لایه امنیت میزبان

سطح میزبان در مدل امنیت لایه بندی شده مربوط به ابزارمنفرد مانند سرورها کامپیوتر های شخصی ، سوئیچ ها ، روتر ها ، و غیره در شبکه است .
هر ابزار تعدادی پارامتر قابل تنظیم دارد و هنگامی که به نادرستی تنظیم شوند میتوانند سوراخ های امنیتی نفوز پذیری ایجاد کنند . این پارامتر شامل تنظیمات رجیستری ، سرویس ها ، توابع عملیاتی روی خود ابزار یا وصله های سیستم های عامل یا نرم افزاری مهم میشود .

تکنولوژی های زیر امنیت را در سطح میزبان فراهم میکنند :

ids در سطح میزبان – ids های سطح میزبان عملیاتی مشابه ids های شبکه انجام میدهند ، تفاوت اصلی در نمایش ترافیک در یک ابزار شبکه به تنهایی است . Ids های سطح میزبان برای مشخصات عملیاتی بخصوص از ابزار میزبان تنظیم میگردند و بنابراین اگر به درستی مدیریت شوند درجه بالایی از مراقبت را فراهم میکنند .

va (تخمین اسیب پذیری ) سطح میزبان – ابزارهای va سطح میزبان یک ابزار شبکه مجزا را برای اسیب پذیری های امنیتی پویش میکنند . دارای دقت بالایی میباشد و از انجایی که va ها بطور مشخص برای ابزار میزبان پیکربندی میشوند .

تابعیت امنیتی کاربر انتهایی – روش های تابعیت امنیتی کاربر اتهایی وظیفه دوچندانی ایفا میکند و هم شبکه و هم میزبان های جداگانه را محافظت میکند . این روش ها بطور پیوسته میزبان را برای عملیات زیان رسان و الودگی ها بررسی میکنند و همچنین به نصب و به روز بودن فایروال ها و انتی ویروس ها رسیدگی میکنند .

انتی ویروس – هنگامی که انتی ویروس های مشخص شده برای ابزار در کنار انتی ویروس های شبکه استفاده میشوند لایه اضافه ای برای محافظت فراهم میکنند .

کنترول دسترسی / تصدیق هویت – ابزار کنترول دسترسی در سطح ابزار یک روش مناسب است که تضمین میکند دسترسی به ابزار تنها توسط کاربران مجاز صورت پذیرد . در اینجا احتمال سطح بالایی از تراکنش بین ابزار کنترول دسترسی شبکه و کنترول دسترسی میزبان وجود دارد .