نه مصادره ای در کار است و نه اتفاق عجیب و عریب در زمینه اینترنت در پیش رو.
اخبار زرد و پوچ هست. فیسبوک حدود 40% ترافیک وب سایتش مربوط هست به کاربران ایرانیش، این رقم در گوگل کمتر از 15% و در یاهو حدود 10% است. در یوتیوب حدود 9% است. در مجموع بد نیست به آمار فعالیت اینترنتی همین ایرانی که این قدر از سرعت اینترنت می نالند یک نگاه داشته باشید تا متوجه بشوید، تحریم کردن ایران از اینترنت بیشتر شبیه خود زنی است.
به خصوص که در مورد اینترنت اتفاقا تراز مالی ما کاملا به سمت خروج ارزی از کشور است و عملا چیز خاصی را از ایرانی ها دریغ نمی کنند. اما در مقابل خودشان را کلا فلج می کنند. شما یک بررسی کنید چقدر حملات سایبری اخیرا به دی ان اس سرورهای ملی داشتند، دلیل اصلیش همین عجز در تحریم اینترنت ایران بود.
اما روشن است تلاشی جدی خواهند داشت که در زمینه دامنه های ir. ما را همسو با مقررات بین الملل کنند. از طرف دیگر بد نیست بدانید از نظر نرخ داخلی ir. یکی از پر رشد ترین د امنه های جهان به شمار میرود و همین مسئله موجبات نگرانی برای اونها شده که مبادا سرنوشتی مثل دامنه us یا in پیدا کند خصوصا نظر به رجیستر داخلی اون آن وقت کلاهشان پس معرکه خواهد بود.
اما بهانه آنها بحث حق نشر است، مثلا شخصا رو دامنه codebox.ir که الان هستم چدن تا تقاضا داشتم، و کلا بین 4 تا شرکت از کشورهای مختلف رو دامنه codebox.com درگیری است که میانجی فعلا مالکش شده. اما طبق مقررات اگر کسی com. این دامین را مالک شد و برندش را ثبت کرد، در ادامه با کمی کشمشک قانونا باید بتواند دامنه های net و org و ... برند خودش را داشته باشد، قانونی که کمی احمقانه در زمانی که اینترنت خلوت بود تصویب شده و موجبات دعواهای زیادی را امروزه فراهم کرده است. اما مسلئه اینجاست که ir چندان به این اصول پایبند که نیست اتفاقا کم نبوهد مواردی که از قصد دامنه های برندهای بزرگ را با اخاذی به آنها داده یا مثلا لاک کرده است. این شده که بهانه هایی برای طرح این مسئله فراهم شده است.
اما این بحث چندان جدید نیست واین چندمین بار است که طرح می شود.
در مورد اینترنت ملی هم که به نظر خیلی ها بیشتر سیاسی موضوع را نگاه کردند حالا یا مخالفت کردند یا الکی موافقت و حمایت، اینترنت ملی الان مدتی هست فعال است و روح خیلی از دوستان هم بی خبر است گویا.
این اینترنتی که الان ما داریم و مدتی هم حسابی حالش بد شد در آبان ماه امسال، در حقیقت اتصال مستقیم نیست، بلکه اشتراکی است بر روی شبکه ملی (همان که میگنش اینترنت ملی) در حقیقت اینترنت بین الملل شر شده بر روی شبکه ملی و ما در حال مصرفش هستیم در فاز بعدی رسیدگی به کانکشن های مستقل ممکن است انجام شود یعنی اعمال قانون محدودیت دسترسی به اینترنت به طور مستقیم برای کلیه سازمان ه و شرکت ها،
اما طیف وسیعی از مصرف کنندگان خانگی الان بر بستر شبکه ملی است که دارن از اینترنت استفاده می کنند، این میان بی سوادی یک عده باعث شده جای اصطلاحی مثل شبکه ملی بگن اینترنت ملی که فقط موجبات خنده متخصصین شود.