نمایش نسخه قابل چاپ
میشه واضیح تر توضیح بدید؟
کمی واژه های تخصصی به کار می برید به همین دلیل فهم مسائل کمی دشوار میشه...
قصد من استفاده نبوده دلیل اینکه این مسئله رو جویا شدم بالا بردن اطلاعات خود در این حوزه است.
اگر این مسئله رو با یه مثال ساده توضیح بدید ممنونتون میشم
واقعا ببخشید،
به کار بردن برخی واژه ها به خاطر جلو گیری از سو تفاهم بود فقط.
ببین دوست عزیز، سایت های بزرگ و با ترافیک بالا، از تکنولوژی های مختلف جهت مدیریت این ترافیک استفاده می کنند.
ما زمانی که برای یک سایت با چند هزار ip روی هاست اشتراکی مشکل می خوریم میریم سراغ گرفتم یک سرور مجازی براش، اگر بزرگتر شد لازم هست یک سرور اختصاصی براش تهیه کنیم و هر چقدر این ترافیک ها سنگین تر باشد ما باید منابع سرور را رتقا بدهیم.
اما این روند تا کجا خواهد رفت، سایتی که چند صد میلیون کاربر دارد، دیگر کارش از ارتقا منابع سخت افزاری سرور رده است، با یک ابر رایانه هم کارش پیش نخواهد رفت !
اینجاست که اون سایت مجبور میشود سرور جدید تهیه کند و بخشی از سایتش روی سرور 2 باشد.
امروزه با کلود این مشکل حل است، چون اون سرور جدید به عنوان یک نود میاد به سرور کلود اضاف خواهد شد، اما در گذشته که کلود نبود چطور این کار انجام می شد؟
اگر ما دو تا سرور داشته باشیم که خوب کاربران سایت را از کدام سرور مشاهده می کنند؟ سرور1 یا سرور 2؟
آیا این بخش ها به هم بی ارتباط هستند؟ یعنی کاربران سرور 1 از دسترسی به سرور 2 محروم باشند یا خیر؟
اینها بحث هایی بود که موجب شد این بحث مدیریت ترافیک ایجاد شود. به این ترتیب که یک سرور واسط ایجاد میشود، این سرور عملا رله هست و هیچ دیتابیس یا فایل خاصی روش نیست، صرفا یک مدیر ترافیکی هست و در حقیقت این سرور میاد متقاضی اطلاعات را بر اساس الگوریتم از پیش تعیین شده به سرور مناسب هدایت می کند.
دامین سایت هم بر روی این سرور تنظیم شده است. بنابراین همه کاربران از همان دامنه سایت وارد خواهند شد، اما پس از ریسلو شدن به سرور واسط، به سرور های دیگر هدایت خواهند شد.
حالا این سرورهای دیگر، ممکن است در یک منطقه جغرافیایی هم نباشند، مثل مثالی که از یاهو زدم براتون، تا به این ترتیب سرعت دسترسی برای کاربرانی که بیشتر از یک سرویس بهره می برند بالاتر برود. مثلا سرویس ایملی یاهو در اون زمان در شرق آسیا واقع بود و خوب یعنی آسیایی ها سریعتر میتوانستن سرور میل یاهو را پینگ کنند تا اروپایی و آمریکایی ها، اما در مورد سرور بیزینس یاهو اینطور نبود و برعکس ...
البته این تنها راه حل همان زمان هم نبود، مثل فیسبوک اوایل کارش آمده بود از کوکی ها استفاده می کرد. اما گوگل در این عرصه تحولات زیادی پدید آورد تا جایی که میشه گفت در بحث کلود بیشترین سهم را گوگل دارد.
اگر اشتباه نکنم این سیستم مدیریت سرورها و تقسیم ترافیک حدود 2004 به این سمت کم کم کنار گذاشته شد و شیوه های دیگر جانشین شد تا حدود 2009 که دیگه پای کلود هم باز شد به مسئله و همه روش ها را کنار زد.
- - - Updated - - -
واقعا ببخشید،
به کار بردن برخی واژه ها به خاطر جلو گیری از سو تفاهم بود فقط.
ببین دوست عزیز، سایت های بزرگ و با ترافیک بالا، از تکنولوژی های مختلف جهت مدیریت این ترافیک استفاده می کنند.
ما زمانی که برای یک سایت با چند هزار IP روی هاست اشتراکی مشکل می خوریم میریم سراغ گرفتم یک سرور مجازی براش، اگر بزرگتر شد لازم هست یک سرور اختصاصی براش تهیه کنیم و هر چقدر این ترافیک ها سنگین تر باشد ما باید منابع سرور را رتقا بدهیم.
اما این روند تا کجا خواهد رفت، سایتی که چند صد میلیون کاربر دارد، دیگر کارش از ارتقا منابع سخت افزاری سرور رده است، با یک ابر رایانه هم کارش پیش نخواهد رفت !
اینجاست که اون سایت مجبور میشود سرور جدید تهیه کند و بخشی از سایتش روی سرور 2 باشد.
امروزه با کلود این مشکل حل است، چون اون سرور جدید به عنوان یک نود میاد به سرور کلود اضاف خواهد شد، اما در گذشته که کلود نبود چطور این کار انجام می شد؟
اگر ما دو تا سرور داشته باشیم که خوب کاربران سایت را از کدام سرور مشاهده می کنند؟ سرور1 یا سرور 2؟
آیا این بخش ها به هم بی ارتباط هستند؟ یعنی کاربران سرور 1 از دسترسی به سرور 2 محروم باشند یا خیر؟
اینها بحث هایی بود که موجب شد این بحث مدیریت ترافیک ایجاد شود. به این ترتیب که یک سرور واسط ایجاد میشود، این سرور عملا رله هست و هیچ دیتابیس یا فایل خاصی روش نیست، صرفا یک مدیر ترافیکی هست و در حقیقت این سرور میاد متقاضی اطلاعات را بر اساس الگوریتم از پیش تعیین شده به سرور مناسب هدایت می کند.
دامین سایت هم بر روی این سرور تنظیم شده است. بنابراین همه کاربران از همان دامنه سایت وارد خواهند شد، اما پس از ریسلو شدن به سرور واسط، به سرور های دیگر هدایت خواهند شد.
حالا این سرورهای دیگر، ممکن است در یک منطقه جغرافیایی هم نباشند، مثل مثالی که از یاهو زدم براتون، تا به این ترتیب سرعت دسترسی برای کاربرانی که بیشتر از یک سرویس بهره می برند بالاتر برود. مثلا سرویس ایملی یاهو در اون زمان در شرق آسیا واقع بود و خوب یعنی آسیایی ها سریعتر میتوانستن سرور میل یاهو را پینگ کنند تا اروپایی و آمریکایی ها، اما در مورد سرور بیزینس یاهو اینطور نبود و برعکس ...
البته این تنها راه حل همان زمان هم نبود، مثل فیسبوک اوایل کارش آمده بود از کوکی ها استفاده می کرد. اما گوگل در این عرصه تحولات زیادی پدید آورد تا جایی که میشه گفت در بحث کلود بیشترین سهم را گوگل دارد.
اگر اشتباه نکنم این سیستم مدیریت سرورها و تقسیم ترافیک حدود 2004 به این سمت کم کم کنار گذاشته شد و شیوه های دیگر جانشین شد تا حدود 2009 که دیگه پای کلود هم باز شد به مسئله و همه روش ها را کنار زد.
بیشتر سایت ها و دامنه های که پارک شدن از این روش استفاده میکنند
اگه منظورت www1.domain.com هست. باید بگم که www1 ساب دامین هست و تمام. حالا ممکنه این ساب دامین به سرور دیگه ای متصل باشه.