درود ،

عزیز من ، برادر من ، خدمت سربازی بچه بازی و جو گیر شدن نداره.

ضمن این که جدیدا حتی مدرک لیسانس هم تنزیل درجه شده و گروهبان یکمی میدن بهش (خیلی کم برخی موارد ستوان سوم میشن)

دو ماه آموزشی تو هر فصلی از سال بری بازهم مریضی یا سرماخوردگی شدیدی می گیری ، تو آسایشگاه یکی مریض میشه ، محیط آسایشگاه که آلوده شد ، همه ردیفی مریض میشن.

ضمن این که دو ماه آموزشی بهترین دوران سربازیه ، همه سربازا با هم اومدن ، همه با هم رفیقن ، درجه و پایه معنی نداره! و...

به محض این که پات به یگان باز بشه ، احترام ، درجه ، سربازهای قدیمی و پایه بالا ، نگهبانی های شب در میون در ابتدا و...........

تازه چیزایی که گفتم در بهترین حالت ماجراست ،

بدتر شدنش اینه که تو یگان هایی خدمت کنی که ........!!!!!!!!!!!

مثلا دژبان بشی یا پاسدار از زندگی متنفر میشی
دژبان دائم باید ایستاده باشه ، وقت و بی وقت براش اضافه خدمت میزنن ، پاسدار خواب و خوراک نداره


اینا چیزایی نیست که با نوشته درکش کنی ، یا من و امثال من بیان بهت بگن ، وقتی حرف همکاران پدر و نظامیان رو قبول نداری ، وقتی رفتی خدمت ، یاد تک تک این روزا و حرف هایی که اینجا بهت زدن افتادی ، یک دعای خیری واسه ماها بکن که راهنمایی، ت کردم اما گوشت بدهکار نبود