لایه امنیت شبکه

سطح شبکه در مدل امنیت لایه بندی شده به wan ,lan داخلی شما اشاره دارد .
شبکه داخلی شما ممکن است شامل چند کامیپوتر و سرور و یا شاید پیچیده تر یعنی شامل اتصالات نقطه به نقطه به دفترهای کار دور باشد بیشتر شبکه های امروزی در ورای پیرامون باز هستند یعنی هنگامی که داخل شبکه قرار دارید میتوانید به راحتی در میان شبکه حرکت کنید .

تکنولوژی ذیل امنیت را در سطح شبکه برقرارمیکنند :

ids ها (سیستم تشخیص نفوز ) و ipsها (سیستم جلوگیری از نفوز ) تکنولوژی ids و isp ترافیک گذرنده در شبکه شما را با جزئیات بیشتر نسبت به فایروال ها تحلیل میکنند .
مشابه سیستم انتی ویروس ابزارهای ids , ips ترافیک را تحلیل و هر بسته اطلاعات را با پایگاه داده ای از مشخصات حملات شناخته مقایسه میکنند . هنگامی که حملات تشخیص داده میشود این ابزار وارد عمل شده .
ابزارهای ids مسوولین it را از وقوع یک حمله مطلع میکند ابزارهای ips یک گام جلوتر رفته و به طور خودکار ترافیک اسیب رسان را مسدود میکند .
ids ها و ips ها مشخصات مشترک زیادی دارند در حقیقت بیشتر ips ها در هسته خود یک ids دارند تفاوت کلیدی بین این دو تکنولوژی ها از نام انها استنباط میشود و محصولات ids تنها ترافیک اسیب رسان را تشخیص میدهند در حالیکه محصولات ips از ورود چنین ترافیکی به شبکه شما جلوگیری میکنند .

مدیریت اسیب پذیری – سیستم های مدیریت اسیب پذیری دو عملکرد مرتبط را انجام میدهند :
شبکه را برای اسیب پذیری ها پیمایش میکنند و روند مرمت اسیب پذیری یافته شده را مدیریت میکنند در گذشته این تکنولوژی va (تخمین اسیب پذیری ) نامیده میشود اما این تکنولوژی اصلاح شده است و بیشتر سیستم های موجود عملی بیش از va انجام میدهند .
سیستم مدیریت اسیب پذیر تمام راهای نفوز را پجستجو میکند انها پایگاهای داده ای data base از قوانین را نگه داری میکنند که اسیب پذیری شناخته شده را خود جای میدهد . این سیستم روند باسازی را مدیریت میکند

تابعیت امنیتی کاربر انتهایی – روش های تابعیت امنیتی کاربر انتهایی تضمین میکنند کاربران انتهایی استانداردهای امنیتی تعریف شده را از قبل اینکه اجازه دسترسی به شبکه داشته باشد از شبکه محافظت میکنند این عمل جلوی حمله به شبکه از داخل خود شبکه را از طریق سیستم های ناامن کارمندان و ابزارهای وی پی ان, ras میگیرد . روشهای امنیت نقاط اتهایی بر اساس ازمایش هایی که روی سیستم های که قصد اتصال دارند انجام میدهند ، اجازه دسترسی میدهند .

کنترول دسترسی / تایید هویت – کنترول دسترسی نیازمند تایید هویت کاربرانی است که به شبکه شما دسترسی دارند . کاربران و ابزارها باید با ابزارهای کنترول دسترسی کنترول شوند در ایتجا باید گفت میان طرح های کنترول دسترسی بین لایه های مختلف همپوشانی قابل توجهی وجود دارد . معمولا تراکنش های تایید هویت در مقابل دید کاربر اتفاق میافتد اما به خاطر داشته باشد که کنترول دسترسی و تایید هویت مراحل پیچیده هستند که برای ایجاد بیشترین میزان امنیت در شبکه باید به دقت مدیریت شوند.

مزایا :

تکنولوژی های ids,ips و مدیریت اسیب پذیری تحلیل های پیچیده ای روی تهدیدهای و اسیب پذیری های شبکه انجام میدهند . در حالیکه فایروال به ترافیک بر پایه مقصد نهیی ان اجازه عبور می دهند ابزار ips و ids تجزیه و تحلیل عمیق تری را بر عهده دارند بنابراین سطح بالاتری را از امنیت را ارائه میدهند . سیستم های مدیریت اسیب پذیری روند بررسی هایی به صورت دستی با تناوب مورد نیاز برای تضمین امنیت تا حدودی زیادی غیر عملی خواهد بود بعلاوه شبکه ساختار پویایی دارد . روش تابعیت امنیتی کاربران انتهایی به سازمان ها سطح بالاتری از کنترول بر روی ابزاری را میدهد که به صورت دستی کنترول کمی بر روی انها باشند .

معایب :

ids تمایل به تولید تعداد زیادی علائم هشدار غلط دارند که به عنوان false positives نیز شناخته میشوند در حالیکه ids ممکن است که یک حمله را کشف و به اطلاع شما برسانند . مدیران ids ممکن است به سرعت حساسیت خود را نسبت به اطلاعات تولید شده توسط از دست بدهند برای تاثیر گذاری بالا یک ids باید بصورت پیوسته بررسی شود و برای الگوهای مورد استفاده و اسیب پذیری های کشف شده در محیط شما تنظیم گردد . سطح خودکار ips ها میتواند میزان زیادی در میان محصولات متفاوت باشد بسیاری از انها باید با دقت پیکربندی و مدیریت شوند تا مشخصات الگوهای ترافیک شبکه ای را که در ان نصب شده اند منعکس کنند .