کافی است در داخل Shell دستورات زیر را وارد نمایید
Ls » این دستور را میتوان کاربردیترین و اساسیترین دستور پایه نام برد. ls به منظور نمایش فایلهای موجود در دایرکتوری که در آن هستید به کار میرود.
who » از این دستور برای نمایش افرادی که هم اکنون داخل سیستم Login کردهاند استفاده میشود.
cd » دستور cd شما را به مسیر اصلی دایرکتوری که هم اکنون در آن هستید هدایت میکند.
ifconfig » این دستور امکان مشاهده کلیه قسمتهای مربوط به شبکه همانند آدرس IP شما ، Netword Device های فعال و ... را به شما میدهد.
man » این دستور خود یک دستور راهنماست ، به این شکل که در صورتی که از دستوری اطلاع نداشتند با تایپ man و سپس دستور مورد نظر ، کاربرد دستور فوق را در یک فایل متنی مشاهده خواهید کرد.
tar » دستور tar به منظور خارج کردن فایلها و دایرکتوریها از حالت فشرده به کار میرود. به فرض مثال شما ممکن است یک فایل rar را دانلود کرده باشید. با استفاده از این دستور میتوانید این فایلها را به فایلها و فولدرهای معمولی تبدیل کنید.
gzip » با استفاده از دستور gzip شما ابزاری مناسب برای فشردهسازی و خارج سازی فایلهای فشرده خواهید داشت.
echo » این دستور جالب باعث میشود هر دستوری که پس از echo تایپ نمایید در یک خط جدید از Command Prompt نمایش پیدا کند. این دستور همچنین برای گرفتن خروجی از اسکریپتهای Shell بسیار مورد استفاده است.
df -h » این دستور مقدار فضای خالی شما در داخل درایو مورد نظر را برای شما نمایش میدهد.
apt-get, yum, emerge, etc » این دستورات هر کدام بر روی یکی از توزیعهای لینوکس قابل اجراست. apt-get در ubuntu یا emerge برای gentoo. با این دستورات شما امکان فراخوانی هر یک بستههای مدیریتی از اینترنت و دانلود آنها برای کار بهتر در لینوکس را خواهید داشت.