Disk types
زماني که يک storage داريم اولين کاري که مي کنيم پارتيشن بندي است.
Hard basic: زماني که مي خريم و پارتيشن بندي و فرمت و ... مي کنيم مي گوييم از متد basic استفاده مي کرديم.
انواعPartition
Primary
Extended
طبق قانون IBM روي Hard اگر بخواهيم primary Partition بسازيم نهايت تا 4 پارتيشن مي توان ساخته شود و اگر بخواهيم Extended روي آن بسازيم تنها يک Partition مي تواند Extended باشد.
دلايل پارتيشن بندي:
نصب بيش از يک OS
مديريت Dataها(disk quota)
هاردي مي تواند سيستم را boot کند که حداقل يک patition primary داشته باشد.
فضاهاي خالي باقي مانده زماني قابل استفاده است که به قطعات کوچکتر Logical drive تقسيم شود.
Logical drive ها مي توانند boot Partition باشند اما System Partition نمي توانند باشند.
زماني که از يک primary Partition استفاده مي کنيم و چند OS نصب مي کنيم تمام فايل هاي سيستمي در اين پارتيشن ذخيره مي شود و اگر بلايي سر آن بيايد ديگر نمي توانيم با OSهاي مابقي هم کار کنيم.
راه حل: چند پارتيشن primary ايجاد کنيم و به هر OS مي گوييم تمام فايل هاي boot خود را داخل درايو مربوط به خود بريزد.
اگر بيش از يک primary Partition داشته باشيم حتماً بايد يکي از پارتيشن ها Active باشد.
وقتي منوي PS را نشان مي دهد يعني يک primary داريم و يا يک Partition primary حاوي فايل هاي سيستمي دو OS مي باشد.
پارتيشن هاي بالاي 32 گيگابايت حتماً بايد NTFS و زير 2 يا FAT16 يا NTFS بين 4 تا 32 FAT يا NTFS
ذخيره سازي اطلاعات بر روي Hard بر روي sector ها است.
سايز استاندارد براي هر سکتور 512بايت است.
FAT File Allocation Table
تمام اطلاعات روي sector ها ذخيره مي شود. يک جدولي است که وضعيت و شماره سکتورها را ذخيره مي کند.
Cluster: تعداد سکتورهاي در کنار هم قرار گرفته و ابزار منطقي آدرس دهي جهت سهولت آدرس دهي است.( يعني جدول را کم حجم تر مي کند و فضاي cluster براي ذخيره سازي يک فايل استفاده مي شود.
واحد فيزيکي ذخيره سازي اطلاعات sector است.
واحد منطقي ذخيره سازي اطلاعات cluster است.
معايب: از فضاي clusterها براي ذخيره سازي يک فايل استفاده مي شود.
(واحد Logical براي ذخيره سازي cluster است)
FAT32 مجموعاً 29 فضا براي تقسيم بندي دارد که اگر مثلاً هر فضا 2کيلوبايت باشد حدود 40گيگابايت فضاي ذخيره سازي دارد.
زماني که مي خواهيم پارتيشن بندي کنيم مي توانيم سايز cluster را تغيير دهيم.
اگر سايز فايل ها کوچک باشد، cluster را کوچک درنظر مي گيريم و search زمان بر است.
اگر سايز فايل ها زياد باشد، cluster را بزرگتر درنظر مي گيريم و search راحت تر است.
اگر 5تا هارد ديسک 100GB را به کامپيوتر وصل کنيم و بخواهيم از آن ها به صورت basic استفاده کنيم کل هاردها را در قالب يک هارد نمايش مي دهد.
اگريک فضاي 1000G مي خواهيم به User بدهيم جهت ذخيره سازي، اگر اين فضا يک دفعه بسوزد تمامي اطلاعات را از دست مي دهيم.
مشکل: اگر بخواهيم با Hard به صورت basic برخورد کنيم اجازه نمي دهد که از قسمت هاي مختلف استفاده کنيد.
Dynamic disk(روش جديد براي ذخيره سازي اطلاعات)
به لحاظ سخت افزاري همان disk basic است. توسط OS آن را Upgrade مي کنيم و به Dynamic تبديل مي کنيم.
روي Hardهاي Dynamic تقسيم بندي ها به اسم volume است. در basic به اسم پارتيشن است.
5 نوع volume مي توانيم بسازيم 2 تا از آنها براي Server است و 3 تاي آنها مشترک است.
زماني که چند Hard روي سيستم است انتخاب مي کنيم که basic باشد يا dynamic.
مي توان از dynamic به basic برگردوند اما تمامي اطلاعات پاک مي شود.
نکته: HDV، feature است که از ويندوزهاي 2000 به بعد شناسايي مي شود. و اگر با ويندوز هاي ديگر استفاده کنيم شناسايي نمي شود.
اگر basic به Dynamic تبديل شود پارتيشن ها و درايوها به volume معادل تبديل مي شود ولي قبل از اينکار بهتر است از سيستم Backup بگيريم.
Volume ها را تنها با NTFS مي توان format کرد. در ويندوز 2000 مي توان با FAT فرمت کرد.
lap top ها dynamic را ساپورت نمي کنند چون بايد جزو Controllerهاي ثابت باشند.
زماني که dynamic disk داريم فقط از ويندوزهاي 2000 به بعد شناسايي مي شوند
Volume simple:
هاردها از شماره صفر شماره گذاري مي شوند. اين هارد که اولين هارد است، معادل primary ، simple volume ناميده مي شود.
فضاي آن از فضاي موجود بر روي فقط يک Hard تشکيل شده است.
مي تواند boot Partition باشند و روي آن ويندوز نصب کرد.
قابليت Extended دارند يعني مي توان سايز آن را اضافه کرد.(نه نياز به restart و نه نيازي به نرم افزار دارد) شرط آنکه Extend شود اولاًOS نباشد و در آن فضا UnAllowcated باشد، به درد Data درايوها مي خورد.
روي Hardهاي ديگر هم مي توان Extend کرد اما نتيجه اين مي شود که ديگر simple نيست.
از نظر OS همه هارد ها يکي هستند و هر کاري انجام مي شود روي کل هاردها اعمال مي شود.
Volume spanned:
از ترکيب فضاي خالي بر روي هارد dynamic حداقل 2 هارد و حداکثر 32GB.
زماني که وارد Manage مي شويم يک درايو letter مي بينيم که شامل فضاهاي خالي درايوهاي ديگر است. شرط آنکه Hard حتماً dynamic باشد.
قابل Extend و فضاي UnAllowcatedدارا است.
نمي توانند boot Partition باشد يعني OS نصب کرد.
بزرگترين مشکل اگر يک part از اين volume بسوزد کل Data ها (حتي اگر مربوط به درايوهاي ديگر باشد) از بين مي رود.
سيستم ذخيره سازي به ترتيب از Hardهاي اول شروع به پر کردن مي کند و one by one پيش مي رود.
Volume simple که روي يک هارد ديگر Extend مي شود به volume spanned تبديل مي شود.
نمي توان فضاي داده شده به يک پارتيشن را پس بگيريم.
Volume Stripped:
به لحاظ ساختاري spand volume ها هستند. تفاوت عمده: روي spannedها مي توان فضاهاي مختلف از Hardها را برداشت اما در spritها بايد فضايي که از هاردهاي مختلف برمي داريم هم سايز باشد.
نوشتن اطلاعات در sprit به صورت موازي است بر خلاف spanned براي سرعت بيشتر.
بسته هاي 64k مي سازد و هر بسته را به صورت موازي در Hardهاي مختلف ذخيره مي کند (داخل Cell )به لحاظ سرعت کاري و performance از همه بهتر و سريع تر است.
قابل Extend نيستند به لحاظ الگوريتم آن ها. در اصطلاح extndable نيست.
نمي توانند boot Partition باشند. زيرا OS بايد بالا بيايد تا بتواند اين volumeها را بشناسد
بخش پایین ليست پارتيشن ها به همراه مشخصات آنها است.
Computer Management > storage > disk Management
قسمت عملي:
Unallocated (آماده نيست)
در این حالت 2 کار زیر را انجام میدیم
Action menu > refresh
ReScan disk
1.با Refresh کردن اطلاعات نرم افزار و Tableها را Refresh مي کند و اگر هاردي را اضافه کرده باشيم بايد اين کار را انجام دهيم.
2.زماني که يک پورت را عوض مي کنيم (براي اسکن کردن)
ممکن است يک رابطي مشکل پيدا کرده باشد و در يک زمان کوتاهي Hard را شناسايي نکند در اين زمان يک علامت ضربدر (پيغام Missing) روي Disk نمايان مي شود. اولين کار اينکه از لحاظ سخت افزاري چک مي کنيم و بعد اين گزينه را مي زنيم تا دوباره چک کند.
شرايطي که بخواهيم يک درايو Basic Logical Drive را Extended نماييم:
1.هرگز نمي توان Boot يا System پارتيشن را Extend کرد.
2.درايوي که مي خواهيم Extend کنيم بايد با NTFS فرمت شود.
3.فضاي خالي بلافاصله پس از درايو مربوطه باشد.
4.اين کار فقط با Command انجام مي شود. (با نرم افزار Partition Magic هم مي توانيم اين کار را انجام دهيم)
Run > cmd > diskpart(وارد محيط خود مي شود.)
تمام کارهايي که با Interface مي توان انجام داد با اين command هم مي توان انجام داد.
دیدن لیست دیسک ها
در CMD میزنیم diskpart سپس در خط فرمانی که به شکل زیر است فقط میزنیم list disk با تایپ کلمه help میتونیم لیست تمام دستورات رو مشاهده کنیم.
Diskpart> List disk
نکات مهم:
Extended را هم جزء پارتيشن ها حساب مي کند و به آن شماره مي دهد.
پارتيشن ها از شماره يک و هاردها از شماره صفر شماره گذاري مي شوند.
اگر روي Primary راست کليک کنيم Mark Partition Active ، Gray out است به اين دليل که اگر چندتا Primary داشته باشيم يکي از آن ها Active خواهد بود.
GPT ساختار Table است که Data را داخل آن مي نويسد و يک Master table است.
براي Extend کردن درايو اول Select Partition مي کنيم بعد Extend size =size by Byte
بدون اينکه OS بالا بيايد و بخواهيم Active primary را تغيير بدهيم.
سوال:
اگر فضايي که براي ما اختصاص يافته پر شد چه باید کرد؟
جواب:
i.1ز فايل هاي Admin استفاده مي کنيم و Owner آن مي شويم.
2.فايل ها را پاک مي کنيم.
3.مي رويم و User را پاک مي کنيم که پيغام مي دهد مطمئني و yes و تمام فايل هايي را که Owner آن همان User است را ليست مي کند که مي توان آن را delete کرد ولي بهتر است از اطلاعات آن شخصاً اول Backup گرفته شود.
4.انتقال به يک پارتيشن ديگر.
