راهنمای ترمینال اوبونتو (دانسته‌هایمان را به اشتراک بگذاریم)
سلام دوستان
از ضعف‌های منابع فارسی در رابطه با مستندات اوبونتو، «ترمینال» است که می‌شود گفت نسبت به آن چه در مورد محیط گنوم یا یونیتی یا دیگر محیط های گرافیکی منتشر می‌شود، غریب افتاده است. هر کدام از کاربران ممکن است اطلاعاتی کلی از ترمینال داشته باشند و یا این که بعضی واقعاْ آشنا باشند و بتوانند با دستورها، قدرتمند کار کنند. آیا عالی نخواهد بود اگر همگی ما تجربیات و اطلاعاتمان و یا حتی ترجمه‌هایی را به اشتراک بگذاریم تا به عنوان مرجعی برای دیگران قرار گیرد و نیز بعداْ بتوان با نظم بخشی به آن ها مطلب را برای ویکی گسترش داد و حتی تا سطح یک کتاب الکترونیکی خروجی داشت. اگر موافق هستید پس بسم ا...
* امیدوارم این صفحه در بین تاپیک‌ها گم نشه!!؟
اما چند نکته:
1. بهتر است که این صفحه را محلی برای سوال و جواب و رفع اشکالاتمان قرار ندهیم؟! برای طرح سوال می‌توانید یک تاپیک جدید ایجاد کنید
2. حتی‌المقدور یک دستور را جامع و کامل (و مطمئن از صحت) شرح دهیم، آن‌گونه که برای تازه کارها و حتی آن‌ها که جز محیط‌های گرافیکی تجربه‌ی دیگری ندارند، قابل استفاده باشد.
3. لطفاْ از تاپیک‌هایی مثل "آره، فکر خوبیه - چه عالی، موافقم - نه، بی‌نتیجه است و ..." جداْ خودداری کنید و فقط آن چه را که از ترمینال می دانید، با نگاه آموزشی، برای این صفحه ارسال کنید. تشکر و یا هر نظر دیگری را با پیغام خصوصی برای آن کاربری که مطلب را منتشر کرده، ارسال کنید.
4. نام دستوری که قصد شرح آن را دارید، عنوان مطلب ارسالی انتخاب کنید. و تا آن جا که ممکن است از زبان رسمی در نوشته‌هایتان استفاده کنید.
5. اگر مطلب ارسالی دارای منبعی است و یا ترجمه شده است، آن منبع ذکر شود.
6. چنان چه در مطالب ارسال شده، ایرادی را مشاهده می‌کنید، اصلاحیه یا پیشنهاد خود را به صورت پیغام خصوصی برای کاربر ارسال کننده‌ی مطلب مورد نظر بفرستید تا ایشان به تصحیح و یا گسترش آن بپردازند. هم چنین اگر به نظرتان مطلبی می‌تواند کامل‌تر باشد، بهتر است به جای ارسال جدید باز همین روش را اتخاذ کنید که به این ترتیب از عنوان‌های مشابه جلوگیری می‌شود. اما اگر مایل بودید که خودتان ارسالی مرتبط داشته باشید، برای ارسال خود یکی از این دو مورد را مد نظر قرار دهید: یا در متن ارسالی خود به وجود ارسال مشابه دیگری با ارجاع به شماره‌ی پاسخ و شماره‌ی صفحه‌ی آن اشاره کنید و یا عنوان همان ارسال را برای ارسال خود برگزینید و به انتهای آن شماره ترتیبی اضافه کنید که رعایت
** خوب فکر می کنم باید چراغ اول را روشن کرد. بخشی از مطلبی خودم منتشر شده را برای این که نقطه ی آغازی باشد، در ادامه می آورم:
راهنمای شروع کار با ترمینال در اوبونتو
مقدمه
لینوکس های نسل های اول، محیط ترسناکی برای کاربران عادی بودند. تمام دستورات در آن ها در محیطی تمام متنی اجرا می شد. اما رابط های گرافیکی کاربر(Graphical User Interfaces, GUIs)، برای پاسخ به نیازهای جامعه ی کاربران، به سرعت گسترش یافتند تا جایی که امروز گونه های متفاوت و زیبایی برای انتخاب وجود دارد. محیط های گرافیکی این امکان را فراهم کرده اند که کارهایمان را بی نیاز از دانش اولیه ی محیط های متنی، انجام دهیم. البته هنوز افرادی هستند که لینوکس را با همان چهره ی برهنه ی متنی می شناسند. این گونه پیش آگاهی های عمومی از لینوکس است که سبب شده برخی توزیع های محبوب کنونی ترجیح دهند در معرفی خود هیچ اشاره ای به لینوکسی بودنشان نکنند. برای مثال در وبگاه رسمی اوبونتو به آدرس www.ubuntu.com، هیچ نشانی از کلمه ی Linux نخواهید یافت.
توزیع های لینوکسی بی شماری وجود دارند که تقریباً همه ی آن ها از دستورات مشابهی برای اجرا در ترمینال خط فرمان استفاده می کنند. هم چنین رابط های گرافیکی متفاوتی برای توزیع های لینوکسی وجود دارد، مانند KDE، یونیتی(Unity)، گنوم(Gnome) و...، که هر یک به شیوه ای متفاوت کار می کند و استانداردسازی اندکی بین این رابط های گرافیکی وجود دارد. کاربرانی که با توزیع های لینوکسی زیادی سروکار دارند، خود به این نتیجه می‌رسند بهتر است دستورها( Commands) را فرابگیرند که در همه ی توزیع های بونتودار(یعنی مبتنی بر اوبونتو مثل زوبونتو) و نیز دیگر توزیع های لینوکسی به خوبی اجرا می شوند. به این ترتیب، بسیاری از کاربران حرفه ای لینوکس، هم چنان از محیط متنی استفاده می کنند، زیرا از این طریق سریع تر می توان به اطلاعات دسترسی داشت و یا دستوری را اجرا کرد که لازمه اش آشنایی با دستورها است.
برای کاربرانی که تازه به اوبونتو کوچ می کنند و تجربه ای از محیط های متنی هم ندارند، دستورهای رابط خط فرمان، می تواند چهره ای ترسناک داشته باشد. این خط را ببینید:
کد:
sudo apt-get install kmplayer
و یا این یکی:
کد:
sudo gobbledegook blah_blah -w -t -f aWkward/ComBinationOf/mixedCase/underscores_strokes/and.dots
مهم است ذکر شود که حتی کاربران باتجربه نیز اغلب دستورها را از یک مرجع یا راهنما، به داخل ترمینال خط فرمان، Paste & Cut می کنند. زیرا دستورها را به یاد نمی آورند! به هر حال این که بتوانید با ترمینال خط فرمان کار کنید دارای اهمیت است و هر کاربری که بتواند کارهایی ابتدایی مانند تایپ کردن، کپی کردن و چسباندن را انجام دهد، می تواند ترمینال خط فرمان را مدیریت کند که مشکل تر از این دست کارها(کپی کردن و...)، نخواهد بود!
فراخواندن ترمینال
محیط متنی لینوکس که همان محیط سنتی یونیکس(Unix) است، یک رابط خط فرمان(Command Line Interface, CLI) است که در آن با تایپ دستور به کامپیوتر می گویید که چه انجام دهد. برای دسترسی به این محیط متنی که اصطلاحاً Shell نامیده می شود، کافی است یک ترمینال جدید باز کنید. برای باز کردن ترمینال مسیر زیر را ـ که در توزیع های مختلف محل آن اندکی فرق می کند ـ دنبال کنید یا از کلیدهای ترکیبی Ctrl + Alt + T برای فراخواندن آن بهره بگیرید.
در محیط گنوم و یونیتی (مانند اوبونتو)
Applications menu > Accessories > Terminal
در محیط Xfce (مانند زوبونتو)
Applications menu > System > Terminal
در محیط KDE (مانند کوبونتو)
KMenu > System > Terminal Program (Konsole)
در محیط LXDE (مانند لوبونتو)
Menu > Accessories > LXTerminal
***********************************************
در زیر تصویر صفحه ی ترمینال را مشاهده می کنید.
* بخش هایی از مطلب بالا ترجمه ی آزادی است از:
***
از این جا به بعد، برخی دستورات را معرفی خواهیم کرد و نیز مواردی را که استفاده ی از رابط خط فرمان را بتواند آسان تر کند.
(خوب دوستان، ادامه ی کار، همه با هم)
---------- Post added at 01:00 AM ---------- Previous post was at 12:59 AM ----------
از این دستور برای مشاهده‌ی کاربر فعلی استفاده می‌شود. و هم‌چنین:
who -a
who -b
who -d
who -h
که به ترتیب
a ابتدای all برای مشاهده‌ی همه‌ی Loginها
b ابتدای boot برای مشاهده‌ی جزئیات بوت شدن سیستم
d ابتدای dead
h ابتدای heading
