با سلام
یه سوال داشتم
اگر دقت کنید آدرس دقیق دامنه ها به شکل زیر هست
www.mydomain.com
حالات تو برخی از سایت ها دیدم به جای www نوشته شده www1 ! یعنی به شکل زیر:
www1.mydomain.com
میشه یکی از دوستان یه توضیح نسبتا مفصل در این مورد بده؟
تشکر
نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام
یه سوال داشتم
اگر دقت کنید آدرس دقیق دامنه ها به شکل زیر هست
www.mydomain.com
حالات تو برخی از سایت ها دیدم به جای www نوشته شده www1 ! یعنی به شکل زیر:
www1.mydomain.com
میشه یکی از دوستان یه توضیح نسبتا مفصل در این مورد بده؟
تشکر
سابدامین ساخته ریدایرکت شده به این
میشه بیشتر توضیح بدید؟
یک سابدامین میسازی www1 فایل ها رو داخلش میریزی
www1.domian.com
ریدایرکت میکنی به این ادرس سایت اصلی رو
چه فایده ای داره این کار؟
مگه www یک جزء استاندارد برای دامنه ها نیست؟با تفاصیر شما یعنی آدرس سایت میشه www.www1.mydomain.com ؟
سوال Saeed_Z رو هم دارم به اضافه اینکه چرا رو www1 میریزن؟ چرا مثلا نمیزنند www2 ؟
این کار برای ایجاد load balancing می باشد
در حقیقت چند سرور با نام های www1 و www2 و ... به تعداد کلاسترهایی هستند که یک سایت بر روی انها با محتوای یکسان قرار دارد
http://www.webhostingtalk.ir/attachm...-dnsfigure-gif
www . در حقیقت سمبل پروتکل وب هست که استفاده از اون الزامی نیست.
www. is deprecated. یک کمپین بود که ساخته شد برای حذف www و فورس کردن آدرس سایت ها به دامین بدون www. این کار با کمک فایل های دسترسی در وب سرور های مختلف امکان پذیر است.
اما فلسفه ایجاد *www در حقیقت اهمیت چندان نداره که www باشد، اما در گذشته اینطور جا افتاده بود و استفاده می شود. مثلا یاهو از پیشوند s به عنوان سرور استفاده میکرد یک مدت:
s1.yahoo.com
s2.yahoo.com
این تکنولوژی بیشتر مربوط به زمانی هست که هنوز بحث کلود شکل نگرفته بود و سایت های بزرگ ناچار بودند خودشان را تقسیم کنند روی چندین سرور، مثلا یاهو آنالیز کرده بود بیشترین مصرف کنندگان ایمیلش در آسیا هستند پس سرور های میلش را در آسیا قرار داده بود، بیشترین مصرف کنندگان یاهو بیزینس در اروپا بودند و سرور بیزنسش در اورپا بود
بعد برای تفکیک سرورهای میزبانی این سایت ها بهشون مثلا شماره داده بود s1 s2 . چون مثلا ممکن بود قرار باشد اطلاعات حساب بیزنس یک کاربر در ایمیلش خوانده شود یا ...
در کل با دست یابی به تکنولوژی کلود عملا این سیستم ها رو به منسوخ شدن هست. همین ایرنا خودمان یک زمان www1 برای خبرگزاری داخلی، www2 برای نسخه انگلیسی www4 برای روسی و ... بود. (زمان خاتمی)
اما همانطور که گفتم اهمیت نداره الزاما www باشد. این دیگه به سلیقه طراح ساختار مربوط هست
شما میکید که این ساب دامین هست پس شما فرض کنید من یک ساب دامین ایجاد کردم با نام www1 بعد از اینکه ساب دامین رو ایجاد کردم مرحله بعدی چی هست؟
ساب دامین ! ...
خیر. من نگفتم اینها ساب دامین هستند. چون میدونم معنای برخی لغات تو ذهن کاربران بد جا افتاده است.
اینها بهتره گفت زون هستند، در حقیقت ساب دامین هستند اما نه اون تعریف ساب دامین که cPanel تو ذهن کاربران جا داده است.
اینها ساب دامین هایی هستند که زون هستند. مثلا زون به سرور شماره 2، سرور شماره 3 و ... وقتی ما یک یک Server Farm یا مزرعه سرور داشته باشیم، جهت مدیریت ارتباطات مابین اونها، در گذشته از این سیستم بهره گرفته می شد.
اما زمانی که کلود هست، خوب سرورها یکپارچه شده و با کلود میاد بالا، و دیگه نیاز نیست تفکیک شود. در گذشته برای تشخیص این که این اطلاعات روی کدام سرور ذخیره شده است لازم بود از این ساب دامین ها کمک گرفت شود.
در حقیقت اینها A رکورد هایی هستند در DNS سایت شما تا بدون اختلال در ns ها، IP سرورهای مختلف برای لود اطلاعات از محل صحیح اونها را در اختیار NS lookup ها بزارند.
البته من دیدم برخی جاها همینطوری بدون داشتن درک از مسئله از این www استفاده کردند و مثلا تصور داشتند این کار یعنی حرفه ای بودن سایتشان، حتی من تو همین سایت های هاستینگ خودمان این را یک کار امنیتی خوندم یک بار ...
به هر حال بهتره در موردش سرچ کنید تا دانش بیشتری داشته باشید. شما دقیقا به چه منظور قصد استفاده از این سیستم شناسه دهی را دارید؟
میشه واضیح تر توضیح بدید؟
کمی واژه های تخصصی به کار می برید به همین دلیل فهم مسائل کمی دشوار میشه...
قصد من استفاده نبوده دلیل اینکه این مسئله رو جویا شدم بالا بردن اطلاعات خود در این حوزه است.
اگر این مسئله رو با یه مثال ساده توضیح بدید ممنونتون میشم
واقعا ببخشید،
به کار بردن برخی واژه ها به خاطر جلو گیری از سو تفاهم بود فقط.
ببین دوست عزیز، سایت های بزرگ و با ترافیک بالا، از تکنولوژی های مختلف جهت مدیریت این ترافیک استفاده می کنند.
ما زمانی که برای یک سایت با چند هزار ip روی هاست اشتراکی مشکل می خوریم میریم سراغ گرفتم یک سرور مجازی براش، اگر بزرگتر شد لازم هست یک سرور اختصاصی براش تهیه کنیم و هر چقدر این ترافیک ها سنگین تر باشد ما باید منابع سرور را رتقا بدهیم.
اما این روند تا کجا خواهد رفت، سایتی که چند صد میلیون کاربر دارد، دیگر کارش از ارتقا منابع سخت افزاری سرور رده است، با یک ابر رایانه هم کارش پیش نخواهد رفت !
اینجاست که اون سایت مجبور میشود سرور جدید تهیه کند و بخشی از سایتش روی سرور 2 باشد.
امروزه با کلود این مشکل حل است، چون اون سرور جدید به عنوان یک نود میاد به سرور کلود اضاف خواهد شد، اما در گذشته که کلود نبود چطور این کار انجام می شد؟
اگر ما دو تا سرور داشته باشیم که خوب کاربران سایت را از کدام سرور مشاهده می کنند؟ سرور1 یا سرور 2؟
آیا این بخش ها به هم بی ارتباط هستند؟ یعنی کاربران سرور 1 از دسترسی به سرور 2 محروم باشند یا خیر؟
اینها بحث هایی بود که موجب شد این بحث مدیریت ترافیک ایجاد شود. به این ترتیب که یک سرور واسط ایجاد میشود، این سرور عملا رله هست و هیچ دیتابیس یا فایل خاصی روش نیست، صرفا یک مدیر ترافیکی هست و در حقیقت این سرور میاد متقاضی اطلاعات را بر اساس الگوریتم از پیش تعیین شده به سرور مناسب هدایت می کند.
دامین سایت هم بر روی این سرور تنظیم شده است. بنابراین همه کاربران از همان دامنه سایت وارد خواهند شد، اما پس از ریسلو شدن به سرور واسط، به سرور های دیگر هدایت خواهند شد.
حالا این سرورهای دیگر، ممکن است در یک منطقه جغرافیایی هم نباشند، مثل مثالی که از یاهو زدم براتون، تا به این ترتیب سرعت دسترسی برای کاربرانی که بیشتر از یک سرویس بهره می برند بالاتر برود. مثلا سرویس ایملی یاهو در اون زمان در شرق آسیا واقع بود و خوب یعنی آسیایی ها سریعتر میتوانستن سرور میل یاهو را پینگ کنند تا اروپایی و آمریکایی ها، اما در مورد سرور بیزینس یاهو اینطور نبود و برعکس ...
البته این تنها راه حل همان زمان هم نبود، مثل فیسبوک اوایل کارش آمده بود از کوکی ها استفاده می کرد. اما گوگل در این عرصه تحولات زیادی پدید آورد تا جایی که میشه گفت در بحث کلود بیشترین سهم را گوگل دارد.
اگر اشتباه نکنم این سیستم مدیریت سرورها و تقسیم ترافیک حدود 2004 به این سمت کم کم کنار گذاشته شد و شیوه های دیگر جانشین شد تا حدود 2009 که دیگه پای کلود هم باز شد به مسئله و همه روش ها را کنار زد.
- - - Updated - - -
واقعا ببخشید،
به کار بردن برخی واژه ها به خاطر جلو گیری از سو تفاهم بود فقط.
ببین دوست عزیز، سایت های بزرگ و با ترافیک بالا، از تکنولوژی های مختلف جهت مدیریت این ترافیک استفاده می کنند.
ما زمانی که برای یک سایت با چند هزار IP روی هاست اشتراکی مشکل می خوریم میریم سراغ گرفتم یک سرور مجازی براش، اگر بزرگتر شد لازم هست یک سرور اختصاصی براش تهیه کنیم و هر چقدر این ترافیک ها سنگین تر باشد ما باید منابع سرور را رتقا بدهیم.
اما این روند تا کجا خواهد رفت، سایتی که چند صد میلیون کاربر دارد، دیگر کارش از ارتقا منابع سخت افزاری سرور رده است، با یک ابر رایانه هم کارش پیش نخواهد رفت !
اینجاست که اون سایت مجبور میشود سرور جدید تهیه کند و بخشی از سایتش روی سرور 2 باشد.
امروزه با کلود این مشکل حل است، چون اون سرور جدید به عنوان یک نود میاد به سرور کلود اضاف خواهد شد، اما در گذشته که کلود نبود چطور این کار انجام می شد؟
اگر ما دو تا سرور داشته باشیم که خوب کاربران سایت را از کدام سرور مشاهده می کنند؟ سرور1 یا سرور 2؟
آیا این بخش ها به هم بی ارتباط هستند؟ یعنی کاربران سرور 1 از دسترسی به سرور 2 محروم باشند یا خیر؟
اینها بحث هایی بود که موجب شد این بحث مدیریت ترافیک ایجاد شود. به این ترتیب که یک سرور واسط ایجاد میشود، این سرور عملا رله هست و هیچ دیتابیس یا فایل خاصی روش نیست، صرفا یک مدیر ترافیکی هست و در حقیقت این سرور میاد متقاضی اطلاعات را بر اساس الگوریتم از پیش تعیین شده به سرور مناسب هدایت می کند.
دامین سایت هم بر روی این سرور تنظیم شده است. بنابراین همه کاربران از همان دامنه سایت وارد خواهند شد، اما پس از ریسلو شدن به سرور واسط، به سرور های دیگر هدایت خواهند شد.
حالا این سرورهای دیگر، ممکن است در یک منطقه جغرافیایی هم نباشند، مثل مثالی که از یاهو زدم براتون، تا به این ترتیب سرعت دسترسی برای کاربرانی که بیشتر از یک سرویس بهره می برند بالاتر برود. مثلا سرویس ایملی یاهو در اون زمان در شرق آسیا واقع بود و خوب یعنی آسیایی ها سریعتر میتوانستن سرور میل یاهو را پینگ کنند تا اروپایی و آمریکایی ها، اما در مورد سرور بیزینس یاهو اینطور نبود و برعکس ...
البته این تنها راه حل همان زمان هم نبود، مثل فیسبوک اوایل کارش آمده بود از کوکی ها استفاده می کرد. اما گوگل در این عرصه تحولات زیادی پدید آورد تا جایی که میشه گفت در بحث کلود بیشترین سهم را گوگل دارد.
اگر اشتباه نکنم این سیستم مدیریت سرورها و تقسیم ترافیک حدود 2004 به این سمت کم کم کنار گذاشته شد و شیوه های دیگر جانشین شد تا حدود 2009 که دیگه پای کلود هم باز شد به مسئله و همه روش ها را کنار زد.
بیشتر سایت ها و دامنه های که پارک شدن از این روش استفاده میکنند
اگه منظورت www1.domain.com هست. باید بگم که www1 ساب دامین هست و تمام. حالا ممکنه این ساب دامین به سرور دیگه ای متصل باشه.