301 و 302 ریدایرکت و تفاوت آن ها
فکر می کنم تاکنون حداقل برای یکبار نام 301 و 302 ریدایرکت را شنیده باشید و یا اگر صاحب سایت یا وبلاگی هستید مطمئنا با این دو، بخصوص 301 ریدایرکت سر و کار داشته اید. ریدایرکت همان طور که از نام آن مشخص است زمانی کاربرد خواهد داشت که بخواهیم آدرسی را به آدرس دیگری هدایت و یا در اصلاح redirect کنیم. اما این دو نوع ریدایرکت چه موقع کاربرد خواهند داشت و چه تفاوتی با هم دارند؟ و نحوه رفتار یک موتور جستجو با این دو چگونه است؟
* 301 ریدایرکت یا Permanent Redirect
301 Redirct که Permanent Redirect نیز نامیده می شود وقتی کاربرد خواهد داشت که بخواهید یک url از سایت خود را به url دیگر به صورت Permanent یا دائمی منتقل کند که با اینکار کلیه افرادی که وارد آدرس اولیه شوند به طور اتوماتیک به آدرس دوم هدایت خواهند شد. این مورد زمانی که شما بخواهید domain سایت خود را عوض کنید بسیار به کار خواهد آمد، چون می توانید کلیه کاربران سایت خود را به domain جدید هدایت کنید.
301 ریدایرکت برای آدرس های داخلی سایت نیز بسیار کاربرد دارد. نمونه ساده از آن انتقال آدرس های بدون www به با www و حذف صفحات تکراری است که در SEO موثر خواهد بود.
این نوع ریدایرکت همانطور که تمام کاربران سایت را از یک آدرس به آدرس دیگر منتقل می کند، ربات های موتور جستجو را نیز به از آدرس قدیمی به آدرس جدید انتقال می دهد. درواقع Permanent Redirect به موتور جستجو می گوید که آدرس جدید را به جای آدرس قدیمی Index کن، که با اینکار تمام ترافیک و رنک آن آدرس نیز به آدرس جدید منتقل خواهد شد و بعد از مدتی آدرس قدیمی کلا از موتور جستجو حذف می شود.
* 302 ریدایرکت یا Temporary Redirect
302 ریدایرکت با نام Temporary یا موقتی نیز شناخته می شود و به علت اینکه موتور های جستجو رفتار متفاوتی را نسبت به آن نشان می دهند کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. اما موقتی یعنی چه؟ فرض کنید یکی از صفحات سایت یا وبلاگ شما که روزانه بازدید زیادی هم دارد دچار مشکل می شود یا تصمیم دارید که تغییراتی در آن انجام دهید که منجر به عدم در دسترس بودن آن صفحه خواهد شد. در این گونه موارد به دلیل اینکه آن صفحه قرار نیست کلا حذف شود، 301 ریدایرکت کاربردی نخواهد داشت و 302 ریدایرکت راه معقولانه ای است. موتور جستجو با دیدن آدرسی که به صورت 302 ریدایرکت به آدرس دیگری منتقل شده است، آدرس اولیه را حذف نمی کند بلکه آدرس اولیه را بر اساس رنک و با محتوای آدرس دوم Index می کند و در واقع محتوای آدرس دوم به پای آدرس اول نوشته می شود. این موضوع تا زمانی ادامه پیدا خواهد کرد که صفحه اولیه سایت شما آماده شده و 302 ریدایرکت را از روی آدرس اولیه حذف کنید و به این ترتیب مجددا کاربران به همان صفحه اولیه هدایت خواهند شد و رنک آن صفحه در موتور جستجو حفظ می شود.
در سال های قبل هکر ها از این روش سوء استفاده هایی کردند، این روش که 302 hijack نام دارد به گونه ای بود که هکر با نوشتن یک exploit هنگام ورود ربات موتور جستجوی گوگل به سایت، آن را به صورت 302 به یک سایت با رنک بالا هدایت می کردند که در این صورت کلیه مطالب آن سایت برای دامین هکر ها ثبت می شد و در حقیقت 1 سایت با تمام مطالب و keyword های یکسان، مانند سایت قربانی در موتور جستجو ثبت می شد. نحوه رفتار موتور جستجوی گوگل هم به این شکل است که از بین 2 صفحه کاملا یکسان تنها یکی از آن ها را نگه می دارد و هکر ها با تکنیک های خاص خودشان که بنده از آن ها بی خبرم کاری می کردند که سایت خودشان نسبت به سایت قربانی رتبه و ارجعیت بیشتری پیدا کند و به به این ترتیب به مرور سایت قربانی از گوگل حذف می شد و تمام keyword های آن سایت برای دامین هکر ها به ثبت می رسید. exploit نوشته شده به گونه ای بود که تنها ربات موتور جستجو را شناسایی و به سایت قربانی هدایت می کرد، اما در صورتی که یک کاربر عادی وارد سایت می شد، کاربر به صفحه اصلی خود سایت یا سایتی که خود هکر مدد نظرش بود هدایت می شد. مطابق شکل زیر:
بر این اساس گوگل برای رفع این مشکل، 302 ریدایرکت را فقط محدود به دامین فعلی سایت کرد، یعنی اگر از دامین خود به دامین دیگری 302 ریدایرکت داشته باشید، موتور گوگل آن را به صورت 301 ریدایرکت فرض خواهد کرد و به این ترتیب رنک سایت شما به دامین مقابل منتقل خواهد شد. بنابراین تنها می توانید 302 ریدایرکت را از صفحه ای به صفحه دیگری که مربوط به یک دامین است انجام دهید.
در حال حاضر تنها موتور جستجوی گوگل به 302 ریدایرکت توجه می کند اما موتور هایی مثل یاهو و MSN این نوع ریدایرکت را مانند 301 ریدایرکت فرض می کنند و به همین دلیل است که این نوع ریدایرکت استفاده زیادی ندارد.
* تشخیص نوع ریدایرکت توسط موتور جستجو
اگر توجه کرده باشید در هر دو ریدایرکت وقتی کاربر آدرس اولیه را وارد می کند، اتوماتیک به آدرس دوم منتقل می شود و در مرورگر نیز تنها آدرس دوم نمایش داده خواهد شد، پس یک موتور جستجو چگونه فرق بین این دو را تشخیص می دهد؟
به طور مثال فرض کنید وارد صفحه ای از یک سایت می شوید که آن صفحه وجود ندارد، در این حالت مرورگر شما can not display یا صفحه 404 را نمایش می دهد. وقتی صفحه ی درخواستی شما بر روی سرور موجود نباشد، از طرف سرور یک کد 404 که به آن HTTP Status گفته می شود به مرورگر ارسال می شود که مرورگر از طریق این کد متوجه می شود که صفحه وجود ندارد. در مورد ریدایرکت ها هم همچین قضیه ای وجود دارد با این تفاوت که وقتی یک ربات موتور جستجو وارد صفحه ای می شود که آن صفحه به جای دیگری ریدایرکت شده است، بسته به نوع ریدایرکت یک کد HTTP Status از نوع 301 یا 302 دریافت می کند که از طریق این کد نحوه عملکرد موتور جستجو مشخص می شود.
