاری فقط به یک روش وابسته نباشد و آزاد باشد تا روش‌های مختلفی را برای رسیدن به نتیجه دلخواه استفاده کند که همین امر باعث می‌شود در گستره یادگیری و توانایی و تنوع آموزش او تغییر جدی ایجاد شود. در سیستم‌عامل لینوکس هیچ نرم‌افزاری وجود ندارد که استفاده از آن از طرف فروشندگان اجباری و نصب نرم‌افزارهای دیگر ممنوع باشد. نرم‌افزارهای آزاد به‌طور معمول، خیلی بیش‌تر از رقبای بسته خودشان با استانداردهای باز تطابق دارند و همچنین در برابر زبان‌های مختلف، فرهنگ‌های محلی و برنامه‌های آموزشی قابلیت تطابق و انعطاف بیش‌تر دارند. در‌واقع در این نرم‌افزارها لازم نیست کاربران و مراکز آموزشی و پژوهشی خود را با محدودیت‌ها و توانایی‌های یک نرم‌افزار خاص منطبق کنند، بلکه انعطاف این نرم‌افزارها و قابلیت‌های زیاد آن‌ها برای شخصی‌سازی و تغییر این اجازه را به مراکز آموزشی و پژوهشی می‌دهد تا بتوانند آن‌ها را با نیازهای خود مطابقت دهند. در عین حال، این نرم‌افزارهای یکی از سدهای اصلی آموزش کامپیوتر در نرم‌افزارهای تجاری را هم از بین می‌برد. قیمت بالای نرم‌افزارهایی که از مالکیت معنوی برخوردار هستند باعث می‌شود تا امکان استفاده از آن‌ها روی کامپیوترهای شخصی و خانگی کمتر شود و دانشجویان و دانش‌آموزان تنها بتوانند از نرم‌افزارهای آموزشی در آزمایشگاه‌های و مراکز آموزشی و پژوهشی استفاده کنند، در حالی که در نرم‌افزارهای آزاد و منبع‌باز امکان استفاده و نصب نرم‌افزارها بسیار گسترده‌تر است و هر کسی می‌تواند نسخه‌ای از نرم‌افزار را برای تمرین بیش‌تر در خانه و روی کامپیوتر شخصی خود داشته ‌باشد. در عین حال، به‌صورت سنتی به‌طور معمول در دنیای نرم‌افزار آزاد و منبع‌باز اغلب بیش از یک نرم‌افزار برای انجام یک وظیفه خاص وجود دارد. امری که به دانشجو و دانش‌آموز کمک می‌کند تا دیدگاه خود را در استفاده از روش‌های مختلف برای رسیدن به نتایج مطلوب گسترش دهد و برای همیشه به یک روش خاص برای رسیدن به آن قفل نشود.
همه این مسائل در دنیایی که فناوری با سرعت زیادی حرکت و تغییر می‌کند، بسیار مهم است. جایی که آموزش‌های مورد نیاز برای استفاده از نرم‌افزارهای جدید غیرقابل پیش‌بینی است. در عین حال، در دنیای امروز هیچ سنی برای شروع آموزش مهارت‌های کامپیوتری زود به شمار نمی‌رود. برای مثال، در بریتانیا برای بسیاری از دانش‌آموزان آموزش مهارت‌های کامپیوتری از دوره دبستان شروع می‌شود. برای بسیاری از دانش‌آموزان این نخستین تجربه کامپیوتر است. شاید برای بسیاری از آنان هم این نخستین دوره آموزشی است که به‌صورت رسمی می‌آموزند چگونه از یک کامپیوتر استفاده کنند، چنین برخوردهایی برای نخستین‌بار به‌احتمال برای همیشه در ذهن آن‌ها باقی‌خواهد ماند و در طول دوران تحصیل و زندگی بر نحوه استفاده آن‌ها از کامپیوتر تأثیر به‌سزایی خواهد داشت. در نتیجه، اهمیت این نکته که آموزش در این دوران نباید متعصبانه و یک‌جانبه باشد بسیار افزون می‌شود.
اما همچنان به دلایل متنوعی مراکز آموزشی و مدراس محصولات نرم‌افزاری مایکروسافت و سیستم‌عامل ویندوز را برای آموزش ترجیح می‌دهند. البته، هیچ مشکلی وجود ندارد، چرا‌که می‌دانیم تجربه استفاده و آموزش با محصولات اختصاصی مایکروسافت در بسیاری موارد بدون‌استفاده و ناکارآمد نخواهد ماند و به علت فراگیری رایانه‌هایی که از این سیستم‌عامل و محصولات استفاده می‌کنند یادگیری کار با آن می‌تواند در سنین بالاتر برای دانش‌آموزان کارایی داشته‌ باشد. اما نکته اینجا است که استفاده از سیستم‌عامل لینوکس گزینه‌های بهتر و بیشتری را برای افزایش یادگیری و همچنین بهبود آموزش در‌اختیار ما قرار می‌دهد.
توزیع‌های اختصاصی
در دنیای لینوکس چندین توزیع مختلف برای اهداف آموزشی وجود دارند که به‌صورت کامل به هدف استفاده در محیط‌های آموزشی تهیه شده‌اند و ابزارهای متنوع آموزشی روی آن‌ها برای استفاده در مقاطع مختلف تحصیلی نصب شده ‌است. در ادامه چهار توزیع معروف آموزشی لینوکس معرفی می‌شوند. توزیع‌های دیگری مانند Skolelinux و UberStudent و UberMix و Li-f-e (سرنام Linux For Education) هم از دیگر توزیع‌های معروف لینوکس مخصوص محیط‌های آموزشی هستند.

اجوبونتو (Edubuntu)
Edubuntu

اجوبونتو (Edubuntu) در واقع یک مجموعه نرم‌افزار آموزشی بر‌اساس سیستم‌عامل اوبونتو است. کاربران می‌توانند این مجموعه نرم‌افزار را روی یک سیستم نصب شده اوبونتو نصب کنند یا این‌که از ابتدا توریع کامل اجوبونتو را روی کامپیوتو خود نصب کنند. مجموعه نرم‌افزاری اجوبونتو شامل تعداد زیادی از نرم‌افزارهای متنوع است از جمله مجموعه نرم‌افزار جی‌کامپریس (Gcompris Educational Suite) است که شامل مجموعه‌ای از بازی‌های آموزشی و پازل‌ها برای سنین ۲ تا ۱۰ سالگی می‌شود. در عین حال، نرم‌افزار مدیریت جی‌کامپریس هم در این مجموعه گنجانده شده ‌است که از طریق آن می‌توان پیشرفت و میزان فراگیری را کنترل کرد و تخمین زد. چندین نرم‌افزار ریاضی از دیگر بخش‌های این مجموعه هستند. کی‌الجبرا (Kalgebra) برای تمرین و حل معادلات، کی‌براش (Kbrch) برای آموزش کسرها. کیگ (Kig) برای کمک به یادگیری جغرافیا و زمین‌شناسی و Step برای شبیه‌سازی آزمایش‌های فیزیک از جمله نرم‌افزارهای این مجموعه هستند. نرم‌افزارهای بسیار دیگری در این مجموعه هستند که از آموزش تایپ کردن تا نجوم و از آموزش جدول تناوبی تا آموزش زبان‌های جدید، به یادگیری دانش‌آموزان کمک می‌کنند.

کیمو برای کودکان (Qimo 4 Kids)
Qimo 4 Kids | Software For Kids

کیمو برای کودکان هم یک توزیع دیگر لینوکس برای کودکان است که بر‌اساس اوبونتو منتشر شده‌است. رابط کاربری این توزیع بسیار نسبت به اجوبونتو ساده‌تر است و برای استفاده کودکان مناسب‌تر از اجوبونتو طراحی شده ‌است. یکی از جذابیت‌های اصلی این توزیع برای کودکان حضور یک شخصیت بسیار جذاب کارتونی به نام ایلا، یک خرس قطبی دوست داشتنی و زیبا، روی میزکار و پیام‌های او است که می‌تواند کار کردن با این سیستم‌عامل آموزشی را در کنار یادگیری به یک سرگرمی جذاب برای کودکان تبدیل کند.

یک لپ‌تاپ برای هر کودک (OLPC)
One Laptop per Child

اگر هر کودکی در جهان به کامپیوتر درسترسی داشته ‌باشد چه توانایی‌های بالقوه‌ای آزاد می‌شود؟ چه مشکلاتی حل می‌شود؟ این‌ها پرسش‌هایی بود که نخستین‌بار باعث ایجاد پروژه یک لپ‌تاپ برای هر کودک یا OLPC (سرنام One Laptop Per Child) شد. این پروژه لپ‌تاپ‌هایی را برای فقیرترین کودکان جهان می‌سازد و به آن‌ها می‌دهد تا توانمند‌سازی و آموزش آن‌ها را از طریق بهبود خلاقیت، بیان، به اشتراک‌گذاری و بازتاب بهبود بخشد. این لپ‌تاپ‌ها یک سری جنس معمولی نیستند که توسط شرکت‌های مانند دل، سونی، اچ‌پی، اپل یا هر شرکت دیگری به‌صورت خیریه هدیه داده ‌شده‌ باشند، بلکه لپ‌تاپ‌هایی هستند که به‌صورت اختصاصی توسط پروژه ساخته‌ شده‌اند و چه سخت‌افزار و چه نرم‌افزار آن‌ها اختصاصی است. سیستم‌عامل این لپ‌تاپ‌ها بر‌اساس توزیع فدورا است و رابط کاربری آن شوگر (Sugar) نامیده می‌شود. این محیط کاربری کاملاً ویژه است و به کودکان محیطی کاملاً خاص برای استفاده بازی‌ها و برنامه‌های آموزشی می‌دهد. از آنجا که سیستم‌عامل پروژه OLPC منبع باز است شما حتی اگر دسترسی به یکی از این لپ‌تاپ‌های خاص هم نداشته ‌باشید، می‌توانید آن را دانلود و نصب کنید و آن را روی لپ‌تاپ یا کامپیوتر شخصی فرزندتان در خانه راه بیاندازید. تعداد زیادی برنامه‌های خاص سرگرم‌کننده و آموزشی برای محیط میزکار شوگر نوشته و منتشر شده ‌است که برای استفاده آموزشی کودکان در دسترس است و به راحتی می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

زبان برنامه‌نویسی آموزشی
Scratch - Imagine, Program, Share

اما همه تلاش‌های برنامه‌نویس‌ها و توسعه‌دهندگان متن‌باز و نرم‌افزار آزاد برای آموزش به توزیع‌ها و نرم‌افزارهای آموزشی ختم نمی‌شود. از جمله دیگر تلاش‌ها در حوزه آموزش می‌توان به زبان برنامه‌نویسی آموزشی اسکرچ (Scratch) اشاره کرد که برای آموزش‌دادن برنامه‌نویسی کامپیوتر به کودکان تهیه شده ‌است. اسکرچ یک زبان ‌برنامه‌‌نویسی آموزشی برای کودکان است که در ۵۰ زبان مختلف توسعه داده‌شده و برای هر سیستم‌عاملی از لینوکس گرفته تا مک ‌او‌اس و ویندوز قابل استفاده است. اسکرچ سال‌های پیش در آزمایشگاه رسانه دانشگاه MIT با سرپرستی پروفسور میچل رزنیک و پشتیبانی بنیاد ملی دانش ایالات‌متحده در کنار پشتیبانی مالی مایکروسافت، اینتل، بنیاد مک‌آرتور، گوگل و Iomega توسعه‌پیدا کرد.
کتاب آموزشی اختصاصی‌ای هم برای این زبان برنامه‌نویسی تهیه شده ‌است که ابزارهای و ویژگی‌ها آن را در ده فصل کوتاه همراه با تصاویر رنگین و شخصیت‌های کارتونی جذاب برای کودکان آموزش می‌دهد. در این کتاب کودکان اصول برنامه‌نویسی از طریق زبان اسکرچ را با استفاده از ساده‌ترین روش آموزش می‌بینند.
امکانات این زبان برنامه‌نویسی که با یک محیط برنامه‌نویسی بسیار ساده و کارآمد برای کودکان و والدین طراحی شده‌است، بسیار زیاد است. کودکان می‌توانند با استفاده از این زبان برنامه‌نویسی انواع مختلفی از پروژه‌های علمی از ساختن بازی‌های ساده کامپیوتری تا بازی‌سازی یا شبیه‌سازی آزمایش‌ها تا ساخت انیمیشن‌های ساده را تجربه کنند. ساختار ساده و بصری این زبان برنامه‌نویسی با شیوه خاص آموزشی که برای کودکان تهیه کرده ‌است می‌تواند هم کودکان و هم معلمان و والدین آن‌ها را که با استفاده از زبان‌های برنامه‌نویسی آشنا نیستند، به‌سادگی به ساختن برنامه‌های جذاب و کاربردی جذب کند که با استفاده از ان بتوانند از تعریف داستان‌های علمی گرفته تا ایجاد بازی‌های علمی از آن استفاده کنند. هر چند نسخه پیشین این نرم‌افزار و زبان برنامه‌نویسی قابل نصب روی کامپیوترهای شخصی بود اما نسخه 2 این زبان برنامه‌نویسی فعلاً فقط به‌صورت آنلاین قابل استفاده است. همچنین روی ‌سایت این پروژه تعداد بسیار زیادی پروژه‌های ساده و پیش‌فرض قرار دارد که می‌توان با استفاده از آن‌ها با ساختار برنامه‌نویسی از طریق اسکرچ آشنا شد و همچنین با ایجاد تغییرات در برنامه‌های موجود برنامه‌هایی جالب‌تر برای استفاده‌های آموزشی استفاده کرد.

نوساینسز (Knosciences)
http://knosciences.tuxfamily.org

این توزیع لینوکس برای مقاطع بالاتر تحصیلی و تحصیلات عالی طراحی شده‌ است. این توزیع که یک دیسک زنده لینوکس بر‌اساس توزیع ناپیکس (knoppix) است، هم به‌طور مستقیم از روی سی‌دی و هم با نصب روی هارد‌درایو کامپیوتر قابل اجرا است. تعداد بسیار زیادی از برنامه‌های منبع باز آموزشی که به ریاضی و علوم ارتباط دارند روی این توزیع به صورت پیش‌فرض نصب شده و آماده استفاده هستند. در عین حال، نرم‌افزارهای عادی میزکار مانند مرورگر وب فایرفاکس، مجموعه اپن‌آفیس، نرم‌افزار اجرای رسانه‌ها و نرم‌افزارهای کاربردی دیگری هم همراه با نرم‌افزارهای آموزشی برای استفاده‌های روزمره در این سیستم‌عامل وجود دارند. نوساینسز تعداد زیادی نرم‌افزارهای زمین‌شناسی مانند Declic ،Edugraphe وgeoGebra را روی خود دارد، نرم‌افزارهای جبر و ریاضی مانند Giac/Xcas ،Maxima و Yacas و همچنین نرم‌افزارهای شبیه‌سازی فضا و نجوم مانند Celestia و Kstars در کنار تعدادی نرم‌افزار اختصاصی شیمی مانند Chemtool برای ترسیم ساختارهای مولکول‌ها، Katomatic که یک بازی مبتنی‌بر علم شیمی است و Ghemical که یک نرم‌افزار محاسبه‌گر شیمی به شمار می‌رود، از دیگر نرم‌افزارهای پیش‌فرض این سیستم‌عامل هستند. نفوذ لینوکس در مراکز آموزشی جهان
سالانه تعداد بیشتری از دولت‌های جهان تصمیم می‌گیرند تا برنامه‌های آموزشی بر اساس نرم‌افزارهای آزاد، منبع‌باز و مبتنی‌بر لینوکس را در کشورهای خود گسترش دهند. با‌توجه به طبیعت باز و آزاد لینوکس این سیستم‌عامل اغلب در رشته‌های فنی کامپیوتر و مراکز پژوهشی کامپیوتری کاربرد دارد. اما در محیط‌های آموزشی عمومی هم کامپیوترهای بیشتری با سیستم‌عامل لینوکس در حال گسترش هستند. لینوکس هم رایگان است و هم بدنه قدرتمند و وسیعی از نرم‌افزارهای آموزشی و پژوهشی اختصاصی در‌اختیار دارد. نمونه‌هایی از استفاده از لینوکس در مقیاس وسیع در سراسر جهان در سال‌های اخیر شکل گرفته ‌است که می‌توان از جمله به نمونه‌های زیر اشاره کرد:

• پروژه یک لپ‌تاپ برای هر کودک یا OLPC که پیش از این پروژه لپ‌تاپ ۱۰۰ دلاری MIT و ماشین کودکان نام داشت، تاکنون میلیون‌ها لپ‌تاپ را برای اهداف آموزشی در سراسر جهان در کشورهای درحال توسعه توزیع کرده‌ است.

• جمهوری مقدونیه بیش از پنج‌هزار دستگاه یارانه را که روی آن‌ها اوبونتو نصب شده‌است در همه ۴۶۸ مدرسه و ۱۸۲ آزمایشگاه کامپیوتر این کشور از سال ۲۰۰۵ توزیع کرده ‌بود. سال ۲۰۰۷ به این مجموعه ۱۸۰ هزار تین‌کلاینت (Thin Client) دیگر نیز با سیستم‌عامل اوبونتو در مراکز آموزشی این کشور توزیع کرد.

• از سال ۲۰۰۵ همه مدارس شهر بولزانو در ایتالیا با بیش از 16 هزار دانش‌آموز سیستم‌عامل کامپیوترهای خود را به یک سیستم‌عامل ویژه و شخصی‌سازی شده مبتنی‌بر لینوکس تغییر دادند.

• در کشور برزیل بیش از ۳۵ میلیون دانش‌آموز در بیش از ۵۰ هزار مدرسه از عددی معادل ۵۲۳ هزار دستگاه رایانه با سیستم‌عامل لینوکس استفاده می‌کنند.

• مقامات ایالت کرالا در هند اعلام کرده‌اند که برای آموزش کامپیوتر فقط از نرم‌افزار آزاد استفاده خواهند کرد و این پروژه را با تجهیز ۲۶۵۰ مدرسه دولتی یا وابسته به دولت آغاز کرده‌اند.

• در ایالت ایندیانای امریکا ۲۲ هزار دانش‌آموز دبیرستانی به کامپیوترهای لینوکسی در مدارس‌شان دسترسی دارند.

• دولت آلمان سال ۲۰۰۷ اعلام کرد که ۵۶۰ هزار دانشجو در ۳۳ دانشگاه این کشور به سیستم‌عامل لینوکس مهاجرت خواهند کرد.

• سال ۲۰۰۷ دولت فیلیپین هم ۱۳ هزار دستگاه رایانه با توزیع فدورا سفارش داد، قرار است ۱۰ هزار دستگاه کامپیوتر دیگر با توزیع‌های اجوبونتو و کوبونتو برای استفاده آموزشی به این کشور وارد شود.

• دولت روسیه هم از سال ۲۰۰۷ پروژه‌ای را اعلام کرد که بر‌اساس آن همه کامپیوترهای مدارس باید از لینوکس به‌عنوان سیستم‌عامل استفاده کنند. یکی از دلایل این امر جلوگیری از هزینه‌های نرم‌افزارهایی بود که در آن زمان به‌صورت غیرمجاز و ***ی روی کامپیوترهای آموزشی استفاده می‌شد.

• از سال ۲۰۰۴ دولت گرجستان رایانه‌های مدرسه‌ای این کشور را با استفاده از تین‌کلاینت‌های لینوکسی بر‌اساس توزیع‌های کوبونتو و اوبونتو و همچینین یک توزیع شخصی‌سازی شده فدورا اجرایی کرد.

• مقامات شهر ژنو سوئیس سال ۲۰۰۸ اعلام کردند بیش از 9 هزار کامپیوتر آموزشی این شهر را به سیستم‌عامل لینوکس و مجموعه اپن‌آفیس ارتقا خواهند داد.

• ایالت تامیل نادو در هند تصمیم گرفته ‌است بیش از صد هزار لپ‌تاپ لینوکسی در بین دانشجویان این منطقه توزیع کند.

• دولت چین بیش از 5.1 میلیون کامپیوتر شخصی لینوکسی تولید شرکت لونگسون را بر‌اساس برنامه کمک به تولید ملی خریداری کرده ‌است. همچنین استان جیانگسو از سال ۲۰۰۹ بیش از ۱۵۰ هزار کامپیوتر شخصی لینوکسی را برای مدارس روستایی این استان تأمین کرده ‌است.

• مصوبه دولت هند با عنوان تبلت برای دانش‌آموزان قرار است از سیستم‌عامل لینوکس برای تولید تبلت‌های ارزان قیمت زیر ۱۵۰۰ روپیه‌ (۳۵ دلار) برای دانش‌آموزان این کشور استفاده کند.

• سال ۲۰۱۲ مرکز ابررایانه لایبنیتر در آکادمی علوم تجربی و انسانی باواریا یک ابررایانه بزرگ را معرفی کرد که چهارمین ابرکامپیوتر بزرگ جهان به‌شمار می‌رود. پردازنده این ابررایانه ۱۵۵ هزار هسته دارد با قدرت پردازش ۳ پتافلاپ و رم ۳۲۴ ترابایتی از سیستم‌عامل سوزه لینوکس انترپرایز سرور به عنوان سرور خدمات علمی و دانشگاهی استفاده می‌کند.

• سال ۲۰۰۹ وزارت علوم ونزوئلا پروژه کانایما‌ادوکاتیوو را اجرایی کرد که به همه دانش آموزان مدارس دولتی این کشور یک لپ‌تاپ کانامیتا با سیستم‌عامل کانایما مبتنی‌بر دبیان ارائه می‌داد.

[name3]

تشکيل دبيرخانه دائمي الکامپ در سازمان نظام صنفی

نشست خبري نمايشگاه الکامپ نوزدهم
دوشنبه 27 آبان 1392



اشاره: خبر اختصاصي سايت – امروز صبح خبرنگاران و اصحاب رسانه به دعوت سازمان فناوري اطلاعات در محل اين سازمان گردهم آمدند تا گزارشي از وضعيت نمايشگاه الکامپ نوزدهم بشنوند و به دنبال جوابي براي سوالات متعدد خود باشند.

در اين نشست خبري اعضاي شوراي سياست‌گذاري نمايشگاه الکامپ شامل نصرالله جهانگرد، معاون وزير و رئيس سازمان فناوري اطلاعات و رئيس شورا؛ کاظم آيت‌الهي، رئيس سازمان نصر کشوري و اميرمسعود عطايي، دبير شوراي سياست‌گذاري و نماينده وزارت صنعت، معدن و تجارت حضور داشتند.
در ابتداي دبير شوراي سياست‌گذاري گزارشي کوتاه از اهداف و فعاليت‌هاي صورت گرفته براي اين نمايشگاه ارائه داد. افزايش تقريبي دو برابري مساحت نمايشگاه از 13 هزار مترمربع در سال گذشته به 25 هزار مترمربع و تعداد شرکت‌هاي حاضر از حدود 380 شرکت به 590 شرکت، اختصاص سه سالن مجزا به دولت الکترونيک و حضو سه قوه مقننه، مجريه و قضايي در نمايشگاه الکامپ امسال، رشد دو برابري نمايندگي‌هاي برندهاي خارجي و حضور 20 شرکت خارجي و تاکيد بر خدمات‌محور بودن نمايشگاه امسال مهم‌ترين خبرهايي بودند که عطايي اعلام کرد. وي گزارش داد که به شرکت‌ها و نهادهاي دولتي توصيه و تاکيد شده است که فقط براي توزيع بروشور در نمايشگاه حاضر نشوند و با تمام قابليت‌ها و امکانات خدماتي خود حضور يابند تا بازديدکنندگاه بتوانند از اين خدمات استفاده کنند. عطايي گفت: «شعار امسال نمایشگاه با توجه به اینکه بزرگ‌ترین رویداد حوزه IT به شمار می‌رود،"زندگی هوشمند، آینده روشن" است تا بتوانیم نگاه کاربردی را جایگزین نگاه تجملاتی کنیم.» دبير شوراي سياست‌گذاري اين نمايشگاه گزارشي از ثبت‌نام شرکت‌ها در نمايشگاه امسال اعلام کرد و گفت: تعداد غرفه‌های بخش سخت‌افزار 103، نرم‌افزار 189، امنیت 29، شبکه 92، دولت الکترونیک 25، رسانه 23، تجهیزات الکترونیکی 11، بانکداری الکترونیکی 19، سرگرمی دیجیتال 11، ماشین‌های اداری 26، آموزش 18، هوشمندسازی 11 و سایر بخش‌ها 36 شرکت است.

در ادامه اين نشست کاظم آيت‌الهي، رئيس سازمان نظام صنفي رايانه‌اي تهران توضيحات کوتاهي را درباره نحوه ثبت‌نام و مصوبه‌هاي شوراي سياست‌گذاري ارائه داد و بيان داشت «امسال با هماهنگی با شرکت سهامی نمایشگاه‌ها مقرر شده که همزمان با برپایی نمایشگاه الکامپ هیچ نمایشگاه موازی در محل نمایشگاه‌های تهران برگزار نشود و با حذف نمایشگاه‌های موازی سالن‌های الکامپ اضافه شده است.» وی درباره شفاف‌سازی موضوع پرداخت ارزی شرکت‌کنندگان گفت: « 500 مترمربع به عنوان سقف ارزی نمایشگاه تعیین شده است و 10 هزار مترمربع از فضای نمایشگاهی مشمول پرداخت ارزی می‌شود.» جهانگرد، رئيس شوراي سياست‌گذاري الکامپ در توضيحات کوتاهي با اشاره به اینکه به دنبال این هستیم که نمایشگاه امسال به طور نسبی خوب برگزار شود، اظهار کرد: «امیدواریم به این واسطه بتوانیم توانمندی‌های این بخش را به نحو مطلوبی به مردم نمایش دهیم و ضمنا بر رونق کسب‌وکار این حوزه بیافزاییم.» وی ادامه داد: «فرهنگ نمایشگاه‌داری در کشور ما متفاوت از دیگر کشورهاست و بر همین اساس برخی اختلاف نظرها برای برگزاری این رویداد وجود داشت که مطرح و در نتیجه حل و فصل شد.» او همچنین با اشاره به اینکه دنبال دائمی کردن دبیرخانه این نمایشگاه هستیم، خاطرنشان کرد: «علاوه بر این موضوع، از دیدگاه اجرایی هم این رویداد باید توسط سازمان نظام صنفی رایانه‌ای برگزار شود.» جهانگرد با اشاره به اینکه اشتیاق دولتی‌ها به سمت ارائه خدمات الکترونیکی است، ابراز کرد: قطعا دولتی‌ها در بخش دولت الکترونیکی با رویکرد اجرایی حضور خواهند داشت و خدمات به مردم عرضه می‌کنند زیرا نمایشگاه نباید به یک کاتالوگ تبدیل شود؛ مدیران میانی هم در نمایشگاه حضور دارند و مدیران ارشد برای بازدید خواهند آمد تا پاسخگوی مردم باشند. در پايان اين نشست خبرنگاران سوالات خود را پيرامون موضوعاتي مانند زيرساخت‌ها، جانمايي و تخصيص ارزي-ريالي غرفه‌ها، لوگو و شعار، سخنگو، سايت، ثبت‌نام آنلاين و ... مطرح کردند. در مجموع اعضاي شوراي سياست‌گذاري نمايشگاه الکامپ نوزدهم اميد زيادي دارند که با تعامل و هم‌افزايي و کاهش تفاوت سليقه‌ها نمايشگاه امسال بهتر و پربارتر از سال‌هاي گذشته برگزار شود و مسيري براي برگزاري باشکوه اين نمايشگاه در دوره‌هاي بعدي هموار شود.

[name3]

چگونه مدارس، خلاقیت را نابود می‌کنند؟


ماهنامه شبکه - مهر 1392 شماره 149

» کن رابینسون » برگردان: سبحان عطار

اشاره: ماهنامه شبکه - یکی از موضوعاتی که به وفور مطرح می‌شود، خلاقیت فوق‌العاده آدم‌ها است که شاید تنها در مقدار و محدوده آن متفاوت باشد. موضوع دومی که به آن پرداخته می‌شود، اطلاع نداشتن ما از آن‌چیزی است که در آینده اتفاق خواهد افتاد. ما نمی‌دانیم اوضاع چگونه پیش خواهد رفت.

یکی از موضوعاتی که به وفور مطرح می‌شود، خلاقیت فوق‌العاده آدم‌ها است که شاید تنها در مقدار و محدوده آن متفاوت باشد. موضوع دومی که به آن پرداخته می‌شود، اطلاع نداشتن ما از آن‌چیزی است که در آینده اتفاق خواهد افتاد. ما نمی‌دانیم اوضاع چگونه پیش خواهد رفت.
من به آموزش علاقه زیادی دارم - درواقع متوجه شدم که همه به آموزش علاقه دارند. شما ندارید؟ بسیار جالب است. اگر شما در مهمانی شامی حضور یافته باشید و به‌کسی که می‌شناسید، بگویید که در حوزه آموزش مشغول به کار هستید (البته اگر در این حوزه مشغول هستید چندان فرصت حضور یافتن در مهمان‌های شام را نخواهید داشت!) از شما خواهد پرسید «یعنی چی‌کار می‌کنی؟» و شما دوباره می‌گویید در کار آموزش هستید و سپس خواهید دید که رنگ از رخسارشان می‌پرد. چیزی شبیه این‌که «وای خدای من، چرا من؟ چرا همین یک شبی که در طول هفته جایی رفته‌ام.» حال اگر شما در‌مورد تحصیلاتشان از آن‌ها بپرسید، شما را سینه دیوار خواهند گذاشت. زیرا تحصیلات یکی از آن‌ مواردی است که تا عمق وجود آدم‌ها می‌رود. مشابه اعتقادات مذهبی، پول یا موارد دیگر.
من علاقه زیادی به آموزش و تحصیلات دارم و فکر می‌کنم شما نیز چنین باشید. بخشی از این علاقه بی‌اندازه به این دلیل است که در‌واقع این آموزش است که قرار است ما را به آینده‌ای ببرد که هیچ تصویری از آن نداریم. به این موضوع فکر کنید؛ کودکانی که امروز وارد مدرسه شدند، در سال 2065 بازنشسته خواهند شد. هیچ‌کس کم‌ترین تصوری از این‌که دنیا در پنج سال آینده چه وضعیتی خواهد داشت ندارد و در چنین شرایطی ما موظف به آموزش دادن آن‌ها برای آن هستیم. این عدم قطعیت و غیر قابل پیش‌بینی بودن هیجان‌انگیز و خارق‌العاده است.
و موضوع سوم که فکر می‌کنم همه ما بر سر آن اتفاق نظر داریم، ظرفیت خارق‌العاده کودکان است؛ ظرفیت بالای نوآوری. شما نیز «سیرنا» را دیدید که چقدر فوق‌العاده بود [اشاره به یکی از سخنرانی‌های دیگر TED Education که در آن دختری به‌نام سیرنا هوانگ با 11 سال سن ویولونی بی‌نظیر می‌نواخت]. کاری که او می‌کرد شگفت‌آور بود اما من فکر می‌کنم نبود. البته، به‌طور دقیق‌تر در دنیای کودکان شگفت‌آور نبود. چیزی که ما مشاهده کردیم شخصی با تمرکز فوق‌العاده بود که یک توانایی خود را یافته است. بحث من بر سر این موضوع است که همه کودکان توانمندی‌های بی‌اندازه‌ای دارند که ما به‌شکل بی‌رحمانه‌ای آن‌ها را هدر می‌دهیم. بنابراین، من قصد دارم تا در‌مورد تحصیلات و آموزش از یک سو و خلاقیت از سوی دیگر صحبت کنم. از دیدگاه من امروزه خلاقیت به اندازه تحصیلات و آموزش از اهمیت برخوردار بوده و باید رفتاری مشابه نسبت به آن انجام شود.
پسر من زمانی که چهار سال داشت، با دوستانش بازی خاص انجام می‌داد که این بازی نخستین‌بار در یکی از فیلم‌های مل گیبسون به‌نام Nativity II دیده شد. در این فیلم هر یک از پادشاهان در هنگام ورود با خود هدیه‌ای را می‌آوردند. به‌ترتیب طلا، کندر و نوعی صمغ. مشابه همین اتفاق، تکرار شد؛ همان‌طور که نشسته بودیم پسر من دوستانش به‌ترتیبی دلخواه و متفاوت از آن‌چه در فیلم بود، وارد شدند. پس از آن‌که وارد شدند ما از یکی از پسرها پرسیدیم که «آیا مشکلی با این شرایط نداری؟» و او پاسخ داد: «نه چه مشکلی؟ اشکالی وجود داشت؟» آن‌ها بازی را تغییر دادند، به همین سادگی.
آن‌چه در میان این دو داستان مشترک است، آن است که کودکان شانس خود را امتحان می‌کنند. حتی اگر کار خود را درست انجام ندادند، بالاخره به‌شیوه‌ای کار خود را ادامه می‌دهند. درست می‌گویم؟ آن‌ها از این‌که اشتباه کنند، هراسی ندارند. منظورم این نیست که اشتباه کردن با خلاق بودن یکسان است. بلکه می‌خواهم این نکته را یادآوری کنم که اگر ما آمادگی اشتباه‌کردن را نداشته باشیم، هرگز به ایده‌ای اصیل و ناب نخواهیم رسید؛ اگر آمادگی اشتباه‌کردن نداشته باشیم، زمانی که آن‌ها به دوران بلوغ خود می‌رسند بیش‌ترشان این توانایی و ظرفیت را از دست داده‌اند. آن‌ها از اشتباه‌‌کردن هراس دارند؛ و راستی! ما شرکت‌های‌مان را نیز این‌گونه اداره می‌کنیم. ما اشتباه‌کردن را تقبیح می‌کنیم و حالا سیستم‌های آموزشی دنیا را به‌گونه‌ای پیش می‌بریم که در آن‌ها، اشتباه‌کردن، بدترین اتفاقی است که ممکن است روی دهد. نتیجه این‌کار، آموزش انسان‌ها در مسیری خلاف بروز ظرفیت‌های خلاقانه ایشان است. پیکاسو در جایی گفته است: «همه کودکان، هنرمند به‌دنیا می‌آیند مشکل هنرمند باقی ماندن در طول رشد‌کردن است.» من به شدت به این موضوع اعتقاد دارم که ما در مسیر خلاقیت رشد نمی‌کنیم، بلکه در مسیری خارج از آن بزرگ می‌شویم. یا به‌عبارت بهتر به این شکل آموزش داده می‌شویم. اما چرا؟
تا پنج سال پیش من در استراتفورد انگلستان زندگی می‌کردم و پس از آن به لوس‌آنجلس نقل مکان کردم. ما در محله‌ای به نام اسنیترفیلد در حومه استراسفورد یعنی جایی که پدر شکسپیر در آنجا به‌دنیا آمده بود، سکونت داشتیم. پرسشی به ذهنتان خطور کرد؟ به ذهن من هم خطور کرد. فکر نمی‌کردید شکسپیر پدر داشته باشد، فکر می‌کردید؟ نمی‌کردید، زیرا اساساً به شکسپیر در حالی که کودکی بیش نبوده است فکر نمی‌کنید! می‌کنید؟ شکسپیر هفت ساله؟ من هرگز به شکسپیر در آن سن و سال فکر نکرده بودم. منظورم این است که بالاخره شکسپیر نیز در بازه‌ای از زمان هفت ساله بوده و در کلاس انگلیسی آموزگاری حضور داشته است. این‌طور نیست؟ باید خیلی سخت بوده باشد! به‌احتمال پدرش به او می‌گفته «وقت خواب است»، به ویلیام شکسپیر بزرگ! یا مثلاً: «مداد را زمین بگذار. اون‌طوری حرف نزن. همه را گیج می‌کنی»
به‌هر ترتیب، ما از استراسفورد به لس‌آنجلس نقل مکان کردیم و واقعیت آن است که در آن زمان پسر من علاقه‌ای به این جابه‌جایی نداشت. من دو فرزند دارم. پسرم که هم‌اکنون 21 ساله است و دخترم که 16 سال سن دارد. او لس‌آنجلس را دوست داشت اما موضوع نامزدش در انگلستان بود. سارا عشق زندگی او بود. پسرم و سارا نزدیک به یک ماه بود که یک‌دیگر را می‌شناختند. پسرم بسیار ناراحت بود و پای تلفن به من گفت «که من هرگز دختری مانند سارا نخواهم یافت» و ما بسیار از این بابت خوشحال بودیم چون در واقع آن دختر دلیل خروج ما از کشور بود!
اما زمانی که به امریکا یا هرکجای دیگر دنیا سفر می‌کنید، متوجه یک موضوع خاص می‌شوید: تمامی سیستم‌های آموزشی روی کره زمین سلسله مراتبی یکسان از موضوعات را دارند. همه. مهم نیست به کجا سفر می‌کنید. ممکن است فکر کنید این‌گونه نیست اما هست. در بالاترین قسمت این ساختار ریاضیات و زبان‌ها قرار دارد. سپس علوم انسانی و در پایین‌ترین بخش، هنر. هنر و موسیقی در اغلب مدارس جایگاه بالاتری از هنرهای دیگری مانند درام دارند. هیچ نظام آموزشی در دنیا وجود ندارد که هر روز همان‌گونه که ریاضیات را به کودکان آموزش می‌دهد، حرکات موزون را نیز آموزش دهد. کودکان اگر اجازه داشته باشند، تمام روز به خود پیچ و تاب می‌دهند! حقیقت این است که اتفاقی که روی می‌دهد این است که مادامی که یک کودک رشد می‌کند، ما ظرفیت‌های آن‌ها را هدر می‌دهیم. سپس روی مغزشان تمرکز می‌کنیم و به مرور تنها روی یک قسمت از همان مغز کار می‌کنیم.
اگر قرار باشد شما به‌عنوان یک موجود فضایی از سیستم آموزشی بازدید کنید به این نتیجه خواهید رسید که تمامی هدف سیستم‌های آموزشی جهان تحویل دادن پروفسورهای دانشگاهی است. این‌طور نیست؟ این‌ها کسانی هستند که در رأس قرار داده شده‌اند؛ خود من هم آنجا بوده‌ام! من به شخصه استادهای دانشگاه را دوست دارم، اما نباید این گروه از آدم‌ها به‌عنوان نماد موفقیت بشریت تلقی شوند. آن‌ها گونه‌ای از زندگی را انتخاب کرده‌اند، مانند بسیاری گونه‌های دیگری که امکان انتخاب آن‌ها وجود دارد. اما موضوع جالبی که در‌مورد اغلب این اساتید وجود دارد، آن است که در ذهن خود زندگی می‌کنند. آن بالا و متمایل به یک سمت. آن‌ها از جسم‌شان به‌معنای واقعی کلمه جدا شده‌اند، این‌طور نیست؟ اگر در این مورد شک دارید، به یکی از کنفرانس‌های آکادمیک رفته و به مردها و زن‌هایی که به‌شکل غیرقابل کنترلی در حال نوشتن هستند تا به محض تمام شدن سمینار به خانه رفته و مقاله خود را آماده کنند، توجه کنید.
در حال حاضر، سیستم آموزشی ما بر مبنای توانمندی آکادمیک استوار است و این رویکرد یک دلیل دارد: این‌که «اختراع» شده است؛ تا پیش از قرن نوزدهم میلادی هیچ سیستم آموزشی همگانی وجود نداشته است. تمامی این سیستم برای پاسخ دادن به نیاز صنعت‌زدگی به‌وجود آمده است. بنابراین، سلسله مراتب موجود در آن در دو چیز ریشه دارد. یکم، موضوعات با بیشترین کاربرد در بالای سلسله مراتب قرار خواهد داشت و در نتیجه‌ به احتمال شما از موضوعاتی که دوست داشتید به دلیل این‌که با رفتن به سمت آن علایق کار درخور توجهی پیدا نمی‌کردید، رانده شده‌اید. این‌طور نیست؟ «موسیقی نزن، تو یک موسیقی‌دان نخواهی شد؛ دنبال هنر نرو، تو یک هنرمند نخواهی شد.» این رفتار مهربانانه بدون تردید اشتباه است و دوم، توانمندی آکادمیک که تصویر ذهنی ما از باهوش بودن است. چرا‌که دانشگاه‌ها این سیستم را با تصویر ذهنی خود طراحی کرده‌اند. اگر اندکی دقیق شوید، خواهید دید که تمام سیستم‌های آموزشی دنیا حول فرآیند ورود به دانشگاه طراحی شده‌اند. پیامد این موضوع آن است که افراد باهوش، خلاق و با استعداد، تنها به‌دلیل آن‌که به استعدادهای آن‌ها در طول دوران تحصیلی ارجی نهاده نشده است یا مورد تقبیح قرار گرفته است، خود را افرادی بی‌استعداد و بی‌ظرفیت بپندارند و فکر می‌کنم که ما نخواهیم توانست تاوان چنین فرآیندی را بدهیم.
بر اساس برآوردهای یونسکو، تا 30 سال آینده تعداد افرادی که از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند، از تعداد کل این افراد در طول تاریخ بیش‌تر خواهد بود. تعداد بیشتری از مردم. این ترکیبی از تمام موضوعاتی است که تا‌کنون به آن‌ها پرداخته‌ایم؛ فناوری و تأثیر آن بر کار و سرشماری و انفجار جمعیت و ناگهان مدارج تحصیلی ارزشی نخواهند داشت. این‌طور نیست؟
زمانی که من یک دانش‌آموز بودم، اگر شما مدرک تحصیلی دانشگاهی داشتید، بدون تردید یک شغل نیز داشتید. اگر کار نداشتید، دلیلش این بود که مدرک تحصیلی نداشتید و خوب صادقانه، من یکی از این مدارک را نمی‌خواستم. اما امروزه بچه‌های ما با مدراک لیسانس خود به خانه می‌آیند تا بازی‌های ویدیویی کنند، چون شغلی که قبلاً با مدرک لیسانس قابل دستیابی بود، امروز نیازمند داشتن مدرک فوق لیسانس است و حالا مدرک دکتری تنها مدرکی است که می‌توان با آن برخی از این مشاغل را به‌دست آورد. این نتیجه تورم آکادمیک بوده و به این معنا است که کل نظام آموزشی در حال رفتن به زیر پای ما است. ما نیازمند تغییر نگرش به موضوع هوش هستیم.
سه چیز در‌مورد هوش می‌دانیم. نخست آن‌که متنوع است. ما دنیا را از دریچه‌ای که آن‌را تجربه می‌کنیم، می‌بینیم. ما تصویری فکر می‌کنیم. با اصوات با حرکات فکر می‌کنیم. افکار ما ساختاری انتزاعی دارند. دوم آن‌که هوش پویا است. اگر به تعاملات مغز انسان نگاه کنید، هوش تا حد بسیار زیادی حالت تعاملی دارد. مغز به مؤلفه‌های مختلف تقسیم نشده است. در واقع خلاقیت - که من آن را به داشتن ایده‌ای اصیل و با ارزش تعبیر می‌کنم - اغلب از مسیر دیدن موضعات از دیدگاه‌های گوناگون به‌دست می‌آید.
مغز به‌طور عامدانه به‌گونه‌ای ساخته شده است که دسته‌ای از رشته‌های عصبی دو سوی آن‌را به یک‌دیگر متصل می‌کنند. این رشته اعصاب در خانم‌ها ضخیم‌تر است. این دلیل توانمندی خانم‌ها در انجام چندکار به‌صورت همزمان است. انبوهی از مطالعات در این زمینه وجود دارد، اما من این را از زندگی شخصی خودم می‌دانم. همسر من در حالی که در حال پخت غذا است، با تلفن صحبت می‌کند، مراقب کارهای بچه‌ها است، سقف خانه را نقاشی می‌کند و گاهی یک عمل قلب باز نیز انجام می‌دهد! اما اگر من در حال پختن غذا باشم، تلفن خاموش است، بچه‌ها را از خانه بیرون کرده‌ام، در آشپزخانه بسته است و اگر ناگهان همسرم داخل شود خواهم گفت: «تری، خواهش می‌کنم، من دارم یک تخم مرغ درست می‌کنم. کمی به من فرصت بده»!
و موضوع سوم در‌مورد هوش، متمایز بودن آن است. من در حال کار روی کتابی به نام «شهود» هستم که مبتنی‌بر مصاحبه با افراد مختلف پیرامون چگونگی کشف استعدادهایشان است. دختری به‌همراه مادرش به دیدن یک متخصص رفت. در طول تمام 20 دقیقه‌ای که متخصص با مادر دختر در حال صحبت پیرامون مشکلات وی در مدرسه بود، دخترک روی دستانش نشسته بود. در‌نهایت دکتر کنار دخترک نشست و به او گفت: «گیلین، من به تمام صحبت‌های مادرت د‌رمورد تو گوش دادم و نیاز دارم تا با او به صورت خصوصی صحبت کنم. لطفاً اینجا منتظر باش تا ما برگردیم. زیاد طول نخواهد کشید.» و پیش از خروج از اتاق رادیوی خود را روشن کرد و با مادر گیلین از اتاق خارج شدند. به محض خروج متخصص به مادر گیلین گفت، بایستید و تماشا کنید. در همان لحظه گیلین از روی صندلی بلند شد و همراه با آهنگ شروع به حرکات موزون کرد. پس از چند دقیقه متخصص رو به مادر دخترک کرد و گفت: «خانم دختر شما مریض نیست؛ او یک کودک مستعد در این زمینه است. او را به مدرسه این هنر بفرستید.» من از گیلین پرسیدم: «مادرت چه کار کرد؟» و او گفت: «همین‌کار را کرد.
نمی‌توانم بگویم چقدر عالی بود. ما در اتاقی قدم می‌زدیم که مملو از آدم‌هایی شبیه من بود. آدم‌هایی که نمی‌توانستند بنشینند. بعد چه شد و او گفت من همین‌کار را کردم و نمی‌توانم بگویم چقدر همه چیز عالی بود. آن اتاق مملو بود از مردمی مانند من که نمی‌توانستند بنشینند.» آن دختر تبدیل به یک تک‌خوان ممتاز شد و حالا شغلی عالی دارد. پس از فارغ التحصیلی شرکت خود را تأسیس کرده است و تهیه کننده بسیاری از فیلم‌های موفق موزیکال تاریخ سینما است. او به میلیون‌ها نفر لذت واقعی را چشانده است و حالا یک میلیاردر است. کسی که ممکن بود به او دارو دهند و از او بخواهند آرام باشد!
چیزی که من به آن فکر می‌کنم من را به این نقطه رسانده است: ال گور، شب پیش در‌مورد همزیستی با محیط و انقلابی که توسط راشل کارسون آغاز شده است صحبت کرد. باور من این است که تنها امید برای آینده پذیرفتن و تطابق با مفهومی جدید از همزیستی انسان با محیط است. تغییری که در بازساخت مفهوم اغنا ساختن ظرفیت انسان شروع شده است. سیستم آموزشی ما، ذهن ما را به‌گونه‌ای حفاری کرده است که ما به‌دنبال کالایی خاص زمین را مانند معدنی لخت کرده‌ایم. در آینده این روش به ما کمکی نخواهد کرد. ما ناچار به بازنگری و بازفکری در مفاهیم پایه‌ای آموزش کودکان خود هستیم. جمله‌ای بسیار عالی از یوناس سالک وجود دارد که می‌گوید: «اگر تمام حشرات از روی زمین ناپدید شوند، حیات روی زمین ظرف 50 سال پایان خواهد یافت. اگر نوع بشر از روی زمین ناپدید شود، طی 50 سال تمامی انواع حیات روی زمین به اوج شکوفایی خود خواهند رسید.» و حق با او است.
TED تخیل انسان‌ها را به‌عنوان یک هدیه جشن می‌گیرد و ما باید مراقب چگونگی استفاده از این هدیه و استفاده عاقلانه از آن باشیم و جلوی برخی از سناریوهایی که گفته شد را بگیریم. تنها راه در گرو نگاه اغناگرانه به ظرفیت‌های خلاقیت خود و کودکانمان است و وظیفه ما آموزش آن‌ها به‌گونه‌ای است که بتوانند با آینده مواجه شوند. ممکن است ما آینده را نبینیم اما آن‌ها حتماً خواهند دید و وظیفه ما کمک به آن‌ها برای کسب ارزشی از آن است.

[name3]

گزارش مجمع عمومی سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران

دوشنبه 27 آبان 1392



اشاره: اخبار سايت - مجمع عمومی سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران با حضور اعضای سازمان و دبیر شورای عالی فضای مجازی درمرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.

در این مراسم که عصر دیروز در سالن سعدی مرکز همایش‌های برج میلاد با حضور روسا، هیات مدیره و اعضای سازمان، خبرنگاران و دبیر شورای عالی فضای مجازی به عنوان سخنران ویژه برگزار شد، ضمن تشریح گزارش عملکرد طی سال اخیر، صورت‌های مالی و برنامه سال آینده سازمان به تصویب رسید. انتخاب بازرس، تعیین روزنامه کثیرالانتشار سازمان و برگزاری جلسه پرسش و پاسخ از دیگر برنامه‌‌های مجمع عمومی نصر تهران بود.

نگرش به ICT باید تغییر یابد
در ابتدای این مراسم، رئیس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران ضمن قدردانی از حضور دبیر شورای عالی فضای مجازی به عنوان سخنران ویژه مجمع، به تشریح چالش‌های کسب‌وکار حوزه ICT و انتظارات صنف از دستگاه‌های حاکمیتی فاوا پرداخت. آزاده داننده با اشاره به دغدغه‌های صنف رایانه همچون نارسایی قوانین واردات و صادرات و مشکلات کسب‌وکار در فضای مجازی گفت: «امیدواریم با توجه به تغییرات ساختاری و مدیریتی که در شورای عالی فضای مجازی روی داده، راهبردهای توسعه IT هرچه سریع‌تر شکل بگیرد و نگرش‌ها به مقوله فناوری اطلاعات از نگاه نفی به اثبات تغییر یابد.» داننده با تاکید براینکه نگاه نفی به فناوری اطلاعات طی سال‌های اخیر، مهم‌ترین عامل محدودیت در کسب و کارICT بوده است، ادامه داد: «متاسفانه طی سال‌های اخیر، تسری نگاه منفی به IT برای جلوگیری از سواستفاده‌های احتمالی در این فضا باعث شده محدودیت‌های زیادی برای فعالان و کارشناسان حوزه ایجاد شود.» او درخصوص انتظارات صنف از دولت جدید گفت: «مطالبه ما از حاکمیت و شورای عالی فضای مجازی تغییر در نگرش‌ها نسبت به ICT است.» رییس سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره کلی به برنامه‌ها و فعالیت‌های این سازمان طی سال اخیر ادامه داد: «فعالیت سازمان طی یک سال گذشته تحت تاثیر شرایط سخت کسب‌وکار اعضا بوده است. با توجه به این شرایط سخت، تلاش کردیم بیشتر به بحث ظرفیت‌سازی در حوزه ICTب پردازیم و در این رابطه سمینارها و همایش‌های متعددی برگزار کردیم.» داننده همچنین در تشریح شاخص‌ عملکرد سازمان طی یک سال گذشته گفت: «نکته حایز اهمیت در عملکرد سازمان این است که تعداد اعضا در یک سال اخیر رشد قابل توجهی داشته که ارمغان این موضوع، ثبات نسبی برای سازمان خواهد بود.» ساختار دبیرخانه و مرکز ملی فضای مجازی تغییر می‌کند
در ادامه این مراسم دبیر شورای عالی فضای مجازی، ضمن تشریح دلایل تشکیل و رویکردهای جدید این شورا و مرکز ملی فضای مجازی، از فعالان بخش خصوصی فناوری اطلاعات خواست تا مسایل و مشکلات خود را مطرح و راه‌حل ارایه دهند تا با توجه به همکاری و هماهنگی خوبی که با نهادهای مرتبط با ICT به وجود آمده، مشکلات هرچه سریع‌تر مرتفع شود.

محمدحسن انتظاری از تغییر ساختار دبیرخانه و مرکز ملی فضای مجازی خبر داد و گفت: «شورای عالی فضای مجازی از این پس برنامه‌های کلان را طراحی می‌کند و اجرا را به دستگاه‌های اجرایی می‌سپارد.» انتظاری با تاکید براینکه شورای عالی فضای مجازی در کارهای جزئی وارد نمی‌شود، ادامه داد: «در دبیرخانه و مرکز ملی فضای مجازی و پژوهشگاه فضای مجازی باید یک رویکرد راهبردی را دنبال کرده و در تمام زمینه‌هایی که در حکم مقام معظم رهبری قید شده، فعالیت کنیم.» دبیر شورای عالی فضای مجازی گفت: «در کشور دستگاه‌های عریض و طویلی وجود دارد که با یکدیگر هماهنگ نیستند. شورای عالی فضای مجازی برنامه‌های کلان را طراحی می‌کند و اجرا توسط دستگاه‌ها انجام خواهد شد.» رشد 58 درصدی اعضای سازمان نصر تهران
دبیر سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران در تشریح گزارش عملکرد دبیرخانه این سازمان طی سال اخیر تاکید کرد که سازمان طی این مدت در جذب اعضای جدید با رشد 58 درصدی روبه‌رو بوده است. محمد یوسفیان با اعلام این مطلب و اشاره به افزایش درآمد ناشی از حق عضویت شرکت‌های تحت پوشش سازمان گفت: «درآمد ناشی از حق عضویت سال اخیر 38 درصد نسبت به سال قبل افزایش یافته است.» یوسفیان به رشد کیفی عملکرد دبیرخانه سازمان نصر تهران طی مدت اخیر اشاره و آمار مربوط به این توسعه را اعلام کرد.

به گفته دبیر سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران، رشد شبکه تخصصی سازمان، توسعه روابط عمومی و اطلاع‌رسانی گسترده از فعالیت‌ها و نظرات تخصصی اعضای سازمان از جمله دستاوردهای دبیرخانه طی این مدت بوده است. یوسفیان به تشکیل کمیسیون تجارت الکترونیکی، مشارکت روسا و هیات مدیره سازمان در تصمیم‌گیری‌های کلان همچون انتخاب وزیرICT اشاره کرد و افزود: «در تعامل نزدیک با وزارتICT و بدنه آن همچون سازمان فناوری اطلاعات و رگولاتوری، مشکلات کسب‌و‌کار حوزه را پیگیری می‌کنیم.»

به گفته وی حضور نماینده سازمان در شورای حل اختلاف مالیاتی و ارایه خدمات بیمه درمان گروهی و معرفی‌نامه برای استفاده از تسهیلات خدماتی و رفاهی از دیگر خدمات سازمان به اعضا بوده و علاقه‌مندان می‌توانند برای اطلاع از این خدمات، کتاب گزارش عملکرد و مالی سازمان طی این مدت را مطالعه کنند. ارائه گزارش مالی منتهی به 31 شهریور از سوی آزاد معروفی، خزانه‌دار سازمان نصر تهران بخش دیگری از برنامه مجمع بود که با شرح صورت‌های مالی سازمان پس از گزارش حسابرس و بازرس قانونی، مورد تصویب قرار گرفت. در بخش انتخاب روزنامه کثیرالانتشار، روزنامه فناوران اطلاعات توانست پس از بحث و بررسی از سوی حاضران مجمع به عنوان روزنامه رسمی سازمان انتخاب شود. سپس، انتخابات برای تعیین بازرس سازمان نیز برگزار شد که طی آن، پرویز شهپر مجددا به عنوان بازرس اصلی و محمود محسنی‌‌نیا به عنوان بازرس علی البدل برگزیده شدند. بودجه پیشنهادی سازمان نیز در این مجمع به رای اعضا گذاشته شد و مورد تصویب قرار گرفت. در بخش پرسش و پاسخ به عنوان برنامه پایانی مجمع، حضار مسائل خود را مطرح کردند.

[name3]

یک تجربه: مدارس استودیویی

ماهنامه شبکه - مهر 1392 شماره 149

» جف مولگان » برگردان: سبحان عطار

اشاره: ماهنامه شبکه - موضوعی که می‌خواهم امروز درباره آن بگویم، یک ایده است. ایده‌ای برای گونه‌ای جدید از مدارس که نگاه مرسوم ما به چیستی مدارس و کارکرد آن‌ها را متحول خواهد کرد.

موضوعی که می‌خواهم امروز درباره آن بگویم، یک ایده است. ایده‌ای برای گونه‌ای جدید از مدارس که نگاه مرسوم ما به چیستی مدارس و کارکرد آن‌ها را متحول خواهد کرد. ایده‌ای که ممکن است به‌زودی در همسایگی شما نیز به‌وجود آید. این ایده از سازمانی به نام بنیاد یانگ می‌آید که در دهه‌های گذشته ایده‌های بسیاری در حوزه آموزش از جمله دانشگاه‌های باز (آزاد)، مدارس توسعه‌یافته، مدارسی برای کارآفرینان اجتماعی، دانشگاه‌های تابستانی و مدرسه‌ همه چیز را ارائه کرده است.
پنج سال پیش، ما این پرسش را برای خود مطرح کردیم که مهم‌ترین نیاز برای خلاقیت در مدارس انگلستان چیست و احساس کردیم که مهم‌ترین اولویت کنار هم قرار‌دادن دو مجموعه از مشکلات است. نخست، مجموعه عظیمی از دانش‌آموزان بی‌حوصله که مدرسه را دوست نداشتند و هیچ ارتباطی میان چیزهایی که در آن یاد می‌گیرند و شغلی که در آینده خواهند داشت نمی‌یافتند و دوم، کارفرماهایی که از فارغ‌التحصیلان و سطح تجربه و رویکرد آن‌ها در بحث کار ناراضی بودند.
سپس ما ازخود پرسیدیم که چه مدرسه‌ای است که دانش‌آموزان برای ماندن در آن بجنگند و نه برای بیرون ماندن از آن؟ پس از برگزاری صدها مصاحبه با دانش‌آموزان، معلمان، والدین، کارفرمایان و مدارس پاراگوئه تا استرالیا و جست‌وجو در میان تحقیقات آکادمیک انجام شده و درک اهمیت مهارت‌های غیرشناختی و برابری آن‌ها با مهارت‌های شناختی - مانند مهارت‌های معمول آکادمیک - به یک جواب دست یافتیم. جوابی از بسیاری از جهات ساده که آن را «مدرسه استودیویی» نامیدیم. چرا که این نام ما را به ایده اصلی که مرتبط به دوره رنسانس که کار و یادگیری با هم تلفیق شده بودند باز می‌گرداند. با کار یاد می‌گیریم و با یادگیری کار می‌کنیم. ایده‌ای که طراحی آن شامل ویژگی‌های زیر می‌شود.
پیش از هرچیز ما به مدارسی کوچک - بین 300 تا 400 دانش‌آموز - با دامنه سنی 14 تا 19 سال نیاز داریم که 80 درصد کارشان نه از طریق نشستن در کلاس که از راه زندگی واقعی و مشارکت در پروژه‌های عملی مانند کار در شرکت‌ها، بنیادهای عام‌المنفعه و مانند آن انجام می‌شود. در این ساختار هر دانش‌آموز علاوه‌بر معلم یک مربی نیز خواهد داشت که جدول کاری مختص به خود، مانند آن‌چه در یک کسب‌و‌کار واقعی وجود دارد، خواهد داشت. تمام این فرآیند درون سیستمی عمومی با پول مردم اما راهبری مستقل انجام خواهد شد. تمام این‌ها بدون هزینه اضافه، بدون انتخاب دانش‌آموزان خاص و فراهم‌آوردن ابزار لازم برای ورود به دانشگاه برای متقاضیان خواهد بود. اگرچه بسیاری از آن‌ها تبدیل به کارآفرینان یا تکنیسین‌های فنی خواهند شد. ایده پشت این روش بسیار ساده بوده و از این موضوع نشأت گرفته است که اغلب نوجوانان هرچیزی را با انجام دادن کاری، انجام دادن آن در گروه و انجام دادن آن به‌صورت واقعی بهتر یاد می‌گیرند - دقیقاً مخالف آن‌چه به‌صورت مرسوم در مدارس ما در حال انجام است.

حالا که ایده کامل شده بود، به‌سرعت فاز اجرایی آن آغاز شد. ابتدا در لوتون و سپس در بلک‌پول. نتیجه، به‌رغم اشتباهاتی که داشتیم و به‌مرور آن‌ها را بهبود بخشیدیم، بسیار جالب بود؛ جوانان عاشق این مدرسه بودند.
آن‌را بسیار اشتیاق‌آورتر و هیجان انگیزتر از آموزش‌های سنتی ارزیابی کردند و شاید مهم‌تر از همه، دو سال بعد زمانی که نتایج آزمون مشخص شد، دانش‌آموزانی که به‌عنوان دانش‌آموزان آزمایشی در این مدارس شرکت کرده‌ بودند، بالاترین نمرات را در سیستم نمره‌دهی انگلستان موسوم به GCSE کسب کردند. بنابراین، اکنون جای تعجب نیست که برخی متوجه کاری که ما انجام داده‌ایم شده‌اند. وزیر آموزش‌ و پرورش در لندن خود را هوادار بزرگ این مدارس معرفی کرد. سازمان‌های تجاری معتقد هستند که ما کاری قابل توجه در زمینه آماده‌کردن دانش‌آموزان برای ورود به دنیای کار انجام داده‌ایم و واقعیت آن است که هم‌اکنون رئیس اتاق بازرگانی، رئیس هیئت مدیره مدارس استودیو بوده و به آن کمک می‌کند. نه تنها با کمک کسب‌و‌کارهای بزرگ که حتی کسب‌و‌کارهای کوچک.
ما با دو مدرسه شروع کردیم و حالا نزدیک به 10 مدرسه را تحت‌پوشش قرار داده‌ایم. سال آینده این تعداد را به 35 مدرسه در سراسر انگلستان خواهیم رساند و این در حالی است که 40 منطقه دیگر نیز خواهان بازگشایی چنین مدرسه‌ای در منطقه‌شان هستند. نکته جالب توجه آن است که تمامی این گسترش بدون پوشش رسانه‌ای رخ داده است. بدون هیچ سرمایه‌گذاری هنگفتی در پشت آن. این ایده را می‌توان از آن دست از ایده‌هایی خواند که تنها از طریق دهان به دهان میان معلمان، والدین و افراد درگیر در حوزه آموزش چرخید. این گسترش تنها به‌دلیل قدرت این ایده بوده است؛ ایده‌ای بسیار ساده برای زیر‌و‌رو کردن آموزش و قرار‌دادن موضوعاتی مانند کار گروهی، انجام کارهای عملی در قلب آموزش به‌جای حاشیه آن.
به زودی مجموعه‎‌ای از مدارس جدید گشوده خواهند شد. این یکی در یورکشیر که امیدوارم برادرزاده من در آن شرکت کند. این یکی تمرکزش را روی صنعت رسانه خواهد گذاشت و دیگر مدارس روی مراقبت سلامتی، توریست، مهندسی و دیگر رشته‌های تحصیلی تمرکز خواهند کرد.
ما بر این باوریم که دستاوردی داشته‌ایم. اگرچه هنوز بی‌نقص نیست اما بر این باور هستیم که این یک ایده می‌تواند زندگی هزاران و شاید میلیون‌ها نوجوان را که از مدرسه گریزان هستند تغییر دهد. زیرا دیگر لازم نیست شبیه‌سازی برای آن‌ها انجام شود و ساعت‌های متمادی در حالی که ردیف به ردیف نشسته‌اند تنها گوش دهند، بلکه می‌توانند انجام دهند و دست‌های خود را به کار ببرند و آموزش‌شان واقعی باشد و امید من این است که برخی از شما نیز بتوانید در این راه به ما کمک کنید.
ما احساس می‌کنیم که در ابتدای راهی از تجربه و ارتقا برای تبدیل ایده مدارس استودیویی به‌ چیزی نه به‌عنوان پاسخی برای تمامی دانش‌آموزان بلکه دست‌کم برای تعدادی از آن‌ها در سراسر جهان هستیم. من امیدوارم که برخی از شماها بتوانید ما را در تحقق این امر یاری کنید.

[name3]

بررسی تخصصی رم G.SKILL RipjawsZ 4x4GB DDR3 2133Mhz CL11

این مدل از 4 عدد ماژول 4GB با سرعت 2133MHZ CL11 تشکیل شده که گزینه خوبی برای مادربردهای با چیپست X79 و پیکربندی 4 کاناله پردازنده های با سوکت LGA 2011 کمپانی Intel محسوب می شود. ضمن اینکه با با کلیه پلتفرم های کنونی و پیشین 2 کاناله مبتنی بر چیپست های Z87 و Z77 و پردازنده های با سوکت LGA 1150 و LGA 1155 نیز سازگاری کامل دارد.

---

مقدمه و معرفی کمپانی
چند سالی می شود که با انتقال کنترلر حافظه از چیپست های پل شمالی ( NB ) به درون Die پردازنده ها سرعت دستیابی به اطلاعات توسط پردازنده به مراتب افزایش یافته و زمان تاخیر یا Latency نیز به صورت عملی به شدت کاهش یافته است. با معرفی پردازنده های با معماری Haswell کمپانی اینتل و ویژگی های جدید و فوق العاده این پردازنده ها در اورکلاک ماژول های حافظه ( RAM )، این قابلیت برای اورکلاکرها فراهم شده تا از حافظه های با فرکانس بیش از 3000MHz نیز به صورت کاملا Stable در سیستم های خود استفاده کنند. فرکانسی که در تست های آزمایشگاهی پهنای باند حافظه، در حالت دو کاناله، قادر به ثبت پهنای باندی بیش از 35GB/s است ! البته کمپانی AMD نیز آن قدر ار قافله عقب نمانده و در جدیدترین نسل پردازنده های ساخت خود ( Vishra ) که به گونه ای نمونه تقویت و اصلاح شده معماری Bulldozer محسوب می شوند قابلیت نصب ماژول های تا فرکانس 2133MHz را نیز فراهم کرده است.
از سوی دیگر برنامه نویسان و شرکت های بزرگ نرم افزاری نیز سعی می کنند تا برای افزایش سرعت و عملکرد کلی نرم افزارهای خود همواره در جدید ترین نسخه های نرم افزارها،بیش از پیش از API ها و Extension های جدید و مدرن استفاده کنند. این API ها و بسط های توسعه نرم افزاری نیز طوری شکل گرفته اند تا از حافظه های Cache و حافظه RAM به بهینه ترین روش های ممکن بهره ببرند. در نتیجه بر خلاف سال های اخیر که سرعت ماژول های حافظه اهمیت زیادی در عملکرد کلی سیستم نداشت، هم اکنون پهنای باند حافظه های RAM و نوع پیکربندی و Latency کنترلر حافظه نقش بسیار مهمی را در افزایش عملکرد پردازنده در بسیاری از نرم افزاری جدید و مدرن ایفا می کند.

کمپاني حرفه اي G.SKILL در سال 1989 توسط عده اي از مهندسين با تجربه و متخصص در کشور تايوان تاسيس و شروع به فعاليت نمود. مونتاژ ماژول هاي حافظه از ابتدا به عنوان فعاليت اصلي اين گروه محسوب مي شد. اما در حال حاضر مونتاژ ماژول هاي حافظه استاندارد (Notebook و PC) ، نيمه حرفه اي و اورکلاک شده، درايوهاي پرسرعت و حرفه اي SSD ، فلش مموری و کولر هاي انحصاري حافظه نيز در سبد محصولات اين کمپاني يافت مي شود.
شايد بتوان عامل موفقيت و خوشنامي اين برند را در صنعت ساخت ماژول هاي حافظه در دو عامل مهم يافت، در وحله اول کيفيت بالاي ساخت ماژول ها و در وحله دوم مي توان به ابتکارات و نوآوري هاي متعدد در بهينه سازي اطلاعات SPD ( شامل تامينگ ها و ولتاژ ) و ساخت کولرهاي حافظه انحصاري اين کمپاني اشاره کرد.

در این رویو قصد داریم به تست و بررسی ماژول های رم مدل RipjawsZ F3-17000CL11Q-16GBZL ساخت این کمپانی بپردازیم. این مدل از 4 عدد ماژول 4GB ( جمعاً 16GB ) با سرعت تست شده 2133MHZ CL11 تشکیل شده که گزینه خوبی برای مادربردهای با چیپست X79 و پیکربندی 4 کاناله پردازنده های با سوکت LGA 2011 کمپانی Intelمحسوب می شود. ضمن اینکه با با کلیه پلتفرم های کنونی و پیشین 2 کاناله مبتنی بر چیپست های Z87 و Z77 و پردازنده های با سوکت LGA 1150 و LGA 1155 نیز سازگاری کامل دارد.


مشخصات فنی
در تصویر زیر کلیه مشخصات فنی اعم از مشخصات فرکانسی، ولتاژ ها و تایمینگ های پروفایل های JEDEC و XMP موجود در SPD این ماژول ها را از نگاه نرم افزار AIDA64 3.2 ملاحضه می کنید :

همانطور که ملاحضه می کنید 7 پروفایل با استاندارد JEDEC و 2 پروفایل با استاندارد XMP محتویات SPD این ماژول ها را تشکیل می دهند. پروفایل اصلی JEDEC این مدل، DDR3-1600MHz CL11 می باشد که در حالت پیش فرض بر روی تمامی مادربردها فعال می شود. اما چرا 2 پروفایل XMP 1.3 با Sub Timing و ولتاژ مشابه 1.6v برای این مدل در نظر گرفته شده است ؟
همانطور که در تصویر بالا ملاحضه می کنید برخی پارامترهای پروفایل دوم XMP این ماژول ها که Extreme نام دارد دارای تایمینگ های به اصطلاح Tight تری نسبت به پروفایل Enthusiastic می باشد. پروفایل Extreme در واقع مخصوص پردازنده های با معماری Haswell طراحی شده تا به لطف کنترلر حافظه بسیار کارآمد این پردازنده ها، بهترین شرایط برای عملکرد هر چه سریع تر این ماژول ها فراهم شود.

در تصویر بالا نیز محتویات SPD این مدل را توسط نرم افزار CPU-Z 1.67 ملاحضه می کنید. البته Command Rate نمایش داده شده در پروفایل دوم XMP به اشتباه 1T درج شده است. این پارامتر در هر دو پروفایل XMP این مدل همان 2T می باشد.
در تصویر زیر نیز می توانید سایر مشخصات فنی این مدل را طبق مشخصات درج شده در وب سایت رسمی کمپانی G.SKILL ملاحضه کنید :

بسته بندی و محتویات داخل جعبه

همانطور که در تصاویر بالا ملاحضه می کنید، هر 4 ماژول در بسته بندی پلاستیکی و شفاف طلقی تعبیه شده اند.

بر روی این پوشش نیز برچسب حاوی مشخصات فنی این ماژول ها به همراه برچسب حاوی تاییدیه کمپای G.SKILL که سازگاری این ماژول ها را با مادربردهای مبتنی بر چیپست Z87 و پردازنده های با معماری Haswell نشان می دهد مشاهده می شود.

به غیر از برچسب لوگو کمپانی G.SKILL و 4 عدد ماژول این مدل، چیز دیگری در این پکیج مشاهده نمی شود.

نمای ظاهری و بررسی اولیه

رنگ مشکی PCB و هیتسینک قرمز رنگ این ماژول ها به همراه طراحی خاص لوگو RipjawsZ بر روی این ماژول ها، چهره ای شکیل و حرفه ای به آن ها بخشیده است.

بر روی تمامی ماژول ها، برچسبی سفید رنگ مشاهده می شود که بر روی آن مشخصات تایمینگ XMP ، ولتاژ کاری ، مدل تجاری و شماره سریال آن ها نقش بسته است.

ارتفاع این ماژول ها به همراه هیتسینک تعبیه شده بر روی آن ها حدودا 40 میلی متر است. پس در صورت استفاده از CPU Cooler های غیر مرجع باید این نکته را مد نظر داشته باشید.

همانطور که در تصویر بالا ملاحضه می کنید کولر Tuniq Tower 120 Extreme حداقل 15 میلی متر با هیتسینک های ماژول های این مدل فاصله دارد.

نگاهی نزدیکتر

در این مدل همانطور که انتظار می رفت چیپ های حافظه تنها در یک طرف PCB این ماژول تعبیه شده اند و طرف دیگر خالی است و تنها برای عدم تماس هیتسینک با اتصالات PCB از یک فوم بین PCB و هیتسینک استفاده شده است.

همانند تمامی ماژول های High-End موجود در بازار، PCB این مدل نیز از نوع 8 لایه در نظر گرفته شده است. با کلیک بر روی تصویر بالا می توانید در تصویر بزرگتر، تعداد لایه ها را بشمرید !

هیتسینک تعبیه شده در برای این مدل به گونه ای طراحی شده تا همانطور که در تصویر بالا ملاحضه می کنید طرف سمت چپی و طرف سمت راستی از بالا در یکدیگر چفت می شوند و توسط چسب حرارتی بسیار چسبنده و محکم به چیپ های رم می چسبند.

در ادامه با گرم کردن این هیتسینک توسط هیتر و سعی و تلاش فراوان بلاخره موفق شدیم یک طرف آن را باز کنیم تا از نوع چیپ های حافظه به کار رفته در این مدل مطلع شویم.

ولی متاسفانه کمپانی G.SKILL تمامی اطلاعات مربوط به کمپانی سازنده و مدل این چیپ ها را پاک کرده یا اصلا از ابتدا نیز بر روی آن ها چیزی حک نشده بوده. تنهای اعدادی شبیه به شماره سریال این چیپ ها بر روی آن ها موجود است که با استفاده از آن ها نیز نتوانستیم اطلاعات خاصی را در این مورد به دست آوریم.

متد و سیستم تست
به طور کلی تست های این قسمت را به 2 بخش تست های کارایی و اورکلاکینگ تقسیم کردیم. نتایج تست های این ماژول ها را نیز با حالت های استاندارد پروفایل های JEDEC 1333MHz 24-9-9-9 2T و JEDEC 1600 MHz 28-11-11-11 2T و حالت اورکلاک شده این ماژول ها (در برخی از تست) مقایسه کردیم.
در تصاویر زیر می توانید مشخصات فرکانس ها و تایمینگ های نام برده را از نگاه نرم افزار CPU-Z 1.67 ملاحضه کنید :

کلیه قطعات به کار رفته در سیستم تست در این رویو به شرح زیر می باشد :

همچنین لیست نرم افزارهای Benchmark ، Monitoring و Game ها که مبتنی بر API های مدرن DirectX 10 ، DirectX 11 و DirectX 9.0c می باشند به این شرح است :

• 3DMARK 2013 v1.1.0
• 3DMARK Vantage v1.1.2
• 3DMARK 11 v1.0.5
• PCMARK VANTAGE 1.2.0
• PCMARK 7 1.4.0
• AIDA64 Extreme Edition 3.20.2600
• CinreBench R15
• POV-Ray 3.7.0
• PassMark PerformanceTest 8.0
• CPU-Z 1.67
• OCCT 4.4.0
• SiSoftware Sandra Professional Business 2013.09.19.58 SP5
• MediaEspresso Media Convertor 6.5.2031
• wPRIME 2.07
• Super PI Mod 1.9 WP
• x264 HD BENCHMARK 4.0
• x264 HD BENCHMARK 5.0.1
• WinRAR 5.0
• 7-Zip 9.2
• Resident Evil 6
• Bioshock Infinite
• Sniper Elite v2

تست اورکلاکینگ

در این تست ابتدا تایمینگ های حالت XMP 2133 MHZ 30-11-11-11 2T را فعال کردیم، سپس با افزایش ولتاژ کنترلر حافظه به مقدار 150mv بیشتر از مقدار پیش فرض و افزایش ولتاژ ماژول های حافظه ( DRAM Voltage ) تا 1.7v و با تنظیم Strap های مختلف برای ضریب فرکانس حافظه و BCLK که حدودا 3 ساعت طول کشید سر انجام در فرکانس 2253MHz به مرز ناپایداری رسیدم. در قدم بعدی در همین فرکانس به سراغ تغییر پارامتر تایمینگ های اصلی رفتیم و در نهایت در تایمینگ 31-11-11-10 به بهترین شرایط ممکن رسیدیم.

لازم به ذکر است سایر تنظیمات مربوط به تایمینگ ها به صورت خودکار توسط مادربرد انجام شده است.
همچنین در تصویر زیر می توانید مشخصات فرکانس BCLK و هسته پردازنده را در وضعیت فوق ملاحضه کنید :

تست های پهنای باند حافظه و Latency (ا AIDA64 3.2 ، Sisoftware Sandra 2013 )
این دو نرم افزار در حال حاضر با استفاده از مدرن ترین و جدید ترین تکنیک ها و Extension ها اقدام به اندازه گیری پهنای باند موثر حافظه RAM می کنند.

همانطور که ملاحضه می کنید، پهنای خواندن و نوشتن این ماژول ها به دلیل داشتن Cas Latency پایین، مخصوصاً در حالت اورکلاک شده فراحد تصور ما از این مدل بود !

تست های 3DMARK VANTAGE, 11 , 2013
سری نرم افزارهای 3DMARK کمپانی Futuremark از سال 1999 تا حال، بدون شک یکی از محبوب ترین و معتبرترین نرم افزار های تست کارایی کارت های گرافیک بوده اند.
3DMARK 11 آخرین نسخه از نرم افزارهای تست و محک کارت های گرافیک کمپانی FutureMark می باشد. تست های این نرم افزار مبتنی آخرین API کمپانی Microsoft یعنی DirectX 11 بوده و از آخرین ویژگی های واقع گرایانه تصویر در این API نظیر Tessellation، Compute shaders و Multi-threading پشتیبانی می کند. توجه داشته باشید که برای اجرای این تست نیاز به یک کارت گرافیک با قابلیت پشتیبانی از DirectX 11 و سیستم عامل Windows 7 یا Windows Vista SP2 دارید.
شاید منحصر به فرد ترین ویژگی نتایج تست های این 3 نرم افزار ایزوله بودن نتایج تست های GPU و CPU می باشد که نتایج تست های هر یک از قطعات نام برده شده را نسبت به دیگری متمایز می کند. این امر کمک می کند تا بر روی پلتفرم های مختلف نتایجی حدودا یکسان را برای یک مدل کارت گرافیک داشته باشیم. در نتیجه مقایسه بین مدل های مختلف کارت های گرافیک حتی در پلتفرم های مختلف نیز با سهولت بیشتری انجام می شود.

3DMARK Vantage نیز آخرین نسخه قبل از عرضه 3DMARK 11 کمپانی Futuremark می باشد. این تست بر اساس DirectX 10.0 بوده و راهکار خوبی برای شبیه سازی بازی های رایانه ای بر اساس API نام برده می باشد.

تست های PCMARK VANTAGE ، PCMARK 7 و Passmark PerformanceTest 8.0

در این سری نرم افزارهای Benchmark کارایی کلی سیستم بر اساس تست های کاملاً Multithread مانند نمایش و ویرایش عکس های دیجیتال، پخش و ویرایش انواع مختلف موزیک و ویدئو، پخش تصاویر 3 بعدی مانند انواع گیم ، جابه جایی اطلاعات بین device های مختلف، شبیه یازی نرم افزاری امنیتی، رمزگشایی صفحات وب و .... محک زده می شود.

در نرم افزار Passmark PerformanceTest 8.0 نیز از تست کارایی پردازنده برای سنجش عملکرد سیستم استفاده شده است.

تست های Cinebench R15 و POV-RAY 3.7
این دو نرم افزار بر اساس دو تکنیک کاملا متفاوت اقدام به رندر کردن صحنه های 3 بعدی می کنند. از این رو شبیه سازهای خوبی برای ستجش کارایی سیستم در این نوع کاربرد ها محسوب می شوند.
ماهیت تست Cinebench در واقع مبتنی بر شبیه ساز نوعی نرم افزار سینمای 4 بعدی می باشد که بیشتر در استودیوهای ساخت انیمیشن های 3 بعدی استفاده می شود. در این تست تمامی توانایی پردازنده برای رندر کردن یک صحنه 3 بعدی با تمام ویژگی های واقع گرایانه تصویر به کار گرفته می شود.
نرم افزار POV-RAY نیز با استفاده از تکنیک Ray tracing اقدام به رندر صحنه های مبتنی بر متن می کند.

تست های Video Transcoding (ا x.264 HD Benchmark ,Media Espresso Video Convertor )

این دو نرم افزار نیز از معتبر ترین تست های سنجش کارایی سیستم در پخش و تبدیل فایل های ویدئویی به فرمت های مختلف به شمار می روند.
در نرم افزار CyberLink MediaEspresso این بار از کارایی CPU برای تبدیل یک فایل ویدئویی با کیفیت 1080p با فرمت MP4 و کدک AVC1 با حجم 105MB به استاندارد ویدئویی 1920*1080 در Youtube استفاده شده است.
نرم افزارهای x.264 HD Benchmark در نسخه های 4 و 5 نیز به ترتیب کارایی سیستم را در رمزگذاری یک فایل ویدئویی HD MPEG2 source 1280x720 @ 3,963 kbps و Full HD MPEG2 source 1920x1080 @ 20000 kbps سنجیده می شود.

تست های wPRIME 32M و Super PI 1M

wPrime از جمله نرم افزار هاي می باشد که با محاسبه الگوريتمي تکرار شونده (تخمين تابع به روش نيوتن ) به صورتي کاملاً Multi Thread، يکي از بهترين نرم افزار هاي موجود براي تست پردازنده‌هاي چند هسته اي مي باشد.
الگوریتم نرم افزار Super PI نیز بر اساس محاسبه عدد "پی" در میلیون ها رقم اعشار است. سرعت محاسبه هر دو این نرم افزار ها که از محبوب ترین نرم افزارهای بنچ مارک برای اورکلاکر ها محسوب می شوند وابستگی قابل توجهی به پهنای باند و زمان تاخیر حافظه های RAM سیستم دارد.

تست های ZIP / Unzip توسط نرم افزاری های WinRAR 5.0 و 7Zip 9.2
در این تست کارایی سیستم با استفاده از ابزارهای Benchmark موجود آخرین نسخه نرم افزارهای WinRAR و 7Zip که هر دو از محبوب ترین نرم افزارهای فشرده سازی فایل ها محسوب می شوند سنجیده شده است.

تست های گیمینگ ( Bioshock Infinite ، Resident Evil 6 ، Sniper Elite V2 )
Bioshock Infinite
این بازی که بدون شک یکی از بهترین و پرطرفدار ترین بازی های سبک first-person shooter می باشد توسط کمپانی Irrational Games ساخته شده و انتشار آن نیز بر عهده کمپانی 2K Games بوده است.
موتور بازی نیز نگارشی کاملاً تغییر یافته از Unreal Engine 3 است که دارای برخی از قابلیت های جدید گرافیکی مبتنی بر DirectX 11 نیز می باشد.

Sniper Elite V2
ای بازی که در ژانر بازی های tactical shooter طبقه بندی می شود سعی دارد به بهترین نحو ممکن تجربه ایفای نقش در قالب یک تک تیر انداز حرفه ای را در جنگ جهانی دوم به شما منتقل کند.
موتور گرافیکی این بازی Asura نام دارد که ساخت کمپانی Rebellion می باشد . هرچند گرافیک سطح بالایی ندارد ، اما طراحی ها و فضاسازی های ساخته شده با این موتور فوق العاده اند طوری که گیمر می تواند خود را در آلمان جنگ زده حس کند و این یکی از برتری های طراحی محیط در این بازی است .

Resident Evil 6

جمع بندی و سخن پایانی
اگر با دیدی کلی نتایج تست ها را آنالیز کنیم ، کاملا واضح است که در اکثر تست ها عملکرد یک حافظه پرسرعت به مراتب بیش از گذشته افزایش کارایی کلی سیستم را به همراه دارد. در واقع همان طور که در ابتدای این رویو به آن اشاره شد، با پیشرفت و بهبود کارایی کنترلر های حافظه تعبیه شده در پردازنده های نسل جدید، خرید حافظه های RAM با سرعت بالا و Latency پایین، نسبت به گذشته اهمیت بیشتری پیدا کرده است . برای مثال در تست های Video Transcoding که توسط نرم افزار Media Espresso Video Convertor صورت گرفته است فاصله میان بالاترین و پایین ترین زمان سپری شده برای کدگذاری فایل ویدئویی نام برده بیش از 13 ثانیه است ! یعنی نتیجه ای بالغ بر 20% بهتر ! چنین نتیجه ای را تنها ماژول حافظه پرسرعت رقم زده اند ! اما برعکس در تست های گیمینگ آن قدر اختلاف نتایج کم و نامحسوس هستند که می توان از آن ها صرف نظر کرد. دلیل این امر افزایش حجم حافظه کارت های گرافیکی مدرن است. در واقع موتور گرافیکی گیم های نسل جدید به گونه ای حافظه Frame Buffer را مدیریت می کنند که تمامی بافت ها و و کد های مورد نیاز GPU از قبل و در حین Load شد اولیه گیم درون حافظه اختصاصی کارت گرافیک انباشته شوند. همین امر است که کارایی حافظه های پرسرعت را در اکثر تست های Gaming کم رنگ می کند.
اما اگر تنها عملکرد کلی G.SKILL RipjawsZ F3-17000CL11Q-16GBZL را زیر ذره بین قرار دهیم. این مجموعه ماژول 16 گیگاباتی با داشتن قیمت جهانی 157$ ، رنج تایمینگ معمولی و از همه مهمتر ولتاژ کاری 1.6V که دارند انتخاب خوبی برای گیمرها، مخصوصا در پلتفرم های مبتنی بر پردازنده های سوکت LGA 2011 کمپانی اینتل محسوب می شود. اما نتایج تست اورکلاکینگ این مدل آن چنان چنگی به دل نمی زند، پس اگر اورکلاکر هستید بهتر است سراغ مدل های رده بالاتر این کمپانی مانند سری RipjawsX و TridentX بروید . البته ناگفته نماند که معمولا از ماژول های 4 کاناله آن چنان نباید انتظار زیادی در اورکلاکینگ داشت. تجربه نشان داده همواره ماژول های 2 کاناله عملکرد به مراتب بهتری در تست های اورکلاکینگ از خود نشان می دهند.


نقاط قوت

• طراحی ظاهری شکیل
• عملکرد بسیار خنک
• کارایی بسیار عالی در حین استفاده از پروفایل XMP
• داشتن پروفایل XMP مخصوص پردازنده های با معماری Haswell
• ولتاژ کاری پایین 1.6v در پروفایل XMP
• ارتفاع مناسب هیتسینک که سهولت نصب آن را در تمامی شرایط تضمین می کند

نقاط ضعف

• پتانسیل اورکلاک کمتر از حد انتظار

با تمامی این تفاسیر ماژول ها RAM "G.SKILL RipjawsZ F3-17000CL11Q-16GBZL " موفق به کسب امتیاز 8.6 و نشان "Great Performance " و ریز امتیازات زیر در کلاس محصولات H ( High-End ) از لابراتوار شهر سخت افزار شد.

[name3]

چرا مدرسه‌ها به اينترنت پرسرعت نياز دارند - بخش اول

آینده برگزاری آزمون
ماهنامه شبکه - مهر 1392 شماره 149



نويسنده: آرن دونکان منبع: ساينتفيک آمريکن، آگوست 2013 ترجمه: علی حسينی

اشاره: ماهنامه شبکه - آينده آزمون‌های درسی با دسترسی به پهنای باند بيش‌تر، آموزگاران و دانش‌آموزان بيشتری از جديدترين ابزارهای‌ديجتال بهره خواهند برد.

آنچه که در ادامه خواهيم خواهند مقاله‌ای است از آرن دونکان که لزوم استفاده از فناوری ديجيتال در مدارس ايالات‌متحده را بررسی کرده است. بديهی است که شرايط کشورهای گوناگون از جهت‌های مختلف با هم فرق دارد اما نکته اينجا است که کاراکتر اصلی در همه اين بحث‌ها «انسان» و به عبارتی دقيق‌تر «دانش‌آموز» است که هر جای زمين که باشد برای يادگيری هرچه ‌بهتر به نيازها و استانداردهای تقريباً مشابهی نياز دارد. از اين‌رو خواندن اين مقاله می‌تواند نيازهای حال و آينده کشور ما را نيز بيش از پيش به‌تصوير بکشد و نقش استفاده از فناوری ديجيتال و از جمله اينترنت باندپهن را يادآوری کند. به‌تازگی فرصتی برايم پيش آمد تا از آينده بازديد کنم! آينده کذایی، کلاس درس خانم کريستی فورد در شهر ديترويت (امريکا) بود. آن روز به آن کلاس دعوت شده بودم، کلاس متعلق به بچه‌های پنجمی‌ و ششمی‌ بود و چنان در تحرک و فعاليت‌های درسی غرق بودند که لازم نبود فورد به‌طور مستقيم مديريت‌شان کند. به‌جای اين‌کار، به شخصه با معدودی از دانش‌آموزان (درباره پرسش‌ها يا ايرادهای احتمالی‌شان در مطالب درسی) حرف می‌زد و ديگران به‌طور مستقل در گروه‌های کوچک مشغول کار بودند و از آن‌چه که درباره منظومه شمسی خوانده‌ بودند با هم گفت‌وگو می‌کردند. بعضی‌ها نيز روی زمين پهن شده ‌بودند و داشتند مدل‌های سه‌بعدی می‌ساختند. بعضی‌ از بچه‌ها هم مشغول يادگيری بازی‌ها و برنامه‌های لپ‌تاپ‌ها بودند. اما همان‌طور که از اوضاع و احوال فورد و ديگران در آکادمی هنرهای نمايشی برندا اسکات (Brenda Scott Academy for Theatre Arts) برمی‌آمد، فعاليت‌های‌ آن‌ها چيزی فراتر از سرگرمی و کار‌کردن با فناوری جالب روز بود. در لايه‌های زيرين اين جنب‌و جوش ظاهری، برنامه‌ای جريان داشت که با پشتيبانی فناوری‌های ديجيتال تبيين شده‌ بود و هدفش اين بود که فرآيند يادگيری هر دانش‌آموز را با نيازهای او منطبق کند. رويه معمول در کلاس‌های سنتی اين است که دانش‌آموزان يک درس را کامل می‌کنند و بعد می‌روند سر درس بعدی. در اين کلاس‌ها همه دانش‌آموزان با هم حرکت می‌کنند و اغلب مشخص نمی‌شود که آيا آن‌ها درس فعلی را به‌خوبی يادگرفته‌اند يا نه.
در اينجا هر دانش‌آموز با سرعت و روال خاص خودش کار می‌کند و برای اين‌که يک درس را کامل کند، زمان کافی در‌اختيار دارد که اين مدت زمان بسته به روند پيشرفت هر يک از آن‌ها می‌تواند کم يا زياد باشد و پس از آن درس بعدی را شروع می‌کند. هر يک از بچه‌ها براساس برنامه درسی اختصاصی خودشان پيش می‌روند و فورد هم می‌تواند با استفاده از منابع عظيم ديجيتال که در دسترس او واقع شده ‌است (شامل انتشارات معمول، منابع کاملاً آزاد ديجيتال و مطالب اصلی و خاص خودش) مطالب لازم را به دانش‌آموزان ارائه دهد.
انقلاب ديجيتال تقريباً همه جنبه‌های زندگی روزانه امريکایی‌ها را (از نحوه خريدشان گرفته تا نحوه مکاتبه آن‌ها) دستخوش تغيير کرده ‌است. مدارس نيز (که تاکنون بسياری از آن‌ها در استقبال از نوآوری ‌کند بوده‌اند) دارند درهای خود را به‌روی اين انقلاب ديجيتال می‌گشايند. مزيت‌های فناوری ديجيتال برای دانش‌آموزان کلاس فورد مشخص است (با وجود اين استقبال، فناوری هنوز در بسياری از مدارس حضور فراگيری ندارد و کلاس درس فورد جزء معدود موارد موجود است). از اين‌رو آن‌چه که در کلاس او اتفاق می‌افتد، عادی و معمولی نيست. خطر کار نيز همين‌جا است. زیرا ممکن است استفاده از ابزارهای يادگيری ديجيتال در بعضی از مدارس (به‌طور عمده مرفه و متمول) اختلاف‌های مسبوق به سابقه و موجود بين قدرت يادگيری دانش‌آموزان را از آن‌چه که هست عميق‌تر کند (به‌جای آن‌که به ابزاری برای پر کردن اين شکاف مبدل شود) و به‌طور عمده دانش‌آموزانی از آن بهره ببرند که قدرت يادگيری بيشتری دارند. به‌همين علت است که مديريت تحت‌امر دولت اين کشور) برای اطمينان يافتن از دسترسی و برابری دانش‌آموزان همه نواحی در استفاده از ابزارهای ديجيتال آموزشی وارد گود شده‌ است.
برنامه‌ها و اقدامات آن‌ها شامل موارد گوناگونی است: سرمايه‌گذاری در برنامه‌های خلاقانه‌ای که فرآيند يادگيری را با نيازهای دانش‌آموزان هماهنگ می‌کند؛ سرمايه‌گذاری برای طراحی امتحان‌ها و ارزيابی‌های جديد که بخشی از تلاش‌های دولت برای ارتقای استانداردهای يادگيری است و نيز يک برنامه و تلاش پنج‌ساله که در نتيجه آن همه دانش‌آموزان به اينترنت باندپهن و بی‌سيم دسترسی پیدا خواهند کرد. اما برای به نتيجه رسيدن اين‌کار همه اعم از آموزگاران، توسعه‌دهندگان فناوری و مديران سيستم‌ها بايد همکاری کنند تا دانش‌آموزان همه نواحی کشور بتوانند از همان فرصت‌هایی‌که بچه‌های کلاس خانم فورد برخوردار هستند بهره ببرند.

فناوری و تغيير
دانش‌آموزانی که امروز در دبستان‌ها درس می‌خوانند حدود سال 2030 ميلادی از دانشگاه فارغ‌التحصيل خواهند شد. پس دوران کاری آن‌ها به نيمه دوم قرن بيست‌ويکم کشيده خواهد شد. بديهی است اقتصاد دوران آن‌ها در مقايسه با ما و جهان امروز ما، بيش از پيش بر دانش و فناوری استوار خواهد بود. پس مدارس‌مان بايد به‌گونه‌ای باشند که بتوانند دانش‌آموزان را برای آن آينده کذایی آماده کنند و انجام درست اين‌کار برعهده ما است. آمادگی آن‌ها برای رويارویی با دنيای آينده قدرت اقتصادی کشور را تضمين خواهد کرد.
فناوری ديجيتال در تضمين اين آمادگی نقش بزرگی بازی می‌کند. اين فناوری ديوارهایی را که از ديرباز دانش‌آموزان و آموزگاران را در خود محصور کرده ‌بود بيش از هر زمان ديگری متزلزل خواهد کرد (و ارتباط آن‌ها با يکديگر و جهان خارج را آسان خواهد کرد) و هر معلمی می‌تواند در يک چارچوب مجازی با معلمی ديگر ارتباط برقرار کند و به‌ اين وسيله نه تنها می‌توانند برنامه‌های درسی را با هم به‌اشتراک بگذارند بلکه درباره راهکارهای مؤثرتر تدريس نيز به‌صورت آنلاين به رايزنی و گفت‌وگو بپردازند. دانش‌آموزان (به‌ويژه آن‌هایی که به‌لحاظ جغرافيایی در مناطق دورافتاده‌تری قرار دارند يا آن‌هایی که در قالب برنامه‌های خاص و محدود برای يادگيری دروس پيشرفته‌تر نام‌نويسی کرده‌اند) می‌توانند با استفاده از ارتباطات وب و ويدیوهای آنلاين با متخصصانی هزاران مايل دورتر از خود در ارتباط باشند و تقريباً از منابع آموزشی نامحدودی بهره‌ ببرند.
در همين حال، توسعه‌دهندگان برنامه‌های کاربردی نيز مشغول ساخت برنامه‌های آموزشی خاصی هستند که روی موبايل اجرا می‌شوند و تقريباً همه‌جا می‌شود از آن‌ها استفاده کرد. بسياری از برنامه‌های آموزشی رايج با همکاری آموزگاران و توسعه‌دهندگان نرم‌افزار طراحی شده‌اند. مزيت ديگر فناوری ديجيتال فراهم‌آوردن امکان يادگيری آنلاين و رو‌ در ‌رو است تا اين‌گونه آموزگاران بتوانند دانش‌آموزان را مطابق با ملاحظات موردنظرشان گروه‌بندی کنند و درباره نحوه پيشرفت آن‌ها به داده‌های باارزشی دست يابند. علاوه‌بر اين، سايت‌هایی مانند آکادمی‌خان (Khan Academy) نيز توضيح و ارائه مطالب گوناگون و درخواستی را روی دستگاه‌های موبايل ممکن است. اين مطالب بسيار گسترده‌اند و از جمع و تقريق رياضی گرفته تا مباحث پيچيده‌تری مانند اختروش‌ها (کوزارها) و برخورد کهکشان‌ها بين آن‌ها به چشم می‌خورد. دانش‌آموزان نيز بيش از پيش به شبيه‌سازی‌های مجازی روی خواهند آورد. بچه‌ها با کمک اين شبيه‌سازی‌ها می‌توانند مثلاً ساختار مولکولی مواد را مانند فضای داخلی يک ساختمان مورد کنکاش و تحقيق قرار دهند.
با استفاده از فناوری‌های نو سرعت دانش‌آموزان در يادگيری اين مطالب بسيار افزايش می‌يابد. يک‌سوم دانش‌آموزان دبيرستان‌های ايالات‌متحده دروس را به‌صورت آنلاين دنبال می‌کنند و ميليون‌ها نفر نيز در کلاس‌های دانشگاهی مبتنی‌بر وب ثبت‌نام کرده‌اند.
ماجرای جالبی است. البته، فکر نمی‌کنم که هر فناوری‌ای بتواند سبک و سياق رايج در مدارس را از نو تعريف کند. علاوه‌بر اين، معتقدم فناوری هرگز نمی‌تواند جايگزين آموزگاران شود. ارتباط انسانی بين آموزگار و يادگيرنده ضروری است و اين ارتباط عنصر ثابت حيطه آموزش باقی خواهد ماند. البته، فناوری می‌تواند با کمک‌کردن به معلمان جهت بهره‌گيری مؤثرتر از زمان و مهارت‌شان اين ارتباط انسانی را کارآمدتر و فرآيند يادگيری را بسته به نيازها و علايق تک‌تک دانش‌آموزان شخصی‌تر و سفارشی‌تر کند.

يادگيری شخصی‌‌سازی‌شده با کمک فناوری
يکی از مهم‌ترين رويکردهای فناوری اين است که معلمان کمک کنند تا يادگيری هر دانش‌آموز را با نيازهای او هماهنگ کنند (و اداره آموزش و پرورش ايالات متحده تلاش می‌کند اين طرح را با شتاب بيشتری اجرایی کند). يکی از انتقادهای به‌جایی که هميشه متوجه سيستم آموزشی ايالات‌متحده بوده، اين است که همه بچه‌ها و ضعف‌ها و قوت‌های‌شان را يکسان می‌پندارد. شخصی‌سازی يادگيری ايده‌ای است که می‌گويد سرعت، راهکار و شرايط يادگيری بايد متناسب با نيازها و علايق هر فرد باشد. اين‌که آموزگار بايد هر درس را باتوجه به نيازهای هر دانش‌آموزان ارائه‌دهد در سخن ساده و اما در عمل سخت است. اينجا است که فناوری می‌تواند کمک‌حالمان باشد. اگر امکان يادگيری رو در رو و آنلاين فراهم شود آموزگار می‌تواند شرايطی ايجاد کند که هر دانش‌آموز با روال و سرعت خاص خودش کار کند. همچنين آموزگار می‌تواند گروه‌بندی دانش‌آموزان براساس توانایی‌های‌شان را با انعطاف بيشتری انجام دهد و نيز به جريانی پويای از اطلاعات دسترسی داشته‌ باشد که به او نشان می‌دهد دانش‌آموزان در کدام قسمت‌های درس بهتر کار می‌کنند و کجاها مشکل دارند.
اداره آموزش و پرورش ايالات‌متحده از ايالت‌ها و مدارسی که درتلاش هستند مدل‌های مربوط به يادگيری شخصی‌‌سازی‌شده را در مجموعه خود به‌کار بگيرند، پشتيبانی می‌کند. اين پشتيبانی در بعد مالی خود در قالب بودجه‌ای با‌عنوان Race to the Top-District به مرحله اجرا درآمده‌ است و طی آن 55 ناحيه آموزشی در 11 ايالت و ناحيه کلمبيا دارند نشان می‌دهند که چطور می‌شود از فناوری برای شخصی‌سازی آموزش استفاده کرد و ابزارهای نوآورانه را در دسترس مديران مدارس و معلمان قرار داد.

[name3]

چرا مدرسه‌ها به اينترنت پرسرعت نياز دارند - بخش دوم

آینده برگزاری آزمون
ماهنامه شبکه - مهر 1392 شماره 149



نويسنده: آرن دونکان منبع: ساينتفيک آمريکن، آگوست 2013 ترجمه: علی حسينی

اشاره: ماهنامه شبکه - آينده آزمون‌های درسی با دسترسی به پهنای باند بيش‌تر، آموزگاران و دانش‌آموزان بيشتری از جديدترين ابزارهای‌ديجتال بهره خواهند برد.

اين مطلب يکي از مقالات پرونده ويژه ماهنامه شبکه شماره 149 ماهنامه شبکه است. براي دانلود کل اين پرونده ويژه به اينجا برويد. آن‌چه که در ادامه خواهيم خواهند مقاله‌ای است از آرن دونکان که لزوم استفاده از فناوری ديجيتال در مدارس ايالات‌متحده را بررسی کرده است. بديهی است که شرايط کشورهای گوناگون از جهت‌های مختلف با هم فرق دارد اما نکته اينجا است که کاراکتر اصلی در همه اين بحث‌ها «انسان» و به عبارتی دقيق‌تر «دانش‌آموز» است که هر جای زمين که باشد برای يادگيری هرچه ‌بهتر به نيازها و استانداردهای تقريباً مشابهی نياز دارد. از اين‌رو خواندن اين مقاله می‌تواند نيازهای حال و آينده کشور ما را نيز بيش از پيش به‌تصوير بکشد و نقش استفاده از فناوری ديجيتال و از جمله اينترنت باندپهن را يادآوری کند. استفاده از فناوری برای ارتقای سنجش و ارزيابی دانش‌آموزان
بعضی از ديگر نهادهای دولتی نيز درنظر دارند تا نوآوری برخاسته از فناوری را در بخشی که (شايد) منفورترين چيز برای هر دانش‌آموزی است به‌کار بگيرند: «امتحانات درسی» (که اکثر قريب به اتفاق بچه‌ها از آن بيزارند!) طی سال‌های آینده، دانش‌آموزان شاهد خواهند بود که آزمون‌های پايان‌سال‌شان به‌صورت آنلاين برگزار می‌شود و با اين‌کار امتحان دادن بهتر خواهد شد. بسيار مهم است که ميزان يادگيری دانش‌آموزان هر سال مورد ارزيابی و سنجش قرار بگيرد. اگر مدارس از بازخورد کارشان اطلاع نداشته‌ باشند ممکن است ضعيف‌ترين دانش‌آموزان را هم نتوانند تشخيص بدهند و در نتيجه برای رفع مشکلات‌شان به آن‌ها کمک کنند. اينک که تقريباً همه ايالت‌ها برای ايجاد استانداردهای جديدتر و بهتر آکادميک، از جمله استانداردهای مبنایی موسوم به Common Core در تلاش هستند، بهبود فرآيند امتحان‌گيری از دانش‌آموزان بيش از پيش ضرورت می‌يابد. دولت فدرال برای‌ پيش‌برد مرحله اوليه اين برنامه، که توسط خود ايالت‌ها مديريت می‌شود، بيش از 350 ميليون دلار به کنسرسيومی متشکل از دو ايالت اختصاص داده‌ است. اين ‌دو ايالت در مدارس خود از شيوه جديد اخذ آزمون ‌و امتحان پشتيبانی می‌کنند و مهارت دانش‌آموزان را مطابق با استانداردهای جديد می‌سنجند.
در شيوه جديد ارزيابی، توانایی دانش‌آموزان در خواندن متن‌های پيچيده و حل مسائل واقعی زندگی نيز مورد سنجش قرار می‌گيرد. همچنين بررسی اين مورد نيز که آيا روند پيشرفت دانش‌آموزان در دبيرستان، با دانش و تجربه‌های به‌دست آمده در دانشگاه و بازار کار پيوند می‌خورد يا نه به‌گونه‌ای مؤثرتر انجام می‌گيرد.
يکی از کنسرسيوم‌های فعال در اين‌باره آزمون‌ خاصی را در دست توسعه دارد که با شرايط و محيط خود سازگار است؛ به اين معنی که ميزان سختی پرسش‌ها طی روند امتحان و بسته به پاسخ‌های دانش‌آموز تغيير خواهدکرد. چنين آزمونی می‌تواند درک دقيق‌تری از مهارت‌های دانش‌آموز را (در ذهن آموزگار يا ناظر) ترسيم کند.
اما با اين همه، آزمون‌های جديد هنوز به بهبودهای عمده‌ای نياز دارند. هر کسی که به پديده نوين «آموزش متغير» علاقه‌مند است بايد درصدد يافتن راه‌هایی باشد که با کمک آن می‌توان ارزيابی‌ها و امتحان‌های کارآمدتری طراحی کرد. آزمون‌های آينده از دانش‌آموزان خواهند خواست تا دستاوردها يا آزمايش‌های خود را توسعه دهند؛ فرضيه‌ها يا نوشته‌های خود را بيازمايند، داده‌ها را تحليل کنند، از استدلال‌های خود پشتيبانی کرده و آن‌ها را اثبات کنند و توضيح دهند. در گذر زمان دانش‌آموزان را در حالی خواهيم يافت که در حال کار روی سناريوهای واقعی (و نه فرضی و فقط نظری) هستند و پرسش‌ها را با ارزيابی‌هایی تقريباً شبيه آن‌چه که در نرم‌افزار شبيه‌ساز پرواز ديده‌ايم، حل می‌کنند. اين آزمون‌ها به‌طرز مؤثرتری بررسی خواهند کرد که آيا دانش‌آموزان محتوا را می‌فهمند و آيا می‌توانند برای يادگيری هر چه بهتر، انديشه انتقادی خود را هم به‌کار بگيرند يا نه.
البته، در مقوله امتحان‌گيری، بهبودهای ديگری هم رخ داده‌ است. برای مثال، در ماه مه گذشته، امتحان زيست‌شناسی سنجش پيشرفته1 AP (سرنام Advanced Placement) به‌روز شد تا نحوه ارزيابی انديشه انتقادی دانش‌آموزان درباره مسائل علمی را ارتقا دهد. در آزمون جديد، تعداد پرسش‌های چندگزينه‌ای تقريباً به نصف کاهش يافته ‌است و تعداد پرسش‌های تشريحی دوبرابر شده‌ است. طی دو سال آينده در آزمون سنجش پيشرفته رشته‌های شيمی و فيزيک نيز شاهد بهبودهای اين‌چنينی خواهيم بود.

شکستن سد: دسترسی به باندپهن
وجه مشترک تمام اين خلاقيت‌ها در بحث آموزش و ارزيابی، وابستگی آن‌ها به فناوری است که در اين ميان اتصال‌های‌ اينترنتی مطمئن و پرسرعت اهميت ويژه‌ای دارد. اين در حالی است که طبق آمارهای اخير کمتر از 20 درصد آموزگاران اتصالات اينترنتی مدارس خود را پاسخگوی نيازهای آموزشی‌ خود دانسته‌اند. همچنين، هرچند 91 درصد معلمان در کلاس‌های‌شان به کامپيوتر دسترسی دارد اما کمتر از يک‌چهارم آن‌ها سطح فناوری اين کامپيوترها را مطلوب می‌دانند. علاوه‌بر اين، معلمان اين کشور از آموزش و پشتيبانی کافی برخوردار نيستند تا بتوانند فناوری را چنان‌که بايد در کلاس و درس‌های‌شان تلفيق کنند.
به‌طور معمول، مدارس کم درآمد و جوامع روستایی دچار کمبودهای بيشتری هستند و در سوی نامطلوب شکاف موجود قرار گرفته‌اند. وقتی دانش‌آموزان مدرسه را ترک می‌کنند و به خانه می‌روند اين شکاف باز هم بيش‌تر می‌شود. يکی از گزارش‌های منتشرشده توسط کميسيون فدرال امريکا (FCC) در سال 2012 حاوی آمار هشداردهنده‌ای است و نشان می‌دهد که 19 ميليون امريکایی – به‌ويژه آن‌هایی که در نواحی روستایی زندگی می‌کنند – کلاً در محيط خود به اينترنت باندپهن دسترسی ندارند.
به همين علت است که من به‌دلیل فراخوان رئيس‌جمهور و برنامه پنج‌ساله (مورد حمايت) او که با به‌ نتيجه رسيدنش 99 درصد دانش‌آموزان اين کشور به اينترنت باندپهن و بی‌سيم دسترسی خواهند داشت، هيجان‌زده هستم. بخشی از اين طرح نيز که ConnectED خوانده می‌شود مهارت‌های آموزگاران را افزايش خواهد داد و با آموزش دادن و پشتيبانی کردن از هر آموزگار به او کمک می‌کند تا فناوری را در دروس کلاس تلفيق کند.
دولت فدرال از سال 1996 تاکنون در قالب برنامه‌ E-Rate ارائه‌شده از سوی کميسيون ارتباطات فدرال کوشيده‌است تا شکاف ديجيتال را پر کند و تضمين دهد که همه دانش‌آموزان به اينترنت دسترسی خواهند داشت. طرح E-Rate توانسته ‌است ميزان دسترسی کلاس‌ها به اينترنت را از 14 درصد در زمان آغاز به‌کارش به بيش از 95 درصد برساند.
با اين‌حال،‌ اگرچه نياز به اتصال‌های سريع‌تر و مطمئن‌تر افزايش يافته ‌است، اينترنت باندپهن نتوانسته‌است با سرعتی متناسب و درخور رشد کند. درحال حاضر، مدارس و نواحی بسيار زيادی هستند که با اينترنت کند، کابل‌کشی‌ ناکافی و کمبود سخت‌افزار سروکله می‌زنند. البته، بايد در‌نظر داشت که به‌طور معمول، در امريکا اينترنت مدارس از اينترنت خانگی کندتر است؛ در مدارسی که در نخستين سال‌های طرح E-Rate کابل‌کشی شده‌اند، اگر دانش‌آموزان بخواهند يک مطلب ويدیویی را آنلاين ببينند، خط با مشکل و کندی روبه‌رو خواهدشد. اينترنت باند پهن شاهراه ارتباطی ايالت‌ها برای تبادل دانش است؛ طرح ConnectED با ايجاد سلسله ‌مراتب ارتباطی به نيازهای مدارس و آموزگاران پاسخ خواهد داد.
آموزگاران می‌توانند همين حالا هم به پيش‌برد کارها کمک کنند. هر مدرسه و ناحيه آموزشی بايد ظرفيت پهنای باند خود را با استفاده از ابزارهای ساده آزمايش و پايش سرعت اتصالات اينترنت، مثلاً با ابزار ارائه شده در سايت SchoolSpeedTest.org، اندازه‌گيری کند. گردآوری و ارائه اين اطلاعات فهم افراد ذی‌ربط از نيازهای پهنای باند را روشن می‌کند و برای کمک به نواحی و ايالت‌ها و توسعه قابليت‌های‌شان داده‌های بهتری را فراهم می‌آورد. وجود کمبودها در بحث اينترنت پرسرعت چالشی است که بايد به‌آن توجه کنيم. سرمايه‌گذاری در زيرساخت‌های باکيفيت ديجيتال در مدارس مزيت‌های بزرگی به‌همراه دارد.
با توسعه باندپهن در مدارس، دانش‌آموزان می‌توانند از استانداردهای بالاتری استفاده کنند و ميزان يادگيری آن‌ها با کمک نسل جديدی از فناوری‌های آموزشی و فارغ از تفاوت‌های مالی و جغرافيایی سنجيده‌ خواهد شد.

پر کردن يکی از شکاف‌های جديد ديجيتال
برای اين‌که فناوری به ابزاری برای ايجاد شرايط برابر تبديل شود، برطرف کردن مشکلات مربوط به پهنای باند تازه جزء نخستین چالش‌های پيش‌رو است. زیرا علاوه بر اين مورد، بايد با کمک هم فناوری‌های جديد را به چنان ابزارهای قدرتمندی تبديل کنيم که بتوانند همه دانش‌آموزان را (به‌لحاظ علمی و تجربی) بالا بکشند. البته، بديهی است که خانواده‌های توانگر از ثروت خود استفاده می‌کنند تا بهترين ابزارهای يادگيری را در اختيار بچه‌های‌شان قرار دهند. مطالعات نيز نشان داده‌اند که والدين در جوامع ثروتمندتر ترجيح می‌دهند که بر استفاده بچه‌های‌شان از فناوری نظارت بيش‌تر و نزديک‌تری داشته‌باشند که در نتيجه آن يادگيری بيشتری حاصل می‌شود. در نتيجه، يکی از احتمالات مشکل‌‌آفرين اين است که انقلاب آموزش ديجيتال ممکن است شکاف موجود بين دانش‌آموزان مدارس فقيرتر با دانش‌آموزان مدارس ثروتمندتر را بيش‌تر کند. اگر چنين باشد، اين برای فناوری جالب و مهيجی به‌نام فناوری ديجيتال که تاکنون توانسته ‌است بسياری از موانع را در هم بشکند، يک تراژدی خواهد بود.
پس برعهده مدارس، واحدهای آموزشی، والدين و متخصصان فناوری است تا به‌دنبال راهی باشند که بتواند ميان شرايط نابرابر تعادل ايجاد کند و اطمينان دهد که معلمان – به‌ويژه آن‌هایی که در جوامع کم‌درآمدتر کار می‌کنند – به فناوری مدرن و راهنمایی‌های خوب دسترسی دارند و می‌دانند برای يادگيری و ارزيابی بهتر دانش‌آموزان‌شان از چه ابزارهایی استفاده‌کنند. کلاس‌هایی مانند کلاس کريستی فورد در ديترويت نشان داده‌اند که با فناوری چه‌کارهایی می‌شود کرد. ما باقی افراد بايد از او بياموزيم.

پی‌نوشت
1. Advanced Placement طرح و آزمونی است که توسط هيئت آموزش عالی ايالات‌متحده از سال 1955 در اين کشور ارائه شده و در حال حاضر نيز اجرا می‌شود. در اين آزمون‌ها دانش‌آموزان مدارس بايد به پرسش‌هایی که در سطح دروس دانشگاه طراحی شده ‌است پاسخ دهند. برای اطلاعات بيش‌تر می‌توانيد به اين آدرس مراجعه کنيد.

[name3]

نگاهی به چندکاره Samsung SCX-4655HN

چهار دستگاه در یک جعبه
ماهنامه شبکه - آبان 1392 شماره 150

» احمد‌رضا فرزان‌جم

اشاره: ماهنامه شبکه - دستگاه چندکاره جدید سامسونگ، یعنی SCX-4655HN می‌تواند آرزوی مدیران سازمان‌ها را برآورده کند. اما باید دید که در انجام این کار چقدر موفق است.

دستگاه‌های چندکاره اغلب این فکر را به ذهن می‌رسانند که تمرکز روی یک کار کیفیت بیشتری از انجام چند کار با هم در بر خواهد داشت. اما در این سال‌ها بازار انواع دستگاه‌های هیبریدی و چندکاره گسترده‌تر شده ‌است. زیرا کم‌جا‌گیر بودن دستگاه به امر بسیار مهمی تبدیل شده و افراد زیادی هستند که ترجیح می‌دهند به‌جای چند دستگاه مختلف و جاگیر، همه کارها را در قالب یک دستگاه واحد متمرکز کنند. این موضوع به‌خصوص در اداره‌ها و سازمان‌ها که نظم و چینش بهینه اسباب و وسایل امر بسیار مهمی است، اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند. دستگاه چندکاره جدید سامسونگ، یعنی SCX-4655HN نیز می‌تواند این آرزوی مدیران سازمان‌ها را برآورده کند. اما باید دید که در انجام این کار چقدر موفق است.

طراحی ظاهری و کارایی
طراحی این چندکاره با کارکرد آن هماهنگی کامل دارد. با نگاه نخست در می‌یابیم که با یک دستگاه سازمانی مواجه هستیم. طراحی جدی و خطوط ساده دستگاه حکایت از میزی اداری دارد که دستگاه به‌خوبی روی آن جا می‌گیرد. دستگاه در دو رنگ خاکستری و مشکی ارائه شده‌ است. سینی مخصوص کاغذ دستگاه در درون آن جمع می‌شود و در مواقع نیاز می‌توان آن را بیرون کشید. به این ترتیب هنگام استفاده از دستگاه سینی کاغذ همیشه باید باز باشد. ظرفیت کاغذ آن نیز صد برگه است. این موضوع درباره صفحه کنترل و شماره‌گیر دستگاه نیز صدق می‌کند. به این ترتیب که زاویه این صفحه قابل تنظیم است و می‌توان آن را به داخل خواباند یا بیرون کشید.

جدا از کم‌جا بودن و طراحی اداری اما کاربرپسند دستگاه می‌توان به مدیریت هزینه‌ها در آن اشاره کرد که اهمیت زیادی به آن داده شده ‌است. این امر به‌خصوص با استفاده از قابلیت One touch Eco Button امکان‌پذیر است. با فشار دادن دکمه Eco و ورود به این حالت در مصرف تونر، کاغذ و انرژی صرفه‌جویی خواهد شد. به این ترتیب، برای چاپ و کپی در حالت اقتصادی نیازی به انجام هیچ تنظیماتی نیست و این کار با استفاده از یک دکمه انجام خواهد شد. این دستگاه در چهار حوزه پرینت، کپی، اسکن و فکس کارایی دارد که به بررسی کارایی دستگاه در هر کدام از این کاربردها خواهیم پرداخت. همچنین دستگاه جدید سامسونگ قابلیت اتصال مستقیم به شبکه را دارد که البته به‌طور خودکار امکان اتصال به شبکه به‌صورت بی‌سیم را ندارد و به این منظور باید آن را به یک روتر بی‌سیم متصل کرد. نصب و راه‌اندازی دستگاه بسیار راحت است. کافی است دی‌وی‌دی درایور دستگاه را داخل درایو خود قرار دهید و در اتوران روی نصب درایور کلیک کنید. همه چیز به‌طور خودکار نصب و آماده استفاده می‌شود. البته هنگام روشن‌کردن دستگاه، زمان به نسبت طولانی‌ای برای آماده به کار شدن نیاز است. پس از آن می‌توان حالت کارکرد را تعیین کرد. روی صفحه شماره‌گیر سه دکمه برای تعیین کارکرد دستگاه یعنی فکس، کپی و اسکن وجود دارد که به‌راحتی می‌توان کارکرد مورد نظر را با استفاده از این سه دکمه تعیین کرد. به این ترتیب اگر مثلاً با دکمه اسکن دستگاه را روی حالت اسکن بگذارید، برگه موجود روی صفحه مخصوص اسکن خواهد شد. سر و صدای دستگاه نیز در حد متوسط است و آزاردهنده نیست، به‌خصوص در فضای اداری که به‌طور معمول، سر و صدای اطراف کم نیست.

چهار کارایی در یک دستگاه
سامسونگ ادعا می‌کند که زمان نخستین پرینت دستگاه ده ثانیه است و در کل دستگاه می‌تواند تا 24 برگه در دقیقه را چاپ کند. در عمل، زمانی که صرف چاپ می‌شود کمی از زمان ادعاشده بیش‌تر است. در آزمایش‌های ما چاپ یک متن وردی با فاصله خط یک و سایز 14 پنج ثانیه زمان برد و چاپ یک صفحه حاوی عکس و متن در نرم‌افزار این دیزاین هفت ثانیه زمان برد (همگی در حالت اتصال مستقیم به دستگاه). در مجموع، زمان مورد نیاز برای چاپ زمان رضایت‌بخشی است. کیفیت چاپ عکس دستگاه نیز قابل قبول است. عکس چاپ‌شده در مقایسه با پرینترهای چندمنظوره هم‌سطح، کناره‌هایی نرم داشت، اما از نظر وضوح کمی از حد انتظار پایین‌تر بود. کیفیت متن اما کاملاً در سطح رضایت‌بخشی قرار دارد و ریزترین متن‌ها نیز در نسخه چاپ‌شده خوانایی داشتند. در زمینه صرفه‌جویی، علاوه‌بر دکمه Eco امکان نرم‌افزاری‌ای تحت عنوان Easy-Eco Driver نیز در‌اختیار کاربر است. با استفاده از این نرم‌افزار می‌توان قبل از چاپ یک پیش‌نمایش دقیق از سند مشاهده کرد و سطح کیفیت و رنگ را تعیین و عکس‌ها و متون غیرضروری را پاک کرد و میزان صرفه‌جویی در کاغذ، تونر، انرژی و هزینه کلی را نیز زیر نظر گرفت. ادعای سازنده این است که دستگاه با هر کارتریج می‌تواند تا 2500 سند را چاپ کند که رقم قابل توجهی است. البته، باید در نظر داشت که کارتریج قابل شارژ نیست و در صورت تمام شدن باید آن را تعویض کرد.

اسکن دستگاه روند راحت و بی‌دردسری دارد و هم از طریق نرم‌افزار موجود و هم از طریق صفحه کنترل دستگاه قابل انجام است. کیفیت اسکن تا 1200 نقطه در اینچ قابل تنظیم است و نتیجه کار نیز قابل قبول است. اسکن با کیفیت 300 نقطه در اینچ در حدود 15 ثانیه به طول انجامید (اتصال مستقیم). بافت‌ها در نسخه اسکن‌شده به‌خوبی قابل مشاهده بودند. در رنگ‌ها در حد بسیار اندکی شاهد تغییر بودیم، اما خلوص رنگ‌ها در نسخه اسکن‌شده کاملاً رضایت‌بخش بود. در مجموع، می‌توان SCX-4655HN را در یک فضای اداری با حجم کاری متوسط یک اسکنر کارآمد دانست. کارایی و سرعت دستگاه در زمینه کپی در نوع خود رضایت‌بخش است، زیرا به‌خصوص از نظر سرعت نمی‌توان این دستگاه را با یک دستگاه کپی تخصصی تک‌منظوره مقایسه کرد. زیرا برای کپی، دستگاه در حقیقت همچون یک اسکنر سند مورد نظر را اسکن و چاپ می‌کند که اسکن یک سند زمان به نسبت زیادی لازم دارد. این زمان در حدود 14 ثانیه بود. به این ترتیب، اگر در اداره‌ای مشغول به کار هستید که روزانه حجم بسیار زیادی سند برای کپی خواهد داشت، این دستگاه شاید یک دستگاه تخصصی تک‌منظوره کپی برای شما مناسب‌تر باشد، اما اگر در اداره‌ای با حجم متوسط کپی در روز کار می‌کنید، SCX-4655HN به‌خوبی از پس کار شما بر خواهد آمد.
دستگاه فکس SCX-4655HN یک دستگاه با 7 مگابایت حافظه (پانصد صفحه) با سرعت 33.6 کیلوبایت در ثانیه است. قابلیت شماره‌گیری خودکار با 209 مقصد نیز از ویژگی‌های دستگاه است. به این ترتیب، می‌توان از این دستگاه انتظار انجام همه کارهای فکس یک اداره پرکار را داشت.
Samsung SCX-4655HN دستگاهی برای سازمان‌های متوسط و اداره‌ها به شمار می‌آید که از هر کار خود در چهار بخش به‌خوبی بر می‌آید. هر چند نسبت به دستگاه‌های تک‌کاره تخصصی کمی سرعت و کیفیت کمتری دارد، اما خب اگر چنان سرعت و کیفیتی می‌خواهید باید خیلی هزینه بیشتری بپردازید و اداره خود را با دستگاه‌های مختلف شلوغ کنید. به این ترتیب، اگر یک دستگاه جمع و جور با چهار کاربرد مختلف در حد قابل قبول کار شما را راه می‌اندازد، این مدل به قطع یکی از گزینه‌های انتخابی شما خواهد بود.