آدرس های IP :
اول از همه بدانید که این IP به پروتکل TCP/IP وابسته است و بدون این پروتکل سیستم شما آدرس IP نخواهد گرفت.
به طور کلی و از نظر اینترنتی دو نوع IP داریم.
1- Valid (Public) IP
این نوع IP به کامپیوتر و در واقع اتصالی (Connection) اختصاص می یابد که مستقیما به اینترنت متصل شود (نه از طریق یک شبکه داخلی و یا سیستم دیگر)
مودم های ADSL دارای این نوع IP هستند که ثابت است و مودم های Dial-up نیز در لحظه اتصال این نوع IP را می گیرند که البته ممکن است در اتصال بعدی، IP دیگری به آنها داده شود. یعنی بر خلاف ADSL، IP آنها ثابت نیست.
2- Private IP
IP ای که به کامپیوترهای یک شبکه داخلی نسبت داده می شود و در دنیای اینترنت قابل استفاده نیست. این نوع IP دارای یک طیف است که در زیر مشاهده می کنید :
طیف Private IP ها :
class A IP addresses 10.0.0.0 to 10.255.255.255
class B IP Addresses 172.16.0.0 to 172.31.255.255
class C IP Addresses 192.168.0.0 to 192.168.255.255
این رنج IP ها در اینترنت معنایی ندارند و قابل استفاده نیستند. طیف IP های معتبر در اینترنت یا همان Valid or Public IP ها خارج از این محدوده هستند. برای مثال رنج Valid IP در کشور ما می تواند 89.220.0.0 تا 89.225.255.255 می تواند باشد. (این فقط یک مثال بود و اعداد آن فرضی هستند)
بنابراین هر ابزار ارتباطی مثل مودم باید برای اتصال به اینترنت باید دارای Valid IP باشد که باید آن را از مرکز ارایه دهنده سرویس های اینترنتی (ISP) بخرد. حال می تواند از نوع ADSL، Dial-up و ... باشد. وقتی شما یک کارت اینترنت 10 ساعته از یک ISP مثل پارس آنلاین می خرید، در واقع ده ساعت از یک Valid IP آن ISP را در اختیار می گیرید.
ضمنا می توان یک Public IP خرید و با استفاده از آن اینترنت را در اختیار یک شبکه داخلی گذاشت و یا یک سایت اینترنتی یا Mail Server را برای استفاده افراد در اینترنت روی آن بارگذاری کرد. بنابراین شاید بتوان کاربردهای اصلی یک Public یا Valid IP را سه مورد زیر دانست :
1- استفاده شخصی از اینترنت
2- به اشتراک گذاشتن اینترنت برای یک شبکه (Internet Sharing)
3- منتشر یا Publish کردن یک Web Site یا Mail Site
برخی مفاهیم مهم در خصوص IP :
1- سگمنت (Segment) -
در حوزه مفاهیم مرتبط با IP Addressing در یک شبکه، مجموعه کامیپوترها و ابزارهای دیگر که به یک پورت روتر وصل هستند را یک سگمنت گوییم. دقت کنید وجود چندین سوییچ یا هاب در شبکه نشان دهنده چندین روتر نیست. یک ساختمان 5 طبقه که هر طبقه آن دارای یک سوییچ است (این سوییچ ها ممکن است به هم وصل باشند یا نباشند) و در آن روتری وجود ندارد، باز هم دارای تنها یک سگمنت است. به شکل زیر سه سوییچ وجود دارد اما تنها دو سگمنت داریم چون دو تا از سوییچ ها در یک طرف روتر قرار دارند و به یک پورت آن متصل شده اند)
2- Net ID
بخش مشترک بین IP های یک سگمنت را گویند. مشخص است (در شکل هم می بینید) که IP های دو سگمنت متصل به هم باید Net ID های مختلف داشته باشند. در شکل بالا Net ID سگمنت سمت چپ برابر 192.168.100.x و سمت راست 192.168.200.x می باشد.
3- Host ID
بخش غیر مشترک بین IP های یک سگمنت را گویند. (در شکل هم می توانید Host ID های مختلفی مانند 172، 52، 6، 9، 71 و... را ببینید.
بنابراین با توجه به تعاریف ارایه شده :
IP = Net ID + Host ID
