دوست عزیز شرکتی رو فرض کن که با تحریم و ایرانیها مشکلی نداره. ولی فقط کارتهای ویزا و مستر و و پیپال میخواد. اما مشکل در تفاوت اجباری بیلینگ آدرس و آدرس ثبت کننده دامین است. (یعنی برای اینکه ویزا نفهمه، نه اینکه اون شرکته نفهمه) ما باید آدرس خارجی رو برای بیلینگ بزنیم(یعنی به ویزا و اون شرکته بدیم) اما اون شرکته توی موقع ثبت دامنه آدرس ایران رو از ما به عنوان ثبت کننده دامنه گرفته.
مثلا در یک حالت فرض کن یکی به شما بگه کالا رو به تبریز بفرست اما در آدرس ارسال فاکتور آبادان را نوشته باشه خوب ممکنه شما بگی یه آبادانی میخواد به نامزد تبریزی خودش هدیه بفرسته و پولشم خودش بده.
حالا اگه یه نفر بیاد بگه جنسو بفرست تبریز بنام خودش ولی فاکتورو بفرست آبادان بازم به نام خودش.شما شک میکنی که این فرد بالاخره تبریزه یا آبادانه؟ حالا اگر تفاپوت در حد دو کشور بسیار دور باشه دیگه بدتر. یه نفر در یک زمان دو جا نیست.
مشکل از چک کردن آی پی و تحریم غیره نیست. مشکل از اینه که سایت فروشنده فکر کنه مشتری کلاهبرداره به دلیل تفاوت فاحش بیلینگ آدرس و آدرس فرد.