من کمی بیشتر در مورد لایت اسپید تحقیقات کردم،
نخست این که لایت اسپید نسخه اپن سورس و رایگان هم دارد اما اون راندمان را ندارد.
ضمنا در مورد امنیت آپاچی،
دوست عزیز، وقتی آپاچی سوراخ دارد نیازمند مود امنیتی هست ! اگر نه وب سروری که سوراخ نداشته باشد دیگر به مود های امنیتی نیازمند نیست.
در قیاس با انجنیکس، خوب هر دو محوریتشون بر تفیفک پردازش ها هست، منتها در لایت اسپید به صورت صف Thread ها را قرار میدهد، و در انجنیکس از سیستم Thread Poll برای مدیریت و نوبت دهی زمانی Thread ها استفاده شده است که روشن است فرقش یک چیزی تو مایه های فلاپی دیسک و دیسک نوری هست که اونها آدرس دهی بودند و دیسک های اپتیک به صورت راندم هستند.
این استخر Thread هم در حقیقت حکایت همان نوبت دهی تصادفی هست.
شخصا لایت اسپید را جز برای سرورهای با پردازنده ضعیف تر از 4 هسته (موضوع منظور است نه هسته حقیقی) مناسب نمی بینم. چون عملا با تشکیل صف Thread ها در بیش از 4 هسته عملا داریم هسته هایی که ضروری نست را رزرو پردازش هایی که در نوبت هست قرار میدهیم و اصلا مناسب هاست اشتراکی با تعداد سایت بالا نیست.
باز به تحقیق،
همینطور با کلود لینوکس هم بد نیست اشاره شود، عملا اگر از لایت اسپید استفاده کردید، بهتره کلا بحث مدیریت پروسس ها را بیخیال شده و نامحدودش کنید اگر نه عملا به خاطر تشکیل صف، کلود لینوکس هنگام رصد شاهد انبوه پردازش ها برای هر LVE شده و در حالی که اون یوزر منابع زیادی مصرف نکرده اما ریسورس لیمیت براش ایجاد می کند.
البته نسخه جدید کلود لینوکس کانکشن ها را از پروسس ها تفکیک کرده، منتها باز تو این قضیه تفاوتی حاصل نمی شود چون صف پردازش ها لوکال هست و فاقد کانکشن بیرونی.
و باز تکرار نظر شخص من:
محبوب ترین + قدرتمندترین = آپاچی + انجنیکس
رضایت بخش ترین نتیجه را به همراه دارد.
فیسبوک / وردپرس / ویکیپدیا و دها سایت غول دیگر داریم که یا از ابتدا رو انجنیکس بودن یا حتی مثل ویکیپدیا از لایت اسپید مهاجرت کردن به انجنیکس.