بررسی انواع شبکه های مجازی در Hyper-V
http://rsjimg.com/?di=3IL0
Hyper-V به عنوان یک راهکار قدرتمند در زمینه مجازی سازی، این امکان را برای شما فراهم می سازد تا شبکه های مجازی را با کاملترین و پیچیده ترین جزئیات پیاده سازی نمایید. یک شبکه مجازی (Virtual Network) مانند یک سوئیچ در یک شبکه فیزیکی عمل می کند با این تفاوت که عملیات سوئیچ در آن به صورت نرم افزاری پیاده سازی شده است و به همین دلیل است که در برخی از مقالات و کتب گاهی از شبکه های مجازی با عنوان Virtual Network Switch یاد می شود.
یادآوری: Management Operating System، سیستم عاملی است که Hyper-V Role بر روی آن اجرا می شود.
Virtual Network Manager که از طریق Hyper-v Manager Snap-in قابل دسترسی است، سه نوع Virtual Network را به شما پیشنهاد می کند که با استفاده از آن ها می توانید توپولوژی های مختلف شبکه را برای ماشین های مجازی و سرورهای مجازی خود پیاده سازی نمایید. این سه نوع به قرار زیر می باشند:
External Virtual Networks
هنگامی که قصد دارید ماشین مجازی شما با دسترسی به یک کارت شبکه فیزیکی، با سرورها و کلاینت های خارجی ارتباط برقرار کند، از این نوع شبکه مجازی استفاده نمایید. همچنین این نوع از شبکه ممکن است بر اساس چگونگی پیکربندی شبکه شما، توسط Management Operating System مورد استفاده قرار گیرد. همچنین لازم به ذکر است که Hyper-V از شبکه های Wireless پشتیبانی به عمل نمی آورد و به همین دلیل است که یک External Virtual Network صرفاً دسترسی به یک شبکه فیزیکی را از طریق یک کارت شبکه Wired پشتیبانی می کند.
Internal Virtual Networks
هنگامی که قصد دارید ارتباط بین ماشین های مجازی قرارگرفته شده بر روی یک سرور مجازی مشترک و ارتباط بین ماشین های مجازی و Management Operating System را برقرار سازید، این نوع شبکه مجازی بهترین گزینه است. از این نوع شبکه مجازی غالباً برای ساخت محیط های تست و شبیه سازی هنگامی که نیاز دارید از ماشین مجازی خود به Management Operating System متصل شوید، استفاده می شود. به یاد داشته باشید که یک Internal Virtual Network هیچگاه نمی تواند به یک کارت شبکه فیزیکی Bound شود و در نتیجه یک شبکه مجازی Internal در مقابل ترافیک تمامی شبکه های External محافظت شده می باشد.
Private Virtual Networks
هنگامی که قصد دارید صرفاً ماشین های مجازی قرارگرفته بر روی یک سرور مجازی مشترک با یک دیگر ارتباط داشته باشند، از این نوع شبکه مجازی استفاده نمایید. یک شبکه مجازی Private به واسطه ماهیت آن نمی تواند به هیچ کارت شبکه فیزیکی Bound شود. این نوع از شبکه هنگامی که قصد دارید یک محیط شبکه محافظت شده مانند یک دامین آزمایشی محافظت شده ایجاد نمایید، بسیار کاربردی خواهد بود.
به دلیل این که شبکه های مجازی External غالباً بیشترین نقش را در محیط های عملیاتی ایفا می کنند، در ادامه مطلب قصد داریم تا نگاهی موشکافانه تر به این نوع از شبکه ها داشته باشیم. در پیکربندی یک شبکه مجازی ساده که ارتباط با یک شبکه External را برقرار می سازد، توصیه می شود از حداقل دو کارت شبکه استفاده نمایید. یک کارت شبکه اختصاصاً برای Management Operating System و یک یا تعداد بیشتری کارت شبکه اختصاصاً برای ماشین مجازی. درنظر گرفتن یک کارت شبکه اختصاصی برای Management Operating System موجب می شود دسترسی Remote به آن فراهم شود. همچنین اگر از یک Internet SCSI و یا به اختصار iSCSI برای هارد دیسک مجازی خود بهره می برید، توصیه می شود از کارت شبکه اضافه تری در Management Operating System خود بهره بگیرید.
هنگامی که تصمیم به نصب Role مرتبط با Hyper-V بر روی نسخه ای از Windows Server 2008 که به صورت Full Installation نصب شده باشد می گیرید، این امکان در اختیار شماست تا بیش از یک External Virtual Network را پیکربندی نمایید . هرچند که این امکان در هنگام نصب Hyper-V بر روی نسخه ای از Windows Server 2008 که به صورت Core Installation نصب شده باشد، وجود ندارد.
Your Adsense Code
یادآوری این نکته نیز ضروری به نظر می رسد که در هنگام ساخت یک شبکه مجازی External، ارتباط شبکه External شما برای مدتی موقتی قطع می شود.
ساخت یک شبکه مجازی External در Hyper-V، موجب ایجاد شدن یک کارت شبکه در Management Operating System می شود. سپس Hyper-V اقدام به Bind کردن سرویس ها و پروتکل های استاندارد به کارت شبکه مجازی به جای کارت شبکه فیزیکی می نماید و در ادامه تنها پروتکل Virtual Network Service را به کارت شبکه فیزیکی Bind می نماید.
بعد از پیکربندی شبکه مجازی External، تمامی ترافیک شبکه از طریق Virtual Network Switch مسیریابی می شود و سوئیچ Virtual Network Switch مانند یک سوئیچ فیزیکی عمل می نماید. به همین دلیل و باتوجه به اینکه شبکه های مجازی External به یک کارت شبکه فیزیکی Bound می شوند، توصیه می گردد حداقل از یک کارت شبکه فیزیکی اضافه تر برای مدیریت ترافیک شبکه خود استفاده نمایید.
توضیح: از این پس قرار است تا مطالب مختلف آموزش در زمینه شبکه را در وبلاگینا منتشر نماییم. با توجه به ماهیت آموزشی مطالب، لطفا سوالات احتمالی خود را در مورد هر مطلب به صورت نظر در زیر همان مطلب قید نمایید. این عمل از یک سو موجب به اشتراک گذاشتن پرسش ها و پاسخ هایی می شود که ممکن است برای سایرین نیز ارزشمند باشد و از سوی دیگر از اتلاف وقت نویسندگان در پاسخ به پرسش های یکسان جلوگیری به عمل می آورد.
پاسخ : بررسی انواع شبکه های مجازی در Hyper-V
سلام
http://im1.ostadbook.com/image.php?di=4U4M
http://im1.ostadbook.com/image.php?di=WSPG
این تنظیمات من هست در هایپروی ولی ویندوز مجازی آی پی اتوماتیک میگیره و به اینترنت هم وصل نیست.
در ضمن به دلایلی من نمیتونم آی پی کارت شبکه فیزیکی رو خالی بزارم و منتقل کنم به کارت شبکه مجازی. بنابراین در حال حاضر آی پی ها روی کارت شبکه مجازی روی اتوماتیک هستند و روی کارت فیزیکی ای پی های سرور ست شده اند.
آیا راه حلی هست که بدون انتقال آی پی های سرور به کارت شبکه مجازی بشه ویندوز مجازی رو به اینترنت وصل کرد؟
با تشکر
پاسخ : بررسی انواع شبکه های مجازی در Hyper-V
سلام
http://im1.ostadbook.com/image.php?di=4U4M
http://im1.ostadbook.com/image.php?di=WSPG
این تنظیمات من هست در هایپروی ولی ویندوز مجازی آی پی اتوماتیک میگیره و به اینترنت هم وصل نیست.
در ضمن به دلایلی من نمیتونم آی پی کارت شبکه فیزیکی رو خالی بزارم و منتقل کنم به کارت شبکه مجازی. بنابراین در حال حاضر آی پی ها روی کارت شبکه مجازی روی اتوماتیک هستند و روی کارت فیزیکی ای پی های سرور ست شده اند.
آیا راه حلی هست که بدون انتقال آی پی های سرور به کارت شبکه مجازی بشه ویندوز مجازی رو به اینترنت وصل کرد؟
با تشکر
