انتقال شبکه بومی پرداخت به کشورهای همسایه

پس از امضا و آغاز اجرای برجام، پیش‌بینی بازیگران عرصه پرداخت الکترونیک این بود که به‌زودی زمینه قانونی برای اتصال به شبکه‌های پرداخت و کارت بین‌المللی فراهم می‌شود؛ بنابراین اولین قدم‌ها برای آماده‌سازی زیرساخت‌های فنی و مذاکره با شرکت‌ها و شبکه‌های خارجی برداشته شد؛ اگرچه پذیرش کارت‌های بین‌المللی روی پایانه‌های فروش ایرانی یا پذیرش کارت‌های ایرانی روی پایانه‌های فروش بین‌المللی، فرصتی است که مزایای آن بر هیچ‌کس پوشیده نیست؛ اما تحقق کامل آن در کوتاه‌مدت امکان‌پذیر نیست.
شاید لازم است از فرصت برجام و رفع تحریم‌ها به شکل دیگری بهره‌برداری کرد؛ یعنی به‌جای اتصال شبکه بومی ایران به شبکه‌های بین‌المللی، شبکه بومی خود را تبدیل به یک شبکه بین‌المللی کنیم و علاوه بر بالابردن ارزش شبکه پرداخت ایران در منطقه، قدرت بیشتری برای مذاکره با شبکه‌های خارجی داشته باشیم.
نقطه شروع برای این سرمایه‌گذاری، کشورهای همسایه ایران هستند که روابط تجاری و گردشگری گسترده‌ای با ایران دارند و حجم درخورتوجهی از گردشگران این کشورها به ایران وارد می‌شوند. تجربه نشان داده که رکود و شرایط حاکم در منطقه باعث شده است تعداد درخور‌توجهی از این گردشگران که اغلب توقف‌های طولانی‌مدت در ایران دارند، تمایل زیادی به سپرده‌گذاری در بانک‌های ایرانی داشته باشند و از امکانات امن پرداخت الکترونیک ایران بهره‌مند شوند.
بنابراین باید قوانین موجود به وسیله نهاد‌های قانون‌گذار به گونه‌ای اصلاح شود که از یک سو این دسته از افراد راحت‎‌تر از امکانات و خدمات بانکی یا پرداخت الکترونیک در ایران استفاده کنند و از سوی دیگر بتوانند با همان کارت ایرانی در کشور خود روی پایانه‌های فروش ایرانی تراکنش داشته باشند. این فرصتی است که علاوه بر جذب منابع ارزان‌قیمت از کشورهای همسایه، منافع ملی زیادی را برای صنعت بانکداری و دیگر صنایع وابسته ایجاد می‌کند.
منبع : روزنامه شرق