موضوع اینجاست که پورت 100 مگ برای بالای 95% از مشترکین یک دیتاسنتر کافی هست. به نحوه استفاده ایرانیان توجه نکنید. برای مثال یکی از مشترکین ما یک شرکت توزیع کننده پرینتر هست که سالانه 50 میلیون دلار تراکنش مالی و 100 نفر پرسنل داره. این شرکت 12 سرور رو در یک نصف کابینت داره که دو لاین T1 جمعا 3 مگ در ثانیه سرعت به این 12 سرور متصل هست. آپتایم و کیفیت پهنای باند اینجا اهمیت بیشتری داره تا پورت 1. حالا تصور کنید شرکت آی وب یا هر شرکت دیگه ای وقتی میتونه برای هر مگابیت 140 دلار شارژ کنه و با یک سوئیچ 3000 دلاری اینکار رو انجام بده چرا باید پورت 1 گیگ بده با یک سوئیچ 16000 دلاری؟ این کار صرفه اقتصادی و توجیح نداره.
چند فاکتور رو مد نظر قرار بدید.
سوئیچ ها و لاین کارت هایی که باهاشون پورت 1 ارائه میشن همه Distribution Switch هستند نه Access Switch.
مدیریت پهنای باند روی مقادیر بالا نیاز به هزینه پرسنل متخصص تر و تجهیزات پیشرفته تر داره. به عنوان مثال برای ارائه پورت 1 اختصاصی یک دیتاسنتر باید آمادگی سرمایه گذاری 200000 دلاری فقط روی روتر و Distribution سوئیچ داشته باشه و هزینه ماهانه پهنای باند رو تحمل کنه.
وقتی به مدیریت و امکان سنجی پروژه میرسه شاخص های اقتصادی سنجیده میشن. یکی از این شاخص ها ROI هست که معادل نرخ بازگشت سرمایه هست. وقتی شما از 1 میلیون تومان ماهی 100 هزار تومان درمیارید، چرا باید 10 میلیون تومان سرمایه گذاری کنید که 200 هزار تومان دربیارید؟ عقل سلیم میگه در کار دیگری سرمایه گذاری کنید که درآمد بیشتر و ریسک کمتر داشته باشه.