انواع توپولوژی های شبکه های کامپیوتری
تعریف توپولوژی:
توپولوژی یا همبندی یك شبكه تعیین كننده شیوه كابل كشی اتصال كامپیوترهاست . این توپولوژی (همبندی) معمولاً نوع كابل مورد استفاده را نیز تعیین میكند .
توپولوژیهای شبکه دارای انواع زیر است :
1- توپولوژی BUS :
در یک شبکه خطی چندین کامپیوتر به یک کابل به نام BUS متصل میشود. در این توپولوژی رسانه انتقال بین کلیه کامپیوتر ها مشترک است. توپولوژی BUS از متداولترین توپولوژیهاست که در شبکه های محلی مورد استفاده قرار میگیرد. سادگی ، کم هزینه بودن و توسعه آسان این شبکه از نقاط قوت توپولوژی BUS میباشد. ضعف عمده این شبکه این است که اگر کابل اصلی Back bone که پل ارتباطی بین کامپیوتر های شبکه است ، قطع شود ، کل شبکه از کار خواهد افتاد.
2- توپولوژی رینگ - حلقوی :
در توپولوژی باس کامپیوتر ها توسط یک رشته سیم به یکدیگر متصل میشوند که آغاز و پایان آن سیستم توسط یک مقاومت 50 اهمی بسته شده است. در توپولوژی رینگ بجای بستن دو سر سیم آنها را به یکدیگر وصل نموده و تشکیل یک حلقه میدهند. این توپولوژی تمامی مزایا و معایب باس را دارد با این تفاوت که کنترل مقاومت سیم استوار تر بوده و اتصال آغاز و پایان سیم گاهی اوقات به دلیل فاصله زیاد دو سر سیم مشکل ساز میگردد.
3- توپولوژی هیبریدی :
سیستمی که از ترکیب حالت باس و ستاره ای پدید می آید هیبریدی نام دارد. در این حالت برخی از مسیر های شبکه به صورت باس و برخی دیگر بصورت ستاره ای میباشند. معمول ترین طرح آن ، اتصال هاب ها بصورت باس و اتصال کامپیوتر ها بصورت ستاره ای به هاب مربوط به خودشان میباشد.
توپولوژی مش :
توپولوژی مش در بحث شبکه بندی محلی، بیشتر یک مفهوم تئوری است تا عملی.در یک شبکه مش هر کامپیوتر یک اتصال مستقیم و اختصاصی به هر یک از کامپیوترهای دیگر شبکه دارد. چنین توپولوژی فقط در یک شبکه متشکل از دو کامپیوتر امکان پذیر است.مثلا در شبکه ای متشکل از سه کامپیوتر، لازم خواهد بود که هر کامپیوتر به تعداد کامپیوترهای دیگر شبکه در خود کارت شبکه داشته باشد. بنابراین در یک شبکه با تداد 5 کامپیوتر، هر کامپیوتر باید مجهز به چهار کارت شبکه باشد که در عمل امکان پذیر نیست. مزیت یک شبکه مش، تحمل خطای بالای آن می باشد، چون هیچ مشکل یگانه ای وجود ندارد که روی بیش از یک کامپیوتر تاثیر بگذارد.در ارتباطات بین دو یا چند شبکه ای کابل کشی به روش مش عملا امکان پذیر است. در چنین شبکه هایی با استفاده از مسیریابهای اضافی چندین مسیر مجزا بین دو نقطه شبکه ایجاد می شود. از چنین توپولوژی در شبکه های تجاری بزرگ بسیار استفاده می شود چون شبکه را قادر می سازد در مقابل اختلالات ممکن از قبیل مشکلات احتمالی در مسیریاب، هاب و کابل ها، در حد امکان مصون شوند.
4- توپولوژی ستاره ای :
شبکه های متوسط و بزرگ اغلب از توپولوژی ستاره ای استفاده میکنند. در این پیکر بندی از کابل و سخت افزار بیشتری استفاده میشود اما مدیریت آن آسانتر و احتمال خرابی آن کمتر است. کابل مورد استفاده توپولوژی ستاره ای اترنت کابل زوج بهم تابیده بدون حفاظ است. در پیکر بندی ستاره ای هر کامپیوتر به یک هاب متصل میشود. یک سر کابل به کارت شبکه یک کامپیوتر متصل میشود و سر دیگر آن به هاب که نقطه اتصال مرکزی کابل کشی شبکه را نزد هم میکند متصل میشود. هاب ها به اندازه های مختلف عرضه میشوند و مدلهای پیشرفته آنها میتواند خطا های موجود در سیگنالها را تقویت کند. آماده سازی توپولوژی ستاره ای آسان است و و عیب یابی در آن اسانتر از شبکه باس است چرا که یک کابل آسیب دیده تنها به روی یک کامپیوتر تاثیر میگذارد و از طرف دیگر کابل زوج بهم تابیده معمولاً گرانتر از کواکسیال است. توپولوژی ستاره ای به کابل بسیار زیاد و یک هاب نیاز دارد. تمامی اینها منجر به بالا رفتن هزینه شبکه میشود با این مزیت که این روش بسیار مفید است.
در فایل پیوست شده تصویری از انواع توپولوژی هارو براتون قرار دادم که دیدنش مفیده!
آنچه در ادامه خواهید خواند...
آشنایی با اجزای اصلی سخت افزاری شبکه های کامپیوتری و برسی هر کدام از سخت افزار ها.
