راه اندازی اینترنت وایرلس در یک شهر

[camelian77]

ما این کار رو برای قله‌ی کوه گ. در حوالی کاشان انجام دادیم. هدف ما در این پروژه رسوندن اینترنت با پهنای ۱۰ مگ از کاشان به قهرود، قهرود به جوشقان، جوشقان به یه روستا و از اونجا به قله بود.

هزینه‌اش خیلی زیاده. به طور خیلی ساده بگم، شما باید ابتدا پهنای باند رو برای شهر تامین کنید. برای این کار ما یک لینک فیبر نوری از کاشان به قهرود کشیدیم و با مصیبت هر چه تمام‌تر و سرهم کردن fusion box پشت هم تونستیم از کنار حریم جاده این لینک رو تا جوشقان هم بیاریم. از جوشقان هم روی بستر مخابرات و با load balancing و البته با latency تونستیم لینک رو به سمت روستا بکشونیم. برای روستا به قله این کار رو کردیم. توجه کنید که ما فاصله‌ی تقریبا ۳ کیلومتری عمودی و ۲.۲ کیلومتری افقی داشتیم یعنی باید اینترنت تا ارتفاع تقریبا ۳۶۰۰ متر بالا می‌رفت.

ما اول از ماهواره مجازی (؟) vSatellite استفاده کردیم که روی قله نصب بود و سرورها و لینک بک ما به تهران ipm انجام می‌شد. به علت یخ زدن های پیاپی بی فایده شد و همچنین عبور ماه از جلوی دیش. (یادم هست که خودم کاشف این قضیه بودم و واقعا تعجب کردم. یه داستان مفصلی داره این ماه و ماهواره!) .

با ماهواره تقریبا ۳ ماه کانکت بودیم. آی پی های ما به دلایلی خارجی بودن و اینترنت لذتی داشت ...

سپس سعی کردیم کابل کشی کنیم. طبیعتا عبور دادن نزدیک ۵۰۰۰ متر کابل (طبیعتا کابل coax دیگه. شبکه که نمی‌شه). از توی کوه مصیبت عظمایی بود. ما کابل رو به دلایل دیگه هم لازم داشتیم ولی با مطالعه و چند تا تست ساده دیدیم که مهمترین مشکل در کابل کشی نه عوارض طبیعی هست و نه شرایط آب و هوا. بلکه موجود زنده ای هست به اسم پایکا ! که کابل فلزی رو گاز می‌گیره و خراب می‌کنه. این طرح رو هم رد کردیم.

راه حل سوم استفاده از point 2 point بود. برای این کار ۲ رادیو / آنتن / روتر میکروتیک ( +۲ تا یدکی‌) به همراه قدرت دهنده‌ی میکروتیک رو استفاده کردیم. که با متوسط ۱ ماه یک بار مجبور به تعویض روتر ها بودیم. روتر ها رو بریدج کردیم به هم و ارتباط ما باز هم روی tcp ip بود.

پیش نهاد من به شما استفاده از همین روش point 2 point برای انتقال پهنای باند هست و اینکه به هیچ وجه به سراغ بستر رادیویی انتشاری (نمی دونم فارسیش چیه ولی روش هایی که امواج رادیو رو انتشار می دن تا یکی دریافت کنه، مثل موبایل یا بیسیم دستی ) نرید. دقت کنید که رنج آنتن های اولیه‌ی ما حدود ۱۰ کیلومتر بود و fail داد . خصوصا که کوههای استان هم فلزی هستند و و و و ....

برای پخش کردن (!) distribute کردن روی بستر Wifi طبیعتا می‌تونید از شبکه ای از access point ها و repeater ها استفاده کنید. البته من در این زمینه تخصصی ندارم و به بقیه واگذار می‌کنم.

به هر حال اگر برای انتقال پهنای باند مایل بودید همکارهای ما می‌تونن به شما کمک کنن. و طبیعتا هزینه نزدیک ۱۰ هست.

[tavassoli_alire]

ما این کار رو برای قله‌ی کوه گ. در حوالی کاشان انجام دادیم. هدف ما در این پروژه رسوندن اینترنت با پهنای ۱۰ مگ از کاشان به قهرود، قهرود به جوشقان، جوشقان به یه روستا و از اونجا به قله بود.

هزینه‌اش خیلی زیاده. به طور خیلی ساده بگم، شما باید ابتدا پهنای باند رو برای شهر تامین کنید. برای این کار ما یک لینک فیبر نوری از کاشان به قهرود کشیدیم و با مصیبت هر چه تمام‌تر و سرهم کردن fusion box پشت هم تونستیم از کنار حریم جاده این لینک رو تا جوشقان هم بیاریم. از جوشقان هم روی بستر مخابرات و با load balancing و البته با latency تونستیم لینک رو به سمت روستا بکشونیم. برای روستا به قله این کار رو کردیم. توجه کنید که ما فاصله‌ی تقریبا ۳ کیلومتری عمودی و ۲.۲ کیلومتری افقی داشتیم یعنی باید اینترنت تا ارتفاع تقریبا ۳۶۰۰ متر بالا می‌رفت.

ما اول از ماهواره مجازی (؟) vSatellite استفاده کردیم که روی قله نصب بود و سرورها و لینک بک ما به تهران ipm انجام می‌شد. به علت یخ زدن های پیاپی بی فایده شد و همچنین عبور ماه از جلوی دیش. (یادم هست که خودم کاشف این قضیه بودم و واقعا تعجب کردم. یه داستان مفصلی داره این ماه و ماهواره!) .

با ماهواره تقریبا ۳ ماه کانکت بودیم. آی پی های ما به دلایلی خارجی بودن و اینترنت لذتی داشت ...

سپس سعی کردیم کابل کشی کنیم. طبیعتا عبور دادن نزدیک ۵۰۰۰ متر کابل (طبیعتا کابل coax دیگه. شبکه که نمی‌شه). از توی کوه مصیبت عظمایی بود. ما کابل رو به دلایل دیگه هم لازم داشتیم ولی با مطالعه و چند تا تست ساده دیدیم که مهمترین مشکل در کابل کشی نه عوارض طبیعی هست و نه شرایط آب و هوا. بلکه موجود زنده ای هست به اسم پایکا ! که کابل فلزی رو گاز می‌گیره و خراب می‌کنه. این طرح رو هم رد کردیم.

راه حل سوم استفاده از point 2 point بود. برای این کار ۲ رادیو / آنتن / روتر میکروتیک ( +۲ تا یدکی‌) به همراه قدرت دهنده‌ی میکروتیک رو استفاده کردیم. که با متوسط ۱ ماه یک بار مجبور به تعویض روتر ها بودیم. روتر ها رو بریدج کردیم به هم و ارتباط ما باز هم روی tcp ip بود.

پیش نهاد من به شما استفاده از همین روش point 2 point برای انتقال پهنای باند هست و اینکه به هیچ وجه به سراغ بستر رادیویی انتشاری (نمی دونم فارسیش چیه ولی روش هایی که امواج رادیو رو انتشار می دن تا یکی دریافت کنه، مثل موبایل یا بیسیم دستی ) نرید. دقت کنید که رنج آنتن های اولیه‌ی ما حدود ۱۰ کیلومتر بود و fail داد . خصوصا که کوههای استان هم فلزی هستند و و و و ....

برای پخش کردن (!) distribute کردن روی بستر Wifi طبیعتا می‌تونید از شبکه ای از access point ها و repeater ها استفاده کنید. البته من در این زمینه تخصصی ندارم و به بقیه واگذار می‌کنم.

به هر حال اگر برای انتقال پهنای باند مایل بودید همکارهای ما می‌تونن به شما کمک کنن. و طبیعتا هزینه نزدیک ۱۰ هست.

آقا خیلی پیچیدش کردید.
من گفتم تو مسیری که میخوام اینترنت بدم اصلا کوه نداریم.یعنی یه دشت هستش . نزدیکای ما چند تا شرکت وایرلس کار دیدم که همین کارا کردن.
برا پهنای باند استفاده از کابل که اصلا عاقلانه نیست.حتما باید ptp باشه.

اما یه سوال از شما دارم.!
این کاری که شما کردید اصلا مقرون به صرفه بود؟

[camelian77]

آقا خیلی پیچیدش کردید.
من گفتم تو مسیری که میخوام اینترنت بدم اصلا کوه نداریم.یعنی یه دشت هستش . نزدیکای ما چند تا شرکت وایرلس کار دیدم که همین کارا کردن.
برا پهنای باند استفاده از کابل که اصلا عاقلانه نیست.حتما باید ptp باشه.

اما یه سوال از شما دارم.!
این کاری که شما کردید اصلا مقرون به صرفه بود؟

نه نبود. ما مجبور بودیم !‌

خواستم فقط تجربه رو در اختیار شما بگذارم :دی