کامپیوتر اون چیزی که بچه 6 ساله بلده نیست دوست عزیز
فرق بین یک آدم متخصص با یک آدم معمولی تو همین هست
نمایش نسخه قابل چاپ
خدا نگذره ازشون
روز به روز دارن اوضاع سربازی رو خراب تر میکنند
من ۳ ماه بخاطر لیسانس کسری گرفتم ۳ ماه برا بسیج.کلا ۱۲ ماه خدمت کردم.صبح میرفتم ارتش ظهر با کادری ها میومدم خونه : ))
حالا کردنش ۲۱ ماه.کسری اینا تعطیل.کلی هم حمالی میکشن....
داغون و الاف کردن همرو.
شمام مثل ما هستی که
دوست داری همه چیزت رو بدی برگردی به دوران خدمتت انگار
من مشاوره به این دوستم خیلی دوست دارم بدم شاید اولین نفرم بودم که تاپیکش رو خوندم ولی خوب حرفامون رو الان که گوش نمی کنه . میره می چرخه می چرخه سرش می خوره به سنگ بر میگرده سر نقطه اول
حرفی که این دوستمون میزنه رو گوش کنید دانشگاه بدرد شما نمیخوره فقط به فکر سربازی باشید چون پیشونی نوشت مرد سربازی هست . الان با مدرک دیپلم با سن 18 سال برید سربازی بهترین شور هیجان دنیا رو دارید . ولی وقتی 28 سالتون شد با مدرک فوق لیسانس برید سربازی اونوقت یک سرباز دیپلمه که 10 سال از شما کوچیکتره به شما بگه چیکار کنید چیکار نکنید خیلی براتون سخت میشه . من دیپلمه بودم ولی سربازی برام جوری شد که از سرهنگ دیرتر می رفتم پادگان و زودتر هم میومدم خونه اونم توی ارتش البته
من خودم ابتدا رفتم سربازی و حالا دارم دانشگاه درس می خونم وقتی توی محیط دانشگاه هستم و می بینم بچه ها اکثر در مورد اینکه چقدر بیافتن که دیرتر برن سربازی میشنونم خندم میگیره ولی من با خیال راحت درس می خونم و حتی با هر مدیر و مسئول دانشگاه هم که دلم بخواد بحث می کنم و با اینکه یک سری کارها توی دانشگاه خلافه شاید من تنها نفری باشم که انجام میدم اصلا کلا انجام میدم تا بیان بهم گیر بدن ( می دونید چرا ؟ چون هیچ ترسی ندارم
همین الان که اخراجم کنند فرداش دانشگاه بعدی می تونم ثبت نام کنم چون پایان خدمت دارم
هیچ کجای دنیا از شما نمی پرسند مدرک دانشگاهی چی دارید . از شما می پرسند چه تخصصی دارید
حیف نیست هزینه های بسیار زیاد رو صرف دانشگاه کنید ؟
بخدا با این هزینه ها میشه بهترین زبان های برنامه نویسی یا بهترین دوره های شبکه زیر نظر افراد واقعا با سواد و متخصص رو گذروند نه تحصیل در دانشگاهی که استادش از زبان برنامه نویسی c
فقط
cin
cout
رو یاد داره
2 ترم دیگه مونده که مدرکم رو بگیرم . ولی به شدت پشیمونم که چرا اومدم دانشگاه . اگر می رفتم تخصص یاد می گرفتم الان خیلی بیشتر بدردم میخورد و بیشتر برام پول ساز بود
استخدامی هم که حتی فکرشو نکنید یعنی اصلا بهش فکر نکنید . حتی همین شرکت های خصوصی بدون بیمه که مدیرش با شلوار لی میاد سر شرکت هم الان نیرو نمیخواد چه برسه به دولت
من سه تا پیشنهاد می کنم در نقش یک برادر که چندین ساله با جامعه داره میچرخه ازش استفاده کنید که مثل امروز من پشیمون نباشید
1 - برید دنبال استخدامی نظام . مثل ارتش . مثل نیروی انتظامی یا نیروی دریایی و هوایی . باور کنید زندگیتون تا آخر تامینه . درسته شاید دور از خانوده باشید اما همسر شما خوشبخت خواهد بود بچه شما خوشبخت خواهد بود . تازه سربازی هم محسوب میشه . نیاز به مدرکم نداره با دیپلم شمارو استخدام می کنند اگر جسور باشید و پشتکار . باور کنید امکانات رفاهی مثل هرسال یک هفته بهترین منازل مسکونی برای تفریح در شمال یا جنوب کشور رو که دارید . روغن و برنج و هر مایحتاج زندگی رو که خودت دولت بهتون رایگان میده . خونه سازمانی میده و اینکه مطمئنید هیچوقت اخراج نمیشید چون همیشه بهتون نیاز دارن ( این افکار دور بودن و سختی کشیدن رو از سرتون بیرون کنید . سنتون که بره بالا تازه می فهمید زندگی هر روز سخت تر از دیروز ) ( به شدت پشیمونم که چرا توی دوران سربازی که خواستنم استخدام نشدم )
2 - اگر دانشگاه میرین سعی کنید فقط مدرک بگیرید چون هیچی داخلش یاد نمی گیرید . شما نیاز دارید که لیسانس کامپیوتر داشته باشید با تخصص . اگر تخصصی نباشه دکترای کامپیوتر شما هم بدردتون نمی خوره
در کنار دانشگاه به صورت جدی اکثر کلاس های مبحث مورد علاقتون اگر طراحی هست اگر شبکه هست اگر برنامه نویسی هست و اگر ... رو برید تا در اینها تخصص داشته باشید
تخصص شما رو به بهترین جاها میرسونه
3 - برید سربازی با سن کم تا بتونید در این دو سال و سختی های سربازی و شرایط خاصش فکر کنید که آینده چه شکلیه . به جرات می تونم بگم توی سربازی تازه فهمیدم 21 سال گذشته چطوری گذشته و من حالیم نشده و توی سربازی فقط بهترین برنامه ریزی های آیندمو کردم
حرف های جناب 98M!zban کاملاً تایید میشن.
پدر خود بنده بازنشسته نیروی انتظامی هستش که از اول که تو نظام بوده:
1.خونه سازمانی بهش دادن (اما درسته تو یه جای پرت خارج از خود تهران ولی باز از مستاجری بهتر بود)
2.دفترچه بیمه ارتش بالاترین ارزش رو تو دفترچه بیمه های ایران داره مثلاً یه بار برای یه چیزی بیمارستان رفته بودیم یارو تامین اجتماعیه باید 150 تومان میداد اما از ما فقط 45 تومان دقیق برای همون کار گرفتن چون ارزش دفترچه بیمه خدمات درمانی ارتش (که البته اسمش ارتشه وگرنه سپاه و نیروی انتظامی هم شامل میشه) اعتبارش از همه دفترچه بیمه های دیگه بالاتره بعدش شما خودت تو نظام باشی می تونی زن و کل بچه هات هم تحت پوشش این دفترچه کنی که برای پسرت تا 20 سالگی با تعرفه دولتی حساب میشه بیمه اش اما از 20 سالگی به بعد باید تعرفه آزاد براش بدی ولی برای دخترت تا وقتی که ازدواج نکرده تعرفه دولتی داره بعدش حتی اگه ازدواج هم کنه بازم با تعرفه آزاد می تونی بیمه اش کنی حتی می تونی دامادت هم تحت بیمه خودت کنی!
3.همه نیرو های مسلح (نیرو انتظامی و سپاه و ارتش) از فروشگاه های زنجیره ای اتکا می تونن با کارتی به نام حکمت کارت که دارن قسطی ماهانه خرید (حالا خوراک، پوشاک، وسائل خونه، موبایل، لپ تاپ و...) اونم بدون نیاز به چک یا هیچ سندی خرید کنن و اتوماتیک ماه به ماه قسط هاش از فیش حقوقیشون کم میشه.
4.همه نیرو های مسلح هر 4 سال یک بار اقامت در یکی از شهر های ایران رو با قیمت خیلی ناچیزی می تونن داشته باشن که البته فقط در هتل های دارای قرارداد با نیرو های مسلح مثلاً ما چند سال پیش جاتون خالی مشهد بودیم 5 نفری هر 5 نفرمون با هم (دقت کنید با هم) شد شبی 70 هزار تومان + هزینه رفت و برگشت و سوغاتی برای اقوام.البته این تخفیف بسیار ویژه فقط 4 سال یه بار امکانش هست که به اصطلاح بهش میگن یارانه 1 اما اگر کسی از نیرو های مسلح خواست زودتر از این 4 سال بره سفر اون موقع تخفیف های کمتری در قالب اسم های یارانه 2 و یارانه 3 بهش داده میشه که مسلماً یارانه 3 درصد بیشتری از پول هتل رو شما باید بدید.
5.فرزندان نیرو های مسلح برای خدمت سربازی (اونم بدون پارتی بازی چون پارتی بازی نیستش بلکه قانونه) می تونن بدون در نظر گرفتن ظرفیت پادگان های شهر خودشون در همون شهر خودشون خدمت کنن.
و...
کلاً تو مملکت ما نظامی باشی و هیچ کاری هم نکنی باز همه این مزایا رو داری فقط اصلش اینه که آدم درستی باشی و زیرآبی نری طی 30 سال خدمتت قبل از بازنشستگیت بعدش هر جا میگن هم باید بری مثلاً زمانی که پدر من شاغل بود بار ها از این ور و اون ور بهش انتقالی میدادن و مجبور بودیم هی کوچ کنیم ولی خب دیگه وقتی این مزایا رو میدن یه انتظاراتی هم دارن دیگه :)
به نظر منم تو نظام بمونید بهتره حداقلش اینه که بهتر از این همه حرفه ای این انجمن هستش که با اینکه چندین و چند برابر همون سرهنگ ها اطلاعات تخصصی دارن ولی مجبورن بیان پای این انجمن ها پلاس بشن و روزشون رو هدر بدن!
سلام دوست من .
بازار کار بستگی به خودت داره .
من 18 سالمه و همین الان چندین جا دارم کار میکنم .
کارم طراحی سایت هست و با شرکت های معتبر دارم فعالیت میکنم .
اگر خودت بخوای میشه ! بسته به علاقه خودت و تواناییات میتونی مسیر زندگیتو پیدا کنی !
من همین الان از خیلی ها عقب ترم ولی دارم سعی میکنم که جلو بیوفتم .
هر رشته ای سختی خودش رو داره . اما تو اگر بتونی تو رشته ای که علاقشو داری بری و تا اخرین حدش برسی مطمئن باش ادم موفقی میشی .
به فکره بازار کار نباش که اصلا بنظر من فکر کردن بهش محالاته ! چون ممکنه 6 ماه دیگه کارجوی کامپیوتر زیره 0 برسه !!!!!! تو این مملکت نمیتونی هیچیز رو پیشبینی کنی ! همونی که خودت میخوای رو برو و مطمئن باش موفقی
سلام
نه بابا شما فشمم بدید بنده چیزی نمیگم اگر واقعا از سر خیر خواهی باشه !:x
خودمم همین فکر رو داشتم که برم وارد نظام شم ولی دو دل بودم الان که شما میگید و بهش فکر میکنم میبینم واقعا بهترین گزینس میریم نظام کنارش هم کامپیوتر ادامه میدم هر از گاهی میرم آموزشگاهی جایی.
دور بودن از خونه اصلا مهم نیست برام حاضرم همین الان برم نقطه صفر مرزی تو زاهدان اونجا خدمت کنم ...
با این اوصاف منتظر میمونم بهمن بشه امتحان دانشکده افسری بدم راحت قبول میشم ،برم اونجا...
و دوستمون iHSG هم که گفتن این همه مزایا داره واقعا کیه که ازش نگذره ، من خودم نمی دونستم اینا رو ...
میخوای بری تو نظام
برو تو ارتش
ارتش اصلا کلاس و ابهتش با ناجا و سپاه فرق می کنه
دوری از منزل نداره که!!
الان همین دوستم که تو نیرو هواییه،تو همین تهرانه
صبح پا میشه صورتشو سه تیغه میکنه میره پایگاه.
ساعت دو خونه اس
و اینکه مردم دید جالبی نسبت به بسیج و سپاه و ناجا ندارند اما ارتش حسابش تو دل مردم جداس
اگر از کامپیوتر و برنامه نویسی و اینا هم سر در میاری که چه بهتر،میری تو گروهان جنگ نوین یا حالا گروهان های مرتبط،فعالیت تخصصی انجام میدی