آموزش (9) mcsa , mcse

ادامه مبحث IP و Subnet Mask :

هنگامی که یک IP برای سیستم وارد می*کنیم یک Subnet Mask هم به آن نسبت داده می*شود.
در واقع Subnet Mask به ما نشان می*دهد Net ID و Host ID یک آدرس IP چیست. تبدیل عدد مربوطه به باینری قدم اول است و پس از آن 1 های متوالی نشان دهنده Net ID و 0 های پس از آن نشانگر Host ID هستند. برای مثال وقتی که آدرس 192.168.123.1 را برمیگزینیم، به صورت پیش*فرض Subnet Mask زیر به آن تخصیص داده می*شود : 255.255.255.0
اگر چهار اکتت (octet) - هر IP البته از نوع IP V4.0 از چهار اکتت یا چهار عدد 8 بایتی در مبنای 2 تشکیل شده است که تبدیل آنها به دهدهی عددی بین 0 تا 255 را به دست می*دهد - این Subnet Mask را به باینری تبدیل کنیم خواهیم داشت :

11111111.11111111.11111111.00000000


همانطور که اشاره شد، 1 های متوالی اول نشاندهنده Net ID یا همان شناسه شبکه هستند. مسلما اگر بخواهیم سیستم*ها به هم شبکه شوند باید یک Net ID مشترک داشته باشند. مثلا در نمونه بالا، همه آنها باید در ابتدا دارای 24 تا 1 باشند. این 1 ها ثابت هستند و پس از آن با بازی کردن با اعداد 0 (یعنی 8 تای آخر) می*توانیم آدرس*های IP مختلف بدست آوریم. در این مثال تمامی سیستم*های دیگر نیز باید Net ID متشکل از 24 تا 1 در ابتدا یا بهتر بگوییم 192.168.123 باشد.

بنابراین می*توانیم چنین IP هایی داشته باشیم :

11111111.11111111.11111111.00000001 = 192.168.123.1
11111111.11111111.11111111.00001001 = 192.168.123.7
11111111.11111111.11111111.10100010 = 192.168.123.162

و حالا یک سوال : با این Net ID حداکثر چند کامپیوتر می*توان در شبکه داشت.
جواب واضح است. به تعداد حالت*هایی که می*شود با Host ID ایجاد کرد که البته Host ID نمی*تواند 0 یا 255 باشد. بنابراین حداکثر تعداد کامپیوترهای یک سگمنت با این Net ID برابر می*شوند با :

2^8 – 2 = 254


اما ببینیم تغییر این Subnet Mask کاربردی هم دارد یا بهتر است همیشه آن را در حالت پیش*فرض استفاده کنیم. فرض کنید در سگمنت خود 50 کامپیوتر داریم و Subnet Mask = 255.255.255.0 و یک IP هم برای مثال 192.168.100.160 می*باشد. آیا این Subnet برای شبکه مناسب است. آیا بهتر نیست از Subnet Mask = 255.255.255.192 استفاده کنیم ؟

برای پاسخ به این سوال باید بخش*های Net ID و Host ID را جدا کنیم. در حالت پیش*فرض همانطور که در ابتدا هم گفتیم می*توانیم 254 کامپیوتر را با هم شبکه کنیم. اما ببینیم در حالت دوم اوضاع چگونه است. Subnet داده شده را به صورت باینری می*نویسیم:

255.255.255.192 =
11111111.11111111.11111111.11000000

می*بینیم که در این حالت 6 تا 0 داریم و در نتیجه حداکثر تعداد کامپیوترها برابر خواهد بود با :
2^6 – 2 = 64 – 2 = 62

مسلما حالت دوم بهتر است. چون در حالت اول وقتی در شبکه Broadcast رخ دهد، 254 بسته اطلاعاتی تولید و به کامپیوترها فرستاده می*شوند (دقت کنید فقط 50 کامپیوتر داریم) اما در حالت دوم این تعداد به 62 بسته تقلیل می*یابد.

بنابراین دیدیم که اگر برخی اوقات Subnet Mask دستکاری شود بهتر است.
اگر Subnet را دستکاری نکنیم می*گوییم آدرس Classful داریم
اگر Subnet را دستکاری کنیم می*گوییم آدرس Classless داریم. به این عمل اصطلاحا Sub netting گوییم.

1- IP = 172.16.34.15 Subnet Mask = 255.255.0.0
2- IP = 172.16.34.15 Subnet Mask = 255.255.252.0


حال به مفهوم Default Gateway می*پردازیم :
حتما مشاهده کرده*اید که هنگام وارد کردن IP بخشی نیز برای وارد کردن آدرس Default Gateway داریم. این آدرس معمولا دو کاربرد اصلی دارد :

1- آدرس کامپیوتری که اینترنت را برای کلاینت Share کرده است
هنگامی که یک کامپیوتر در شبکه به اینترنت وصل است و باید اینترنت را در اختیار بقیه قرار دهد چنین حالتی پیش می*آید. البته همیشه به این سادگی و فقط با تنظیم Gateway کارها انجام نمی*شود اما این یکی از ساده*ترین حالت*هاست.

2- آدرس پورت روتر در سمتی از سگمنت که کلاینت در آن قرار دارد تا بدین وسیله به روتر وصل شود و در نتیجه با سگمنت*های دیگر ارتباط برقرار کند. شکل زیر را ببینید. در این شکل برای برقراری ارتباط بین کامیپوترهای دو طرف، سیستم*های سمت چپ باید آدرس 192.168.100.150 یعنی پورت روتر سمت خود و سیستم*های سمت راست هم به همین ترتیب آدرس 192.168.200.170 را به عنوان Default Gateway تنظیم کنند.