به هر مرکز میزبانی دیتایی که استاندارد های لازم را در خود داشته باشد دیتاسنتر می گویند منتها اگر بحث سر کیفیت و پشتیبانی قیمت و ... باشد مسلما در حال حاضر فقط چند کشور مانند آمریکا - کانادا - انگلیس و ... که سابقه طولانی در بحث تلکام و آی تی دارند می توانند حرف اول را در میزبانی بین المللی بزنند و دیتاسنترهای بقیه کشورها مانند ایران و ... بیشتر صلاحیت میزبانی سایت های دولتی و سازمانی که مسائل خاصی باید در آنها رعایت شود را دارا هستند ،
پس تا چند سال آینده به هیچ عنوان نمی توان دیتاسنترهای کشورهایی مانند ایران و مانند آنرا با دیتاسنتهای کشورهای پیشرفته مقایسه کرد و این امری طبیعی هست و این ضعف تنها مختص ایران هم نیست بلکه حتی اکثر کشورهای تقریبا توسعه یافته مانند مالزی - ترکیه - هند - چین و ... این مشکل را به نوعی دارند !