مفهوم امنیت

امنیت به میزان حفاظت یا پایداری گفته می شود. امنیت در هر دارایی ارزشمند و آسیب پذیری مانند فرد، اقامتگاه، جامعه، ملیت و یا سازمان کاربرد دارد.
طبق تعریف Institute for Security and Open Methodologies یا ISECOM در OSSTMM 3 امنیت تأمین کننده ” نوعی حفاظت است که دارایی ها و تهدیدها را از یکدیگر جدا می سازد”. این جداسازی معمولا ” کنترل” نامیده می شود و در برخی موارد شامل اعمال برخی تغییرات در دارایی یا تهدید می گردد.
مفهوم‌های مرتبط با امنیت در فارسی کلاسیک با واژه‌های زِنهار و زینهاری ادا می‌شد.
گونه‌ های امنیت
امنیت را بسته به زمینه کاربرد می‌توان به چند گروه تقسیم نمود:
۱٫ در حوزه فناوری اطلاعات
• امنیت رایانه ای
• امنیت اینترنت
• امنیت نرم افزارهای کاربردی
• امنیت داده
• امنیت اطلاعات
• امنیت شبکه
۲٫ امنیت فیزیکی
• امنیت هوایی
• امنیت ارتباطات
• امنیت صنفی
• امنیت غذایی
• امنیت خانگی
• امنیت زیرساخت
• امنیت فیزیکی
• امنیت درگاهها/ امنیت زنجیره تأمین
• امنیت خصوصی
• امنیت مدارس، فروشگاهها و مراکز عمومی
• امنیت حمل و نقل
۳٫ سیاسی
• امنیت ملی
• امنیت عمومی
• امنیت سرزمین
• امنیت داخلی
• امنیت استانی
• امنیت بین المللی
• امنیت انسانی
۴٫ پولی و مالی
• امنیت اقتصادی
• امنیت مالی
• امنیت اجتماعی
مفاهیم امنیت
مفاهیم مشخصی بین تمام حوزه های امنیت مشترکند که عبارتند از:
• تضمین یا بیمه(Assurance): سطحی از گارانتی است که یک سیستم امنیتی به شیوه مورد انتظار عمل می کند.
• اقدام متقابل(Countermeasure): اقدام متقابل شیوه ای است که مانع از بروز یک رخداد مخاطره آمیزتوسط یک تهدید می شود.
• دفاع در عمق(Defense in depth): به مفهوم تکیه نکردن بر تنها یک سنجه(measure) امنیتی است.
• ریسک یا مخاطره(Risk): یک ریسک رخداد امکان پذیری است که می توان موجب نقصان، زیان یا خرابی گردد.
• تهدید(Threat): تهدید شیوه ای از برانگیختن یا باعث شدن بروز یک رخداد مخاطره آمیز است که خطرناک می باشد.
• آسیب پذیری(Vulnerability): یک ضعف در هدف است که بالقوه تهدید امنیتی می تواند از آن سواستفاده و تسخیر نماید.
• تسخیر یا سو استفاده(Exploit) : یک آسیب پذیری که توسط یک تهدید بوجود آمده است. به عبارتی ریسکی معادل ۱٫۰ (۱۰۰%) می باشد.
منبع:ویکی پدیا

گردآورنده:پرداز میزبان