همه حرفهاتون قبول دارم. ولی به هر حال اگر اعتراض نشه به این روند، خوب هیچ اتفاقی نمی افتد. در مورد همان نماد هم هیچ کس بطور جدّی و رسمی دنبالش نبوده. یعنی از طریق نامه نگاری رسمی با ادارات مربوطه(با ثبت در دبیرخانه است که یک نامه در ادارات دولتی رسمی میشه) یا شکایت از طریق مجاری قانونی موجود. اوّلین مشکل این است که وب مسترها و شرکتهای هاستینگ در ایران هیچ نوع تشکّل صنفی رسمی و مشخّصی ندارند که این موارد را پیگیری کند.
البتّه موضوع نماد یک کمی با موضوع WhoIS Protection متفاوت است. در سایتهایی که نماد دارند، معمولا تراکنش مالی و نوعی معامله(خرید کالا یا خدمات از نوع فیزیکی یا مجازی) اتّفاق میافتد و کمی ممکن است متفاوت باشد و مانند مغازه یا شرکت که نیازمند مکان مشخص است، لازم است که مکان فیزیکی سایت و راههای ارتباط مشتریان با سایت مشخص باشد. البتّه راهکار این موضوع چیزی مثل نماد نیست. راهکار این موضوع، در مرحله اوّل آموزش به مردم است که سعی کنند از وب سایتهایی خرید کنند که نحوه ارتباط با وب سایت مذکور و مکان و شماره تلفن شفّاف داشته باشند و این موضوع از طریق قسمت ارتباط با ما یا... در سایت مشخّص باشد. در مورد نماد هم میشود مشخّصات سایتها را به شکل محرمانه داشته باشد و در صورت وجود شکایت از یک سایت، آن را در صورت وجود درخواست مراجع قانونی در اختیار آنها قرار دهد. ضمن اینکه باید نمایش مشخّصات و حتّی نمایش خود نماد در سایت به صورت optional باشد(یعنی با درخواست صاحب نماد فعّال یا غیر فعّال بشه).
یعنی نیازی به وجود یک آرم در وب سایت نباشد و هر کسی خواست نهایتا بتواند زا سایت نماد استعلام بگیرد(جستجو کند) که آیا این سایت مورد تایید است یا نه و اگر هست، تا چه حدّی؟(بدون نیاز به فاش شدن مشخّصات سایت).
امّا نکته این است که در همه وب سایتها اساسا موضوع تراکنش مالی آنلاین مطرح نیست و بسیاری از وب سایتها نیازمند آن هستند که مشخّصات خود را مخفی نگه دارند یا حتّی برای دامنههایی که ثبت شده ولی هنوز به سایت تبدیل نشده. در کمترین حالت میتوان سایتهایی را که در آنها تراکنش مالی صورت میگیرد، را ملزم نمود که از WhoIs Protection استفاده نکنند.
- - - Updated - - -
بله. رضایت کاربران که واسشون اهمّیتی نداره. ولی نکته این است که ما در اینجا از رضایت کاربران حرف نمیزنیم. از رعایت حقوق کاربران(حقّ حفظ حریم خصوصی و اطلاعات شخصی) صحبت میکنیم. اوّلی اختیاری است و دومّی الزامی و در بیشترجاهای جهان و حتّی بر اساس قوانین کشور خودمان اجباری است.
- - - Updated - - -
پیاده سازی امکان WhoIs Protection میتواند یک بار و به صورت مناقصه به یک شرکت با سابقه و دارای توانایی فنّی داده بشه و خیلی ربطی به دانش فنّی تیم nic.ir نداره. هرچند موضوعی که شما مطرح کردید نیز جای اعتراض را دارد. خصوصا بحث پشتیبانی.
- - - Updated - - -
بله. متاسّفانه دستی بودن فرآیند تایید و مشکلات فنّی ای شما ذکر کردید هم وجود داره. ولی همه اینها تنها با پیگیری جدّی و رسمی و در تعداد زیاد(امضا کنندهها باید زیاد باشند) حل میشه. اصولا تا شما حرفی نزنید، خبری نمیشه.
چطور وقتی شما کارتان در یک اداره دولتی گیر است، اینقدر رفت و آمد و نامه نگاری و دیدار با رئیس و معاون و ساعتها در انتظار آمدن رئیس و... مینشینید و روزها مراحل اداری و بروکراسی را طی میکنید تا مشکل حل میشه؟ این موضوع هم همین است. مسلّما در سیستم بروکراتیک و عریض و طویل دولتی همه مدیران و کارمندان فقط به فکر حقوق و مزایا و... خودشون هستند به فکر اصلاح این چیزها و حل مشکل من و شما نیستند. حتّی گاهی از وجود مشکل خبر ندارند. این ارباب رجوع است که با فشارهایی که وارد میکنه(نامه نگاری، رفت و آمد و پیگری و مراجعه به مقام بالاتر و...)، آنها را وادار به حلّ مشکل میکند.






پاسخ با نقل قول