سلام دوستان
بعد از مدت ها خواستم مطلبی بنویسم و شاید با بالا رفتن سن دیگه مثل قبل توان نوشتن با کلمات ادبی و… نداشته باشم اما این مطلب رو تقدیم میکنم به دوستان عزیزی که از نت زده شده اند و شاید بگویند نت مرا نابود کرد
تقریبا تمام عمرم را پای کامپیوتر و اینترنت بودم ! تعجب نکنید لطفا ادامش بخونید !
تا دوم راهنمایی که نمیدونستیم کامپیوتر چیه و همش تو رویاهامون بود اما سوم که شدیم یک کامپیوتر دست دوم هدیه گرفتیم ! اره هدیه معدل خوب ! البته بقول مادرم کاش هرگز نمیخریدیم برات
بله مشخصاتش خیلی پایین بود رم ۱۲۸ و گرافیک ۶۴ . قدیمیا یادشونه
خلاصه چند ماهی رو صرف یادگرفتنش کردم تا اینکه با برنامه نویسی آشنا شدم اما برنامه نویسی تحت ویندوز چیزی نبود که میخواستم به نت روی آوردم یادش بخیر دایل آپ بود تازه با html آشنا شده بودم که پول تلفن ۲۶۰ هزار تومان اومده بود و اینترنت فرت
اما چیزی نگذشت که پول تلفن رو یا عیدی هایی که جمع کردم دادم البته شاید یک سومش رو من دادم و مابقی بخاطر اسرار من پدر مادرم دادند
وای یادش بخیر html یاد گرفتیم و قالب وبلاگ مخصوصا بلاگفا ی سایت هم داشتم برای طراحی قالب وبلاگ کلی درامد و بازدید داشت . اون موقع گوگل مثل الان انقدر فهمیده نبود یادش بخیر یک صفحه داشت سایتم که همه نوع کلمه کلیدی توش بود و گوگل سرچ میکردی میومد . یادش بخیر…
خیلی ها رو بردم به زمان های خودشون ! نه ؟
نمیخوام از گذشته بگم و… تا اینجا نوشتم که بگم خواستن توانستن هست
از اون موقع تا حالا همه عمرم رو پای این کامپیوتر گذروندم تحصیلات دانشگاهیم هست اصلا ربطی به نت و… نداره
اما با این حال من عاشق کارم هستم . این یک شعار نیست یک واقعیت هست
دوستان نزدیک و افراد خانواده که منو میشناسن میدونن جدا شدن من از کامپیوتر و گوشیم روز مرگم هست و خیلی اخت شدم
خیلی ها میگن کارکردن تو نت ایران ارزش نداره اما صلا اینطور نیست هرکسی با توجه به توانایی و استعدادش میتونه تو هر زمینه ای موفق باشه و در واقع من دنیای مجازی ام را به دنیای واقعی ام ترجیح میدم
شاید اینجا خیلی کلاه سرم رفته اما تجربه شده . اشتباه کردم اما بعد اصلاح شدم . دروغ نگفتم اما شهامت وایسادن جلوی کارهای اشتباهم رو پیدا کردم
اینجا دوستانی یافتم که هرگز فراموششان نمیکنم اینجا حرف هایی زدم که شاید هرگز جرات به زبان آوردنشان را نداشتم . اینجا شهر رویاهای من است
همانطور که میدونید طراحی و کدنویسی انجام میدم اما برای پول نیست من به کارم عشق می ورزم
وقت های عصبانیت و مشکلاتم کدنویسی میکنم بهم آرامشی میده که هیچ جای دیگری نمیتونه بهم این آرامشو بده
من تو این دنیای مجازی خدایی رو پیدا کردم که شاید هزاران سال اگه تو دنیای واقعی میگشتم بهش نمیرسیدم من خدایی یافتم آمرزنده ، بخشاینده ، مهربان و روزی دهنده
البته حرف هایم به ریا نیست من خدا رو تو تک تک لحظه های زندگیم حس کردم خدایی که قبلتر از اون اصلا نمیشناختمش خدایی که تو بدترین شرایطم جایی که کسی انتظارشو نداشت کمکم کرد و تنهام نذاشت خدایی که با توکل بهش پا به دنیای جدید گذاشتم و به خداوندی خدا تک تک وعده هاش رو تو زندگیم عملی کرده .
همه این ها رو نوشتم که آخر یه نتیجه بگیرم :
من همیشه گفتم و میگم ایمان به دله ، حالا یه جمله دیگه هم میگم تا همیشه آویزه گوشم باشه :
کار به عشقه حتی شده عملگی باشه
شاید خیلی از دوستان الان از کارشون در اینترنت راضی نباشند و بگند حرف هام دروغه و… اما دوستان آدم که همیشه برای پول کار نمیکنه
یه بار با یکی از دوستان حرف میزدم از وضع اقتصادی حرف میزد و خیلی ناراضی بود در آمدش در ماه بالای ۲۰ ملیون بود باز می نالید میگفت از کارم و شغلم راضی نیستم و… اونجا بود که فهمیدم آدم میلیاردرم باشه اما حس درونیش ارضا نشه در واقع فقیرترین آدم روی زمینه
امیدوارم این مطلب نافهوم من مورد پسند و رضایت شما عزیزان واقع بشه
این ها صرفا تجربه های خودم بوده و تمام زندگی و دنیای خودم بود و اصلا قصد بی احترامی یا جسارت به کسی رو نداشتم
در پناه حق زنده و سربلند و کامروا باشید
نت دنیای من است
- - - Updated - - -
دوستان خوشحال میشم نظرات و تجربیات خودتون رو نیز با ما در میان بگذارید
با تشکر
