جالبه که من وقتی 3-4 سال پیش اولین کنکور رو میخواستم بدم دقیقا مثل الان فکر میکردم
از همون اولش خودم نمیخواستم بیام دانشگاه ، چون توی این دانشگاهها چیزی نمیدیدم که بدردم بخوره !
(رشته ای که انتخاب کردم نرم افزاره ) وقتی بری دانشگاه ، ببینی اطلاعات خودت از استادت بیشتره میفهمی چی میگم (استادت هم یه آدمی مثل خودته ، یکی بلده دو تا نه !)
می فهمی که نه دانشی هست توی دانشگاه های ما (یا خودت باید بری تحقیق کنی و یاد بگیری ، یا استاد میاد از کتاب 300 صفحه ای 30 صفحه شو درس میده و از هیچیم نمیفهمی)
می فهمی که مدرکی که بهت میدن خودشونم قبول ندارن ( یا پارتی باید داشته باشی ، یا اینکه بری پروفسور بشی تا قبولت کنن)
می فهمی که همه مثل خودتن و فرهنگ و ادب به دانشگاه رفتن نیست ! (این چیزا به خود آدم و دوستان و فامیل و آشنا هاش بستگی داره)
می فهمی که دانشگاه های ایران فقط محل اتلاف وقته . فقط وقت هدر میره
می فهمی که توی دانشگاه هیچ تجربه عملی بدردت نمیخوره (الان پاسکال به چه دردی میخوره ؟ یا همون زبان C و غیره)

دانشگاه های ما خیلی سیستمش قدیمیه ، آموزش هایی که بهمون میدن خیلی قدیمیه ، چیزایی که درس میدن به هیچ دردمون نمیخوره (مخصوصا توی رشته کامپیوتر)
اینجا رو اگر نخوندید بیخونید : http://www.webhostingtalk.ir/f54/مدارس-استرالیا-11756/

خلاصه عزیزان من اگر خانوادتون میگن برید دانشگاه (مثل شرایط من که اصرار دارن و نمیتونم چیزی بگم ! ...) برید دانشگاه اما زیاد وقتتون رو براش تلف نکنید


چقدر من و ممد امروز مفید واقع شدیم
امر به معروف و نهی از منکر