تفاوت زبان برنامه نویسی php با Python
تفاوت زبان برنامه نویسی php با Python
زبان پایتون چیست ؟
زبان برنامه نویسی پایتون با داشتن کتابخانه های گسترده (library)روشهای بسیار قدرتمند و حرفه ای را برای کار با زبانها و ابزار های مختلف به آسانی فراهم می کند. متن باز (اوپن سورس) بوده و یادگیری و استفاده از آن در عرض چند روز ممکن است . کد های نوشته شده در این زبان در محدوده وسیعی از پلتفرم ها مانند لینوکس ، ویندوز ، مک ، و حتی گوشی های موبایل قابل اجرا است .
همانطور که گفته شد این زبان از زبانهای برنامه نویسی مفسر بوده و به صورت کامل یک زبان شی‌گرا است که در ویژگی‌ها با زبانهای تفسیری پرل، روبی، اسکیم، اسمال‌تاک و تی‌سی‌ال مشابهت دارد و از مدیریت خودکار حافظه استفاده می‌کند.
پایتون یک زبان برنامه‌نویسی همه منظوره، سطح بالا، شیءگرا و مفسر است که توسط خَودو فان روسوم /Guido van Rossum در سال ۱۹۹۱ در کشور هلند طراحی شد.
زبان php چیست ؟
زبان پی اچ پی با هدف نوشتن اسکریپتهای وب نوشته شد. در واقع هدف فرار از پیچیدگیهای Perl و نوشتن CGI با زبانهایی مثل C و ارائه دستوراتی ساده برای طراحان صفحات وب بود. پی اچ پی اولیه زبانی با دستورات محدود و ساده بود که بیشتر برای کارهای ساده و برای طراحان وب سایتها و نه برنامه نویسان حرفه ای بود. این زبان کم کم پیشرفت کرد و بخصوص Open Source بودن آن باعث شد تسریع این حرکت شد. در مرحله اول تعداد دستورات و توابع این زبان گسترش پیدا کرد بطوریکه امروز نیز براحتی کارهای نسبتا پیچیده ای مثل کار با سوکتها یا تصاویر با توابع این زبان قابل اجرا است. همچنین از لحاظ معماری این زبان با پشتیبانی از شی گرایی پیشرفت مهم دیگری داشته است. پی اچ پی به طور کلی یکی از زبانهای معمول برای نوشتن اسکریپتهای اجرایی در محیط یونیکس ، لینوکس (هرچند که در ویندوز نیز به خوبی اجرا می شود) و کار با نرم افزار مدیریت بانک اطلاعات MySQL است.
زمینه اشتراک پایتون و php :
- زبان های تفسیری، سطح بالا و دارای انواع پویا می باشند
- متن باز هستند (مگر زمانی که انواع محصولات zend برای استفاده از php توصیه می شوند)
- دارای پشتیبانی توسط جوامع بزرگ توسعه دهنده
- یادگیری آنها آسان است (در مقایسه با java و perl)
- امکان توسعه آسان در c ، c++ و جاوا
- قابلیت حمل بالا دارند. این زبانها بر روی اکثر پلتفرم ها بدون کامپایل مجدد قابل اجرا می باشند.
- پشتیبانی از تعداد متغییر آرگومان توابع
- قابلیت آزادسازی آبجکت های فعال در ارائه رشته
ویژگی هایی که php دارد و پایتون ندارد :
- دستور زبان مشابه C و Perl ، همراه با تعداد زیادی علامت دلار و جفت گیومه
- عبارت ‘switch’ و حلقه ‘do … while’
- عملگرهای تخصیص و افزایش کاهش (تخصیص در پایتون فقط عبارت می باشد)
- عملگر/عبارت سه تایی (… ? … : …)
- تابلو اسکیزوفرنیک از نام تابع
- زبان بسیار اتفاقی، جایی که تمام متغیرها مقدار NULL می گیرند و تا حدودی سیستم ضعیف انواع (نباید با انواع پویا اشتباه گرفته شود)
- محیط مصلحتی (عموما نصب شده)
- ارجاع ها (‘a =& $b$’ به این معنی می باشد که زمانی که b$ تغییر کرد، a$ نیز تغییر یابد)
- 1 نوع آرایه و دوبل آن به عنوان لیست و دیکشنری
- تغییر خصوصی، محفوظ و عمومی هم برای متدها و هم خواص
- تغییر انتزاعی و نهایی هم برای کلاس ها و هم متدها
- اینترفیس ها
ویژگی هایی که پایتون دارد و php ندارد :
- ایندنت گذاری و فواصل به جای پرانتز ها و کروشه های زیاد استفاده می شود: که البته باید این نکته را در نظر گرفت که همین موضوع است که ترکیبPHP و HTML را ممکن ساخته است.
- قواعدی که باعث می شود غلط های لغوی کمتر شوند.
- هسته ی کوچک و کم حجم
- نحو ساده، واضع و مشخص
- آرگومان های کلمه کلیدی ( پارامتر ها با نامشان ارسال می شوند و نه با توجه به موقعیتشان)
- شی گرایی واقعی و بدون ایراد
- ارث بری چندگانه
- درون گرایی بی نظیر
- همه چیز یک ارجاع محسوب می شود.
- حساسیت به بزرگی و کوچکی حروف حتی در توابع
- نحو ساده در تعریف آرایه ها
- مدیریت استثناء ساخت یافته
- بازنویسی عملگر ها
- معماری چند نخی
- ساختار with … as
- یک profiler عالی
- نوع های داده ای سطح بالا به تعداد زیاد
