آموزش برنامه نویسی به زبان ++ c
باسلام
باتوجه به درخواست برخی از دوستان تصمیم دارم در این تاپیک آموزش سی پلاس پلاس را براتون قرار بدهم
به جهت جلوگیری از شلوغ شدن تاپیک فعلا سئوالات خود را به صورت پ.خ ارسال بفرمایید، اگر احساس کنم سئوالات دوستان زیاده شده حتما تاپیکی در این خصوص ایجاد خواهم کرد
--- قسمت اول ---
قبل از این که به آموزش بپردازم ، لازم میدونم توضیحاتی را خدمتتون دوستان ارائه بدهم
همان طور که میدانید سی پلاس پلاس یک زبان شی گرا است : اگر بخواهم به طور خیلی خلاصه شی گرایی را توضیح دهم میتوانم شی گرایی را به این صورت تعریف کنم " به برنامه ای شی گرا میگوییم که بتوان در آن تایع یا کلاس تعریف کرد "
تابع : مجموعه ای از دستور العمل های مشخص که به دنبال هم اجرا میشوند
بعضی از ویژگی های زبان سی پلاس پلاس :
- سی پلاس پلاس ، قابل انعطاف بوده و بسیار قدرتمند است . در این زبان هیچ محدودیتی برای برنامه نویس وجود ندارد . هر آنچه را که فکر میکنید ، در این زبان میتوانید پیاده سازی کنید
- سی پلاس پلاس ، زبان برنامه نویسی سیستم است . برنامه های سیستم ، برنامه هایی هستند که امکان بهره برداری از سخت افزار و سایر نرم افزار ها را فراهم میکنند بعضی از برنامه های سیستم عبارتند از : سیستم عامل ،مفسر ، کامپایلر ، ویراستار ، واژه پرداز ها ، مدیریت بانک های اطلاعاتی و اسمبلر
- ارتباط تنگاتنگی بین سی پلاس پلاس و زبان اسمبلی وجود دارد و به این ترتیب می توان از تمام قابلیت های اسملی در زبان سی پلاس پلاس استفاده کرد
- سی پلاس پلاس ، زبان کوچکی است و تعداد کلمات کلیدی این زبان اندک است . البته نباشد تصور که هر چه تعداد کلمات کلیدی زبان بیشتر باشد ، آن زبان قدرتمند تر است !
- سی پلاس پلاس دارای ویژگی شی گرا است که در بالا به اختصار در این رابطه صحبت کردیم
- سی پلاس پلاس نسبت به حروف حساس است . یعنی در این زبان بین حروف کوچک و بزرگ تفاوت است و تمام کلمات کلیدی این زبان با حروف کوچک نوشته نمیشوند . به عنوان مثال ، while یک کلمه ی کلیدی است ولی WHILE این طور نیست . توصیه میشود که تمام برنامه های سی پلاس پلاس را با حروف کوچک بنویسید
دستور العمل های برنامه ی سی پلاس پلاس دارای ویژگی های زیر هستند :
- هر دستور زبان سی پلاس پلاس به ; (سیمیکلون) ختم میشود
- حداکثر طول یک دستور ، 255 کاراکتر است
- هر دستور میتواند در یک یا چند سطر ادامه داشته باشد
- در هر سطر میتوان چند دستور را تایپ کرد
- توضیحات می توانند در بین */ و /* قرار گیرند و یا بعد از // ظاهر شوند
مثال :
کد:
/* This is a description */
// This is a description
قبل از این که به این موضوع بپردازم : ما برای اجرای دستورات میتوانیم از برنامه هایی مانند : Visual Studio , Borland , codeblocks , dev c و...استفاده کنیم ،
که باتوجه به این که من فعلا برای این اموزش از dev c استفاده میکنم ، پیشنهاد میکنم در صورتی که قصد یاد گیری سی پلاس پلاس را دارید فعلا برای اجرای دستورات از همین برنامه استفاده کنید
ساختار کلی یک برنامه در سی پلاس پلاس :
کد:
#include <iostream>
int main()
{
std::cout<<" amozesh c++ p30web \n ";
return 0;
}
نکته به دستوراتی که با # شارپ شروع میشوند و در ابتدای دستورات قرار میگردند اصطلاحا پیش پردازنده می گویند
در خط بعدی عنوان تابع ()main است
در خط 4 هم amozesh c++ p30web را چاپ میکنیم
از n\ هم برای رفتن به خط بعدی استفاده میکنیم
ودر اخر هم از return 0 برای برگرداندن مقدار صفر استفاده میکنیم
در قسمت اینده انشالله با نحوه اجرای دستورات در محیط dev c اشنا خواهیم شد و دستورات بیشتری را باهم بررسی خواهیم کرد
امیدوارم از این آموزش لذت برده باشید
قسمت سوم ( انواع داده ها )
باسلام
با قسمت سوم آموزش سی پلاس پلاس در خدمتتون هستم، در این قسمت قصد دارم انواع داده ها را به طور مختصر توضیح دهم
در زبان سی پلاس پلاس شش نوع داده داریم که عبارتند از : int , float , char ,void ,bool double
نوع char برای ذخیره سازی کاراکتر مانند "a" , "b" , "c" و... به کار میرود
نوع int برای ذخیره سازی اعداد صحیح مانند "123","1234"و... به کار میرود
نوع float برای ذخیره سازی اعداد اعشاری مانند "1.2","1.5" و... به کار میرود
نوع double برای ذخیره سازی اعداد اعشاری بزرگتر از float به کار میرود
نوع bool برای ذخیره سازی حالت درست و نادرست ( true , false ) به کار میرود
نوع void برای حالت های پوچ و خالی به کار میرود که در جای مناسب به طور کامل تری در رابطه با آن توضیح خواهم داد
همچنین با استفاده از کلماتی مانند signed , unsigned , long , short میتوان داده های جدیدی ایجاد کرد
در جدول زیر میتوانید انواع داده ها به همراه مقادیر قابل قبول آن ها را مشاهده کنید
| نوع : |
بازه قابل قبول : |
| bool |
true , false |
| char |
127 تا 127 |
| unsigned char |
0 تا 255 |
| signed char |
127- تا 127 |
| int |
32767- تا 32767 |
| unsigned int |
0 تا 65535 |
| signed int |
32767- تا 32767 |
| unsigned short int |
0 تا 65535 |
| signed short int |
32767- تا 32767 |
| long int |
2147483647L- تا 2147483647L |
| signed long int |
2147483647L- تا 2147483647L |
| unsigned long int |
0 تا 4294967295 |
| float |
10-38 تا 1038 |
| double |
10-308 تا 10308 |
| long double |
10-4932 تا 104932 |
| wchar_t |
دو بایت برای ذخیره سازی کاراکتر های یونیکد |
اعلان متغیر ها
البته قبل از این که به شیوه ایجاد متغیر بپردازیم ، بهتر توضیح مختصری در رابطه با متغیر داشته باشیم
متغیر چیست ؟
من متغیر رو به این صورت تعریف میکنم ، فضایی بر روی حافظه است که می توان بر روی آن داده ذخیر کنیم
نحوه ی ایجاد متغیر :
نام متغیر نوع متغیر
مثال :
int vbiran
نحوه مقدار دادن به متغیر ها :
به حالت های مختلفی میتوان به متغییر ها مقدار داد ( هنگام ایجاد متغیر ، پس از ایجاد متغیر با دستور انتساب (=) و... )
با یک مثال کلی این بخش رو به پایان می رسونیم
کد HTML:
#include <iostream>
int main()
{
using namespace std;
int x , y , c=20 ;
cout<<" -- START PORGRAM --- "<<endl;
cout<<" Please Enter Two numer: "<<endl;
cout<<" Number one: ";
cin>>x;
cout<<" Number one: ";
cin>>y;
cout<<" Output : "<<x+y+c;
cout<<"\n"<<" -- END PORGRAM --- ";
}
به دو متغیر اول (x,y) هیچ مقداری نمیدهیم ، اما به متغیر سوم (c) هنگام تعریف یک مقدار هم میدهیم (c=20)
سپس چند تا مقدار را چاپ میکنیم و از کاربر مقدار x و y را میگیریم
که در نهایت به عنوان خروجی جمع مقدار سه متغییر را چاپ میکنیم
توضیحات تکمیلی در رابطه با دستورات استفاده شده و کاربرد آن ها را در قسمت های بعدی ارائه خواهم داد
امیدوارم مفید واقع شده باشد
