به دست آوردن اطلاعات سخت افزاری و نرم افزاری از طریق خط فرمان

فرض کنید که می خواهید اطلاعات سیستمی مربوط به یک شبکه که نزدیک به 100کامپیوتر لینوکسی در آن وجود دارد، را به دست بیاورید. در این صورت چه باید کرد؟ یک روش این است که تک تک پای هر سیستم بنشینید و قلم و کاغذ کنار دست تان بگذارید و اطلاعات را به طور دستی در یک جدول وارد کنید.
نیازی به گفتن نیست که بدون احتساب دریافت اطلاعات نرم افزارها و قطعات جانبی، همین که بخواهید پای هر سیستم بروید، زمان بسیاری تلف خواهد شد. روش دوم استفاده از دستوراتلینوکسی است. اطلاعات پایه لینوکس در مکان های استاندارد قرار دارد و بقیه اطلاعات همچون نرم افزارهاینصب شده با چند دستور خاص به دست می آید.
نخست بیایید اطلاعات پیکربندی شبکه رایانه را بفهمیم. بعد از ورود به سیستم، نام رایانه به عنوان بخشی از خط فرمان قابل دیدن است. می توانید با کمک دستور cat / etc / resolv.conf تنظیمات dns را ببینید. بعد می توانید فهرست دستگاه های شبکه و نشانی های ip و mac آنها را با کمک دستور ifconfig –a به دست بیاورید.
حال می ماند اطلاعات مرتبط با سخت افزار. می توان اطلاعات زیادی را از سیستم فایل / proc به دست آورد. مثلا با کمک دستور cat / proc / cpuinfo می توان فهمید چه ریزپردازنده ای در سیستم مشغول به کار است.
می توان میزان حافظه سیستم را با کمک دستور ls –lah / proc / kcore به دست آورد که حجم حافظه را به صورت قابل خواندن برای انسان به خروجی می دهد. اطلاعات مرتبط با سخت افزارهای جانبی نصب شده را می توان با کمک دستور lspci کسب کرد.
با کمک دستور fdisk –l / dev / ?d نیز می توان اطلاعات پیکربندی دیسک سخت را به دست آورد. اگر می خواهید بدانید که چه نوع دیسک سختی دارید، می توانید از دستور زیر استفاده کنید:
cat / proc / ide / had / model
اگر نرم افزارهای مربوط به فشرده سازی فرمت gz را نصب کرده اید، یک فایل بسیار حیاتی در سیستم خود دارید که می توانید به کمک آن تنظیمات هسته را ببینید. این فایل در / proc / config.gz قرار دارد و اگر در دایرکتوری اصلی (root) قرار بگیرد می تواند به عنوان فایل پیکربندی هسته عمل کند.
می توان حتی دستگاه هایی را که به کمک پورت usb به سیستم متصل شده اند شناسایی کرد. این کار را به کمک دستور lsusb انجام دهید.
برای دانستن فهرست نرم افزارهای نصب شده در سیستم های مبتنی بر rpm، از دستور rpm –qa و درسیستم های مبتنی بر دبیان، می توانید از دستور dpkg –l استفاده کنید.
اگر دنبال اطلاعات بیشتری می گردید، قطعا گشت وگذار در / proc و / sys نظرتان را جلب می کند. تمامی این دستورات نیازی به رابط گرافیکی ندارند، از این رو می توان بسادگی و بدون حضور فیزیکی تمامی این اطلاعات را فقط با داشتن دسترسی به ریشه از راه دور به دست آورد و حتی با کمک اسکریپت نویسی، تمامی این مراحل را اتوماتیک کرد.