قسمت2
شما مي توانيد اعمال مربوط به فايل ها را از طريق متغير open_basedir محدود کنيد. آدرس نسبت داده شده به اين متغير به عنوان ريشه اصلي (root) براي اعمال مربوط به فايل ها به کار مي رود. وقتي که اين متغير مقدار مي گيرد فايلهايي که در ساختار درختي اين ريشه نباشند براي PHP غير قابل دسترس خواهند بود. اين روش مناسبي براي محدود کردن کاربران يک سيستم اشتراکي مي باشد تا آنها تنها به آدرسهاي مربوط به خودشان دسترسي داشته باشند.
open_basedir = /home/web/
متغير max_execution_time تعيين ميکند که PHP حداکثر چند ثانيه منتظر پايان يافتن يک کد باشد قبل از آنکه به اجبار آن را خاتمه دهد. وقتي کد شما گرفتار حلقه هاي بينهايت ميشود اين متغير بکار مي آيد.اگر چه ممکن است اين موضوع گاهي مزاحمت ايجاد کند مثلا زماني که کد نوشته شده نياز به انجام اعمال زمانبري دارد، مثلا upload کردن يک فايل حجيم. در اين مواقع بايد مواظب باشيد که اين مقدار را افزايش دهيد تا مانع آن شويد که PHP اجراي کد شما را در وسط يک کار مهم خاتمه دهد.
max_execution_time = 90
تنظيمات مربوط به upload فايل ها و متغير هاي فرمها
اگر پيکربندي هاي امنيتي که تاکنون ذکر شد کافي نيست باز هم مي توانيد با غير فعال کردن قابليت upload فايل از طريق متغير file_uploads، يا با محدود کردن حداکثر حجم قابل upload از طريق متغير upload_max_filesize سيستم خود را از اين هم امن تر کنيد. اغلب تمايل خواهيد داشت که فضاي کوچکي را براي upload فايلها اختصاص دهيد مگر اينکه برنامه اي داشته باشيد که قرار باشد فايل هايي نظير يک گالري عکس يا يک FTP Service را پذيرا باشد.
file_uploads = On
upload_max_filesize = 2M
اگر تمايلي به upload کردن فايلها نداريد اما از تعداد زيادي فرم در صفحات PHP تان استفاده ميکنيد، 2 متغير ديگر وجود دارد که بايد برايتان جالب باشد. اول متغير register_globals، علت بيشترين سردردهاي برنامه نويسان با سابقهPHP در PHP 3.x اين متغير به طور پيش فرض فعال بود (on) که موجب ميشد وقتي يک فرم submit مي شد متغيرهاي آن بطور اتوماتيک به متغيرهاي PHP تبديل شوند.
مسايل امنيتي موجب شد که در PHP 4.x اين متغير بطور پيش فرض غير فعال باشد. (off). در نتيجه متغيرهاي فرم تنها به کمک آرايه هاي ويژه $_GET و $_POST قابل دسترس باشند. اين امر خيلي از کدهاي نوشته شده با PHP 3.x را با مشکل مواجه ساخت. مثلا مقداري که در يک فيلد وارد شده بود در PHP 3.x با $email قابل دسترس بود در حالي که در PHP 4.x با $_POST[email] يا $_GET[email] ميتوان به آن رجوع کرد.
ميتوانيد اين متغير را غير فعال کنيد (off) تا امنيت بيشتري را در برابر حملاتي که از طريق فرمها صورت مي گيرند برقرار کنيد. به منظور سازگاري با کدهاي نوشته شده با PHP 3.x آن را فعال کنيد:
register_globals = on
متغير ديگري که به کار با فرم ها مربوط ميشود post_max_size است که کنترل مي کند حداکثر چه حجم داده اي توسط متد POST يک فرم پذيرفته شود. به نظر نمي آيد که زماني لازم شود اين مقدار را از 8 MB افزايش دهيد. در عوض احتمال دارد بخواهيد آن را به يک مقدار واقعي تر تغيير دهيد. به هر حال اگر قصد داريد از امکانات upload فايل در PHP استفاده کنيد اين مقدار را بيشتر از مقدار متغير upload_max_size قرار دهيد.
post_max_size = 8M
يک متغير جديد هم در PHP 5 معرفي شده است: max_input_time. که حداکثر زمان بر حسب ثانيه که عمل دريافت داده هاي ورودي از طريق POST ،GET و PUT مي تواند طول بکشد را مشخص مي کند. اگر برنامه شما تحت يک اتصال کند اجرا مي شود بهتر است اين مقدار را افزايش دهيد تا به برنامه اجازه دهيد مدت بيشتري را به دريافت داده هاي ورودي اختصاص دهد.
max_input_time = 90
افزايش کارآيي
هنوز مقادير ديگري هم وجود دارد که با دستکاري آنها مي توانيد کارايي مفسر PHP را بالا ببريد. به منظور جلوگيري از اجراي کدهايي که ممکن است تمام حافظه موجود سيستم را اشغال کنند، PHP به شما اجازه مي دهد که براي استفاده از حافظه محدوديتي معين کنيد. اين کار از طريق متغير memory_limit قابل انجام است که حداکثر ميزان حافظه قابل استفاده توسط يک برنامه واحد را مشخص مي کند.
memory_limit = 8M
مقدار متغير memory_limit اغلب بايد از مقدار متغير post_max_size بيشتر باشد.
مساله ديگري که با دانستن آن مي توانيد کارايي را افزايش دهيد غير فعال کردن متغيرهاي $argc و $argv است که تعداد و محتواي آرگومان هاي خط فرمان که به يک برنامه ارسال شده اند، را مشخص مي کنند.
register_argc_argv = false
همينطور غير فعال کردن آرايه هاي $HTTP_GET_VARS , $HTTP_POST_VARS . چرا که به احتمال زياد در دنياي جديد $_GET , $_POST ديگر نيازي به آنها نيست. غير فعال کردن اين اجزا باعث بهبود کارآيي مي شود البته فقط در PHP 5 و از طريق متغيرregister_long_arrays قابل انجام است.
register_long_arrays = false
تابع ini_set
و در آخر نکاتي در مورد تابع ini_set. در حالي کهPHP تمام تنظيمات اش را در هنگام بالا آمدن، از فايل php.ini مي خواند، اين اجازه را به شما مي دهد که اين تنظيمات را به کمک تابع جالب ini_set و در برنامه خود انجام دهيد. البته اين تغييرات فقط براي همان برنامه اي که در آن از تابع ini_set استفاده کرده ايد اعمال مي شوند .اين تابع 2 آرگومان مي گيرد: نام متغير پيکربندي اي که مي خواهيد مقدارش را تغيير دهيد و مقدار جديد آن. اين هم يک مثال که حداکثر زمان اجراي مجاز براي برنامه اي که اين کد در داخل آن نوشته شده است را افزايش مي دهد.
<?php
ini_set('max_execution_time', 600);
// more code
?>
باز هم يادآوري مي شود که اين تنظيمات در داخل هر برنامه اي که نوشته شود فقط همان برنامه را تحت الشعاع قرار مي دهد. وقتي که برنامه خاتمه پيدا کند مقدار متغير به طور اتوماتيک به مقدار اوليه تغيير خواهد کرد.
اگر برنامه هايPHP شما بر روي يک سرور مشترک (Shared Server) اجرا مي شوند احتمالا شما دسترسي به فايل پيکربندي php.ini نخواهيد داشت. در اين موارد تابع ini_set کمک شاياني مي کند. چرا که اجازه مي دهد تنظيمات مورد نظرتان را براي برنامه هاي خودتان اعمال کنيد.
پاسخ با نقل قول