آموزش کامل شبکه کردن 2 کامپیوتر با کابل Cross و مستقیم!
برای انجام این کار زیاد کار سختی در پیش نداریم فقط کافیه مراحل زیر رو انجام بدین.
1.فرض میکنیم سیستم عامل ما در هر 2 طرف Microsoft Windows باشه.
2. حالا باید روی هر 2 سیستم عامل به قسمت تنظیمات کارت شبکه بریم و برای هر کدام از کامپیوتر ها یک IP در نظر بگیریم
نکته:من در اینجا فقط 3 کلاس اصلی ip رو میگم در درس های بعدی به طور کامل با مفهمو IP Planing و Subneting آشنا میشیم.
Class A 0 - 127
Subnet Mask 255.0.0.0
Calss B 128 - 191/16
Subnet Mask 255.255.0.0
Class C 192 - 223/24
Subnet Mask 255.255.255.0
میدونم الان میگین این اعداد و ارقام از کجا اومد فقط بدونید این اعداد با قانون خاص خودشون ایجاد میشن
همانطور که گفتم در درس های بعدی با این مفهوم کاملا آشنا میشید.
خوب حالا با استفاده از یکی از کلاس های بالا به هر 2 کامپیوتر IP میدیم توجه کنید هر 2 سمت باید از یک Class با شند(فعلا باید این رو رعایت کنید بعدا متوجه میشید که میشه از Class های متفاوت هم استفاده کرد)
مثلا کامپیوتر 1 :
IP : 192.168.1.10
Subnet : 255.255.255.0
Default Getaway : null
preferred DNS Server : null
Alternate DNS Server : null
مثلا کامپیوتر 2 :
IP : 192.168.1.20
Subnet : 255.255.255.0
Default Getaway : null
preferred DNS Server : null
Alternate DNS Server : null
null در اینجا یعنی هیچ مقداری نگذارید.
حالا با استفاده از کابل Cross که در درس قبلی راجعبش صحبت کردیم هر 2 کامپیوتر رو بهم وصل میکنیم یه سر کابل به کارت شبکه کامپیوتر اول و سر دیگه کابل به کارت شبکه کامپیوتر دوم.
اگر تمام کارهارو درست انجام داده باشید به محض اینکه کابل ها وصل بشن چراغ های کارت شبکه از حالت Disable به حالت Enable تغییر میکنه.
در غیر این صورت به مشکلی هست !
1. کابل مشکل داره یعنی ترتیب سیم هارو درست نزدین(بهتره ار کابل کراس آماده استفاده کنید).
2. IP هارو اشتباه Set کردین با تکراری است.
3.کارت شبکه یه سمت به صورت دستی Disable شده یا Driver ش نصب نیست با ایراد سخت افزاری داره.
که دیگه خودتون میدونید هر مشکل رو چطوری حل کنید.
راستی برای ارتباط بدون مشکل باید هر 2 کامپیوتر سرویس FireWall رو خاموش کنند.
برای تست ارتباط هم میتونید برید به قسمت RUN و بزنید CMD و در خط فرمان سیستم شماره 1 و تایپ کنید
Ping 192.168.1.20
که ip سیستم 2 است که اگه این پیغام بیاد همه چیز درسته
Reply from 192.168.1.20: bytes=32 time<1ms TTL=128
و اکه اینیغام بیاد یکی از مشکلات بالا رخ داده است
Request timed out
شبکه کردن چند کامپیوتر با استفاده از کابل Straight (با استفاده از HUB یا Switch)
در ابن روش ما کار سختی در پیش نداریم تنها تفاوت ما تو این حالت با حالت قبل اینه که به جای اینکه 2 کامپیوتر مستقیما به هم متصل بشند هر کدام جداگانه به وسیله یه کابل Straight به یک Switch یا Hub متصل میشوند.
باقی مراحل دقیقا مثل حالت قبل(پست قبلی) است لینک فیلم قبلی رو هم براتون گذاشتم که تمام مراحل در این حالت هم صدق میکنه.
.فرض میکنیم سیستم عامل ما در هر 2 طرف Microsoft Windows باشه.
2. حالا باید روی هر 2 سیستم عامل به قسمت تنظیمات کارت شبکه بریم و برای هر کدام از کامپیوتر ها یک IP در نظر بگیریم
نکته:من در اینجا فقط 3 کلاس اصلی ip رو میگم در درس های بعدی به طور کامل با مفهمو IP Planing و Subneting آشنا میشیم.
Class A 0 - 127
Subnet Mask 255.0.0.0
Calss B 128 - 191/16
Subnet Mask 255.255.0.0
Class C 192 - 223/24
Subnet Mask 255.255.255.0
میدونم الان میگین این اعداد و ارقام از کجا اومد فقط بدونید این اعداد با قانون خاص خودشون ایجاد میشن
همانطور که گفتم در درس های بعدی با این مفهوم کاملا آشنا میشید.
خوب حالا با استفاده از یکی از کلاس های بالا به هر 2 کامپیوتر IP میدیم توجه کنید هر 2 سمت باید از یک Class با شند(فعلا باید این رو رعایت کنید بعدا متوجه میشید که میشه از Class های متفاوت هم استفاده کرد)
مثلا کامپیوتر 1 :
IP : 192.168.1.10
Subnet : 255.255.255.0
Default Getaway : null
preferred DNS Server : null
Alternate DNS Server : null
مثلا کامپیوتر 2 :
IP : 192.168.1.20
Subnet : 255.255.255.0
Default Getaway : null
preferred DNS Server : null
Alternate DNS Server : null
null در اینجا یعنی هیچ مقداری نگذارید.
حالا با استفاده از کابل Straight که در درس قبلی راجعبش صحبت کردیم هر 2 کامپیوتر رو به Switch یا Hub متصل میکنیم.
اگر تمام کارهارو درست انجام داده باشید به محض اینکه کابل ها وصل بشن چراغ های کارت شبکه از حالت Disable به حالت Enable تغییر میکنه.
در غیر این صورت به مشکلی هست !
1. کابل مشکل داره یعنی ترتیب سیم هارو درست نزدین(بهتره ار کابل کراس آماده استفاده کنید).
2. IP هارو اشتباه Set کردین با تکراری است.
3.کارت شبکه یه سمت به صورت دستی Disable شده یا Driver ش نصب نیست با ایراد سخت افزاری داره.
4.پورت های Switch مشکل دارن.
که دیگه خودتون میدونید هر مشکل رو چطوری حل کنید.
راستی برای ارتباط بدون مشکل باید هر 2 کامپیوتر سرویس FireWall رو خاموش کنند.
برای تست ارتباط هم میتونید برید به قسمت RUN و بزنید CMD و در خط فرمان سیستم شماره 1 و تایپ کنید
Ping 192.168.1.20
که ip سیستم 2 است که اگه این پیغام بیاد همه چیز درسته
Reply from 192.168.1.20: bytes=32 time<1ms TTL=128
و اکه اینیغام بیاد یکی از مشکلات بالا رخ داده است
Request timed out
برای اینکه این مفاهیم رو بهتر یاد بگیرید یه فیلم آموزشی براتون درست کردم که تمام این مراحل رو به صورت تصویری میتونید ببینید.
پسوند فایل SWF است که باید کدکش رو داشته باشید.
میتونید تو Google سرچ کنید SWF Player ابزار زیاد داره.
و اگه رو سیتمتونم نصب باشه میتونید فایل رو با Browser خودتون (Mozilla ,Internet Explorer,Opera)باز کنید اگه با فایل مشکل داشتین حتما بگید.
2 فایل پیوست
نکته: درک تفاوت Switch و HUB
احساس کردم بد نباشه تفاوت Switch و HUB رو براتون مفهومی و با شکل توضیح بدم.
در عکس ضمیمه شده شما نحویه کار HUB رو میبینید!
میبینید زمانی که از HUB استفاده میکنیم وقتی یک کامپیوتر بسته ای رو ارسال میکنه HUB اون بسته رو تحویل میگیره و به تمام پورت های خودش ارسال میکنه (Broadcast) تا بسته به کامپیوتر مورد نظر میرسه که این کار باعث افزایش ترافیک تو شبکه میشه و امنیت پایینی هم داره چون بسته به تمام کامپیوتر ها در شبکه ارسال میشه.
در عکس ضمیمه شده شما نحویه کار Switch رو میبینید!
میبینید که Switch بر خلاف HUB کاملا هوشمندانه عمل میکنه و زمانی که یک کامپیوتر بسته ای رو ارسال میکنه Switch بسته رو تحویل میگیره و فقط اون رو به پورتی که کامپیوتر مورد نظر به اون متصل هست میفرسه در نتیجه ما حد اقل 2 مزیت نسبت به استتفاده از HUB داریم.
1.امنیت چون بسته به همه ارسال(Broadcast) نمیشه.
2.ترافیک شبکه به حد قابل ملاحضه ای کم میشه.
پیشنهاد میکنم یکبار دیگه نحویه کار HUB و Switch رو در تصویر ببیدید!
حالا مطمعنا درک بهتری از تفاوت HUB و Switch دارین.
آنچه در ادامه خواهید خواند...
آشنایی با مفهوم پروتکول و انواع پروتکول ها در شبکه های کامپیوتری!
آشنایی با برخی از پروتکل های معروف و برسی عملکرد آنها!
پروتکل IP : لايه Internet
IP) Internet Protocol ) ، امکان مشخص نمودن محل کامپيوتر مقصد در يک شبکه ارتباطی را فراهم می نمايد. IP ، يک پروتکل بدون اتصال و غيرمطمئن بوده که اولين مسئوليت آن آدرس دهی بسته های اطلاعاتی و روتينگ بين کامپيوترهای موجود در شبکه است . با اينکه IP همواره سعی در توزيع يک بسته اطلاعاتی می نمايد ، ممکن است يک بسته اطلاعاتی در زمان ارسال گرفتار مسائل متعددی نظير : گم شدن ، خرابی ، عدم توزيع با اولويت مناسب ، تکرار در ارسال و يا تاخير، گردند.در چنين مواردی ، پروتکل IP تلاشی بمنظور حل مشکلات فوق را انجام نخواهد داد ( ارسال مجدد اطلاعات درخواستی ) .آگاهی از وصول بسته اطلاعاتی در مقصد و بازيافت بسته های اطلاعاتی گم شده ، مسئوليتی است که بر عهده يک لايه بالاتر نظير TCP و يا برنامه ارسال کننده اطلاعات ، واگذار می گردد .
عمليات انجام شده توسط IP
می توان IP را بعنوان مکانی در نظر گرفت که عمليات مرتب سازی و توزيع بسته های اطلاعاتی در آن محل ، صورت می پذيرد .بسته ها ی اطلاعاتی توسط يکی از پروتکل های لايه حمل ( TCP و يا UDP) و يا از طريق لايه " ايترفيس شبکه " ، برای IP ارسال می گردند . اولين وظيفه IP ، روتينگ بسته های اطلاعاتی بمنظور ارسال به مقصد نهائی است . هر بسته اطلاعاتی ، شامل آدرس IP مبداء ( فرستنده ) و آدرس IP مقصد ( گيرنده ) می باشد. در صورتيکه IP ، آدرس مقصدی را مشخص نمايد که در همان سگمنت موجود باشد ، بسته اطلاعاتی مستقيما" برای کامپيوتر مورد نظر ارسال می گردد . در صورتيکه آدرس مقصد در همان سگمنت نباشد ، IP ، می بايست از يک روتر استفاده و اطلاعات را برای آن ارسال نمايد.يکی ديگر از وظايف IP ، ايجاد اطمينان از عدم وجود يک بسته اطلاعاتی ( بلاتکليف ! ) در شبکه است . بدين منظور محدوديت زمانی خاصی در رابطه با مدت زمان حرکت بسته اطلاعاتی در طول شبکه ، در نظر گرفته می شود .عمليات فوق، توسط نسبت دادن يک مقدار TTL)Time To Live) به هر يک از بسته های اطلاعاتی صورت می پذيرد. TTL ، حداکثر مدت زمانی را که بسته اطلاعاتی قادر به حرکت در طول شبکه است را مشخص می نمايد( قبل از اينکه بسته اطلاعاتی کنار گذاشته شود) .
پروتکل ICMP : لايه Internet
ICMP) Internet Control Message Protocol) ، امکانات لازم در خصوص اشکال زدائی و گزارش خطاء در رابطه با بسته های اطلاعاتی غيرقابل توزيع را فراهم می نمايد. با استفاده از ICMP ، کامپيوترها و روترها که از IP بمنظور ارتباطات استفاده می نمايند ، قادر به گزارش خطاء و مبادله اطلاعاتی محدود در رابطه وضعيت بوجود آمده می باشند. مثلا" در صورتيکه IP ، قادر به توزيع يک بسته اطلاعاتی به مقصد مورد نظر نباشد ، ICMP يک پيام مبتنی بر غيرقابل دسترس بودن را برای کامپيوتر مبداء ارسال می دارد . با اينکه پروتکل IP بمنظور انتقال داده بين روترهای متعدد استفاده می گردد ، ولی ICMP به نمايندگی از TCP/IP ، مسئول ارائه گزارش خطاء و يا پيام های کنترلی است . تلاش ICMP ، در اين جهت نيست که پروتکل IP را بعنوان يک پروتکل مطمئن مطرح نمايد ، چون پيام های ICMP دارای هيچگونه محتوياتی مبنی بر اعلام وصول پيام (Acknowledgment) بسته اطلاعاتی نمی باشند . ICMP ، صرفا" سعی در گزارش خطاء و ارائه فيدبک های لازم در رابطه با تحقق يک وضعيت خاص را می نمايد .
پروتکل IGMP : لايه Internet
IGMP) Internet Group Managment Protocol) ، پروتکلی است که مديريت ليست اعضاء برای IP Multicasting ، در يک شبکه TCP/IP را بر عهده دارد . IP Multicasting، فرآيندی است که بر اساس آن يک پيام برای گروهی انتخاب شده از گيرندگان که گروه multicat ناميده می شوند ؛ ارسال می گردد . IGMP ليست اعضاء را نگهداری می نمايد .
مديريت IP Multicasting
تمامی اعضاء يک گروه multicast ، به ترافيک IP هدايت شده به يک آدرس Multicast IP ، گوش داده و بسته های اطلاعاتی ارسال شده به آن آدرس را دريافت می نمايند. زمانيکه چندين کامپيوتر نيازمند دستيابی به اطلاعاتی نظير Streaming media باشند، يک آدرس IP رزوشده برای multicasting استفاده می گردد. روترها که بمنظور پردازش multicast پيکربندی می گردند، اطلاعات را انتخاب و آنها را برای تمامی مشترکين گروه multicast ارسال ( Forward ) می نمايند . بمنظور رسيدن اطلاعات Multicast به گيرندگان مربوطه ، هر يک از روترهای موجود در مسير ارتباطی می بايست ، قادر به حمايت از Multicasting باشند . کامپيوترهای مبتنی بر سيستم عامل وينوز 2000 ، قادر به ارسال و دريافت IP Multicast ، می باشند .
پروتکل ARP : لايه Internet
ARP) Address Resolution Protocol) ، پروتکلی است که مسئوليت مسئله " نام به آدرس" را در رابطه با بسته های اطلاعاتی خروجی (Outgoing) ، برعهده دارد . ماحصل فرآيند فوق ، Mapping آدرس IP به آدرسMAC )Media Access Control) ، مربوطه است . کارت شبکه از آدرس MAC ، بمنظور تشخيص تعلق يک بسته اطلاعاتی به کامپيوتر مربوطه ، استفاده می نمايند . بدون آدرس های MAC ، کارت های شبکه ، دانش لازم در خصوص ارسال بسته های اطلاعاتی به لايه بالاتر بمنظور پردازش های مربوطه را دارا نخواهند بود . همزمان با رسيدن بسته های اطلاعاتی به لايه IP بمنظور ارسال در شبکه ، آدرس های MAC مبداء و مقصد به آن اضافه می گردد .
ARP ، از جدولی خاص بمنظور ذخيره سازی آدرس های IP و MAC مربوطه ، استفاده می نمايد. محلی از حافظه که جدول فوق در آنجا ذخيره می گردد ، ARP Cache ناميده می شود. ARP Cache هر کامپيوتر شامل mapping لازم برای کامپيوترها و روترهائی است که صرفا" بر روی يک سگمنت مشابه قرار دارند.
Physical Address Resolution
پروتکل ARP ، آدرس IP مقصد هر يک از بسته های اطلاعاتی خروجی را با ARP Cache مقايسه تا آدرس MAC مقصد مورد نظر را بدست آورد . در صورتيکه موردی پيدا گردد ، آدرس MAC از Cache بازيابی می گردد . در غير اينصورت ؛ ARP درخواستی را برای کامپيوتری که مالکيت IP را برعهده دارد ، Broadcast نموده و از وی می خواهد که آدرس MAC خود را اعلام نمايد . کامپيوتر مورد نظر ( با IP مربوطه ) ، در ابتدا آدرس MAC کامپيوتر ارسال کننده درخواست را به Cache خود اضافه نموده و در ادامه پاسخ لازم را از طريق ارسال آدرس MAC خود ، به متقاضی خواهد داد . زمانيکه پاسخ ARP توسط درخواست کننده ، دريافت گرديد ، در ابتدا با استناد به اطلاعات جديد دريافتی، Cache مربوطه بهنگام و در ادامه بسته اطلاعاتی به مقصد کامپيوتر مورد نظر ارسال می گردد .
در صورتيکه مقصد يک بسته اطلاعاتی ، سگمنتی ديگر باشد ، ARP ، آدرس MAC را به روتر مسئول در سگمنت مربوطه ، تعميم خواهد داد ( در مقابل آدرس مربوط به کامپيوتر مقصد ) . روتر ، در ادامه مسئول يافتن آدرس MAC مقصد و يا Forwarding بسته اطلاعاتی برای روتر ديگر است .
Windows XP و آشنایی با ورژن های مختلف!
XP Version
1-Windows XP Home Edition(32 bit)
2-Windows XP Professional(32 bit)
3-Windows XP Media Center(32 bit)
4-Windows XP Tablet PC(32 bit)
5-Windows XP 64 bit
Windows XP Home Edition(32 bit)
1-بيشتر روي Laptopها کاربرد داره.NTFS ,IIS ,Remote Desktop ,EFS ,Quota را پشتيباني نميکنه. پايداري و اعتماد بيشتر روي اين OS وجود داره. درصد آسيب ديدگي کمتري داره. نميتونیم اين OS را بهDomain Active Directory (نرم افزار راه اندازي و مديريتDomain ) وارد کنیم. فقط يک CPU را ساپورت ميکنه. قيمت آن از همه ارزانتره.
Windows XP Professional(32 bit)
2-در اين OS ميتونیم از دو CPU استفاده کنیم. طبق سيستم SMP که به معنی Symmetric Multi Processor (چند پردازشي متقارن) است. ماکزيمم 4GB حافظه RAM (هم Physical و همLogical)را ساپورت ميکنه.
Windows XP Media Center(32 bit)
3-از لحاظ Interface مانند قبلي است و جالب تر شده ولي قابليتهاش مانند نسخه Professional هست. يک يا دو نرم افزار خاص براي يک محيط رسانه اي مجتمع (مانيتور ديجيتال، سايرMultimedia) انتقال، Record و همه ي مسائل مربوط به مديا کاربرد داره. بيشتر براي مصرف خانگي به کار ميره و دارايLoad بالايي است.
Windows XP Tablet PC(32 bit)
4-براي کامپيوترهاي Tablet(قابل حمل) استفاده میشه. داراي Touch Screen, Hand Writing و تشخيص صدا (Speech Recolonization) است. در کامپيوترهاي PC نصب نمي شه. (فقط روي سخت افزارهاي Tablet) مانند قبلي همه Optionهای متفاوتی را داره و قيمتش از همه گرونتره.
Windows XP 64 bit
5-براي کار روي CPU64b طراحي شده که ميتونه از تمام قابليتهاش استفاده کنه. فقط يک CPU را ساپورت مي کنه.
نکته:
CPU64b يعني 64b ديتا ميتونه تحویل بگیره و پردازش و خارج کنه.
آنچه در ادامه خواهید خواند...
آشنایی با مراحل نصب بهینه سیستم عامل ویندوز XP!
اقدامات انچام شده قبل و بعد از نصب Windows XP!
مقدمات نصب
Pre-requirement(پيش نياز)
Minimum hardware
Hardware compatibility
يعني سازگاري سخت افزاري که آيا تمام سخت افزارهاي موجود در XP پشتيباني مي شوند يا خير؟
Hard disk partition
File system
Domain or Work group
Minimum Hardware requirement-1(حداقل سخت افزار مورد نياز)
Hard Disk : 3 Gig
Free Space : 1.5 Gig
RAM : min 64 MB Logical 128 MB
CPU : 233MHZ
2-دلايل پارتيشن بندي:
-دسته بندي اطلاعات
-براي Multiboot کردن يک کامپيوتر که بيشتر از يک OS داشته باشد
نکته:
بهتر است هر OS را روي يک پارتيشن نصب کنيم. اگر روي يک پارتيشن نصب کنيم از لحاظ فني مشکل پيدا ميکند چون آدرسها و فايلهاي هم نام دارند
بهتر است براي هاردهاي خام فقط يک پارتيشن بسازيم و بقيه پارتيشن بندي را از طريق Windows انجام دهيم
3-(سیستم ذخیره و بازیابی)File System Selection
تعريف: مجموعه روشها و سرويسها، الگوريتمهايي است که يک سيستم عامل براي ذخيره و بازيابي اطلاعات بر روي ابزارهاي جانبي استفاده ميکند. يکي از ويژگيهاي اساسي هر OS است. هر سيستم عامل بطور جداگانه اين فايل را دارد.
در XP سه نوع فايل سيستم داريم:
FAT-FAT32-NTFS که هر کدام متدها و الگوريتم هاي خاص خود را دارند.
برتري NTFS نسبت به FAT:
Local Security(امنيت)
Compression(فشرده سازي)
Encryption(رمزگذاري)
Disk Quota(قسمت بندي فضاي هارد)
Work group or Domain-4
ترجيحاً تهتر است بعد از نصب انجام بشه
کارهايي که پس از نصب باید انجام شود
Login-1
Activate Windows-2
Service Pack-3
Windows Update-4
Automatic Update-5
Login
اولين باري که سيستم بالا مياد بعد از نصب اولين User که روي کامپيوتر وجود داره (Administrator) یا همان Password که موقع نصب داديم بالا مياد.
(LSD(Local Security Database يعني فرايند چک کردن password و ايجاد Profile در هنگام Login اتفاق مي افته
Activate Windows
WPA Windows Product Activationاگر به اينترنت وصل باشيم به سايت Microsoft وصل شده و کد راActive ميکنيم که قابليت دريافت update را داشته باشيم. به شما کمک ميکند که محصول Windows را در سايت Microsoft به عنوان يک محصول خريداري شده ثبت و Active کنيد.
تنها در Original Windows وجود دارد.
ميتوانيم بعداً اين کار را کنيم اما تا 60 روز هم مهلت دارد.
نحوه ي کار:
همان CD key که جهت نصب وارد کرده ايم توسط WPA از سايت خوانده مي شود و يک PID (منحصر به فرد) به ما ميدهد بعد WPA ، PID را با يک شناسه سخت افزار به سايت Microsoft ميفرستد.
(البته این حالت تو کشور ما تقریبا رخ نمیده چون همه سیستم عامل هامون کرک شده است و با برخی از ابزار ها حتا جنیون رو هم دور میزنیم)
بررسي Service Packها
تمامي تغييرات Windows و راه حل مشکلات پيدا شده در Windows ارايه شده طي يک بازه زماني را به صورت يکجا در قالب يک SP ارايه مي کند و به صورت رايگان در اختيار User ميگذارد.
سرويس پک را ميتوان Unistall کرد. چون ممکنه بعضي از نرم افزارها با ورژن جديد کار نکند.
ورژن سرويس پک يک يا دو را نميتوان به Windows Orginal که حکم ورژن قديمي تر را دارد Upgrade کرد.
Windows Update
بعد از ارايه SPها ممکن است باز هم تغييراتي ايجاد شود جهت دريافت اين تغييرات بايد Windows را Update کنيم.
Windows Update بخشي از سايت Microsoft است که وظيفه*ي آن بررسي جديدترين Patchها و Hotfixهاي نصب شده روي کامپيوتر و مديريت آنها است.
زماني که توسط ابزار Windows Update به سایت Microsoft وصل میشویم سيستم يک گزارش از وضعيت فعلي، تمام سرويس پک هاي و تمام تغييراتي که نصب شده آماده ميکند و مي فرستد به بخشي از سايت که اين کار را انجام ميدهد و با آخرين تغييرات مقايسه ميشود و تمام آنچه موجود است را نشان مي دهد که مثلاً اين SP2 2007 است و امکانات اضافه شده را هم نشان مي دهد و گاهي امکان اينکه ما همه ي آنها را دانلود کنيم وجود ندارد، با Update کردن وظيفه دانلود و نصب را بر عهده ي خود آن مي گذاريم. بعد از Update سيستم Reset مي شود.
Automatic Update
به صورت اتوماتيک در زمان هاي مشخص شده ويندوز ما را Update مي کند. روز و ساعت را در آن مشخص ميکنيم. معمولاً ساعتي که ميدهد ساعت غير کاري است.
اکثرا به اشتباه فکر میکنند زمانی که Automatic Update روشن است سرعت اینترنتشون کم میشه ولی این کاملا اشتباه است چون Automatic Update زمانی شروع به کار میکند که سیستم شما در حالت Idle است یعنی زمانی که شما با اینترنت هیچ کاری ندارید و هیچ گونه ارسال و دریافتی ندارید.
پیشنهاد میکنم حتما سیستم حود رو Update کنید چون خیلی از مشکلات عجیب windows و bug های امنیتی Windows با همین Update بر طرف میشه چون Microsoft تمام bug ها و error های دریافتی از کاربرانشو بعد از یک مدت در قالب Patch فایل رو سایتش میزاره.
اگه یادتون باشه یه ویروسی بود به اسمه SASER که سیستم رو بعد از 60 ثانیه Reset میکرد Microsoft دقیقا 6 ماه قبل از انتشار این ویروس patch فایلش رو حتا رو Home Page سایتش گذاشته بود ولی چون کسی اهمیت نمیداد خیلی ها آلوده به این ویروس شدند.
پس بیاد داشته باشید همیشه سیستم خودتون رو update کنید.
آنچه در ادامه خواهید خواند...
آشنایی با User Account!
پاسخ : آموزش کامل شبکه از سطح مبتدی تا پیشرفته
داداش شما که همشو توی یک روز و یک ساعت مینویسی بهتره همش توی یک پست باشه تا پستای دیگه. اینوطری تعدادپستات سر به فلک میرسه. (میتونی تاپیک فروشم بزنی!)
به جای کپی پیس مطالب بهتره فایل آموزشی رو ضمیمه کنی! نه هر 10 خط توی پست جدید کپی کنی!
موفق باشید
