چرا باید هنوز به adsl اعتماد کرد؟
سر و صدای نسل سوم موبایل با اتکا بر قابلیت های بی نظیر اینترنت 3G کر کننده است. با اینحال توسعه این تکنولوژی همچنان به زمان و صبر نیاز دارد. حتی اگر بعد از 10 سال بتوانیم بالاخره به نسل سوم دسترسی شسته رفته ای داشته باشیم، ADSL به عنوان راه حلی مطمئن غیرقابل چشمپوشی است. از آخرین باری که به این بازار سر زده ایم زمان زیادی می گذرد. فعالان این حوزه هنوز رقابت تنگاتنگ شان را حفظ کرده اند و مثل بازیگران شطرنج، استراتژی های خود را پیش می برند.
به گزارش سافت گذر به نقل ازبرترین ها؛ تا چند وقت پیش تنها می توانستید از شرکت های خصوصی سرویس دهنده اینترنت اشتراک بگیرید. این تصمیم بر اساس قانون گرفته شده بود و شرکت مخابرات به عنوان تامین کننده اشتراک باید به عنوان «عمده فروش» بستر اینترنت را برای شرکت های خصوصی آماده می کرد. با پایان دوره محدودیت قانونی، خود مخابرات هم اجازه حضور در بازار خرده فروشی را پیدا کرد و به جذب مشتری پرداخت.
در طول این دوره آنها سعی کردند با مزیت بزرگی به اسم قیمت، مشتری ها را به سمت خودشان بکشند. خصوصی سازی مخابرات اگرچه با حرف و حدیث همراه بود اما در نهایت باعث شد سیاست های این شرکت، سر و شکل بهتری به خود بگیرد و تعداد بیشتری از مشترکان به سمت شان متمایل شوند.
در تمام این مدت باورهای غلطی درباره آنها شکل گرفت که رفته رفته اصلاح شده اند. به نظر می رسد دعوای مخابرات و بقیه شرکت های خدمات دهنده اینترنت حالا حالاها ادامه داشته باشد، بنابراین صلاح و مصلحت در این است که بدون توجه به این دعواهای صنفی در نهایت تنها به منفعت خودمان به عنوان کاربر اینترنت متمرکز شویم.
ADSL همچنان مطمئن ترین راه
ADSL، وایمکس، wifi و 3G جاده هایی هستند که در نهایت باید شما را به یک مقصد برسانند؛ دنیای مجازی اطلاعات. ممکن است بگویید سرعت دسترسی آنها به اینترنت اولین وجه تمایزشان از هم است. این گفته کاملا صحت دارد اما وقتی براساس قانون، واگذاری سرعت های بالاتر از 128 کیلوبیت بر ثانیه به کاربران خانگی محدودیت دارد، فرقی نمی کند پراید سوار باشید یا لامبورگینی. پس فعلا باید آنها را تنها از طریق هزینه اشتراک ماهیانه و قیمت تجهیزات مقایسه کنیم.
ADSL با اینکه به نظر قدیمی می آید اما حالا درباره وایمکس و اینترنت موبایل اطلاعاتی داریم که نشان می دهد به عنوان راهکار اصلی و ثابت همیشه قابل اعتماد نیستند. در بیشتر مواقع یک تماس تلفنی با شرکت های ارائه دهنده خدمات برای راه اندازی یک هفته ای اشتراک کفایت می کند. حتی بعضی ها زودتر دست به کار می شوند و برای جذب مشتری، این سرعت عمل را تبلیغ می کنند.
وایمکس و نسل های موبایل می آیند و می روند اما این ADSL است که می ماند. در این نوع سرویس دیگر خط شما اشغال نمی شود اما همچنان به یک خط تلفن ثابت احتیاج خواهید داشت. در بعضی مراکز مخابراتی که امکان ارائه این سرویس وجود ندارد، احتمالا ظرفیت شبکه تکمیل است یا به خاطر دعواهای صنفی مخابرات با بقیه خدمات دهنده ها شما باید متحمل دردسر شوید. راه حل این مسئله پافشاری است. می توانید منتظر بمانید تا پورت خالی آماده شود یا با پافشاری زیاد یک پورت خالی بگیرید.
برای پرداخت هزینه ها رعایت چه نکاتی اهمیت دارد؟
در ابتدای راه اندازی، قیمت ها بسیار بالا بود اما با بالا رفتن تعداد خدمات دهنده ها و شکل گیری بازار رقابت، حالا می توان به قیمت های منصفانه امیدوار بود. برای دسترسی به اینترنت ADSL با سرعت 128 کیلوبایت بر ثانیه به طور متوسط باید مبلغی در حدود 15 هزار تومان کنار بگذارید. سرویس دهنده ها راه های جدیدی را امتحان می کنند که در بسیاری موارد می تواند متقاعدکننده به نظر بیاید.
یکی از این روش ها فروش به شکل حجمی است. در این روش شما مثلا یک اشتراک با سرعت 128 کیلوبیت بر ثانیه می خرید و متعهد می شوید که فقط سه گیگابایت حجم مصرف کنید. از اولین لحظه شروع قرارداد با سر زدن به سایت های اینترنتی یا انجام دانلود از موجودی حساب «حجم» شما کم می شود.
اگر حساب خود را پیش از پایان مهلت زمانی یکماهه به اتمام رسانید، دسترسی شما به اینترنت قطع می شود و باید دوباره حجم اضافی بخرید، به همین خاطر مهمترین اصل در خرید اشتراک اینترنت، محاسبه درست حجم مورد نیاز است.
بعضی از سرویس دهنده ها در این مورد به شما مشاوره می دهند. خرید اضافی حجم هم دردسرهای خاص خودش را دارد؛ چه چیزی بدتر از اینکه پول یک اشتراک 10 گیگابایتی را پرداخت کنید اما سر ماه تنها سه گیگ از آن را مصرف کنید؟
به طور متوسط چقدر هزینه کنم؟
شرکت مخابرات استانی تقریبا به صرفه ترین تعرفه ها را پیش روی مشتریانش می گذارد. آنها برای اینترنت نامحدود ADSL با سرعت های 128، 256 و 512 کیلوبیت به ترتیب 12 هزار و 500 تومان، 15 هزار تومان و 24 هزار تومان هزینه ماهیانه دریافت می کنند. سفارش اینترنت یک مگابیتی و دومگابیتی نامحدود مخابرات هم 43 و 74 هزار تومان هزینه دارد.
در مدل فروش حجمی آنها به مشتریانشان اجازه می دهند برحسب نیاز خود روی بسته های سه، پنج و هشت گیگابایتی دست بگذارند و هزینه ای بین هشت هزار و 500 تومان و 23 هزار و 500 تومان پرداخت کنند.
مشترکان آسیاتک یکی دیگر از سرویس دهنده های بزرگ اینترنت ADSL با فهرست بزرگی از تعرفه روبرو هستند. اگر یک اشتراک 128 کیلوبیتی با حجم یک گیگابایت بخرید، باید ماهی پنج هزار و 500 تومان بپردازید. خرید بسته چهار گیگابایتی با همین سرعت عقلانی تر است و 13 هزار و 600 تومان هزینه دارد. گرانترین بسته حجمی آنها 362 هزار و 900 تومان قیمت دارد و به کاربر اجازه می دهد از اشتراک 10 مگابیت بر ثانیه ای خود در طول یک ماه حداکثر 100 کیگابایت استفاده کند.
بسته های نامحدود این شرکت با عنوان «طلایی»، 499 هزار تومان قیمت دارد ولی در قرارداد اشتراک سطح منطقی استفاده از حجم 300 گیگابایت قید شده است. شاتل هم به مشترکان کم مصرف خود یک بسته با حجم چهار گیگابایت و سرعت 128 کیلوبیت را پیشنهاد می دهد که تنها 13 هزار و 600 تومان قیمت دارد. کاربران خانگی می توانند برحسب نیاز خود و رعایت قوانین محدودیت، یک اشتراک یکماهه و یک مگابیت بر ثانیه ای سفارش دهند و برای آن 41 هزار و 900 تومان بپردازند. امکان خرید اشتراک به صورت یکساله و پرداخت یکجای هزینه آن هم امکانپذیر است.
صیانت یکی از سرویس دهنده های قدیمی و خوشنام بازار است که ارزانترین بسته اش 13 هزار و 50 تومان قیمت دارد و به مشترک اجازه دسترسی با سرعت 128 کیلوبیت بر ثانیه تا حجم سه گیگابایت در ماه را می دهد.
گرانترین انتخاب از منوی حجمی صیانت، یک بسته 80 گیگابایتی با مدت انقضای 12 ماهه و قیمت 304 هزار تومان است. با اینحال می توانید سرویس نامحدود دو مگابیت بر ثانیه ای سفارش دهید که 200 گیگ در ماه اجازه دانلود می دهد و قیمتش معادل 363 هزار و 207 تومان برای یک ماه است.
برای هزینه های جانبی چقدر کنار بگذارم؟
وقتی پای اینترنت ADSL وسط بیاید شما به یکسری تجهیزات خاص نیاز دارید که به آن مودم ADSL می گویند. مودم بین خط تلفن و رایانه قرار می گیرد و به شما امکان اتصال به شبکه را می دهد. این مودم ها در دو شکل عرضه شده اند؛ اول مودم هایی که با کمک سیم شبکه به کامپیوتر متصل می شوند و ارزانترین نمونه های آن 50-40 هزار تومان قیمت دارند و دوم مودم های بی سیم که از 100 هزار تومان به بالا فروخته می شوند. نمونه های بی سیم به کاربر آزادی عمل بیشتری می دهند. بیشتر خدمات دهنده ها خودشان مودم می فروشند، با اینحال مشتری های باتجربه تر خودشان دست به جیب می شوند و به بازار می روند.
توصیه های درگوشی
در پروسه خرید ADSL مرحله ای به نام استعلام خط تلفن وجود دارد و در آن سرویس دهنده از طرف شما درخواستی برای مرکز مخابراتی ارسال می کند. مخابرات باید از نظر فنی تایید کند که خط تلفن شما امکان ارائه ADSL را دارد. در اصطلاح به این کار «رانژه کردن» می گویند.
در بعضی موارد مشاهده شده که اپراتورهای چرب زبان واحد فروش قبل از انجام این مرحله برای ارسال تجهیزات و گرفتن مبلغ قرارداد اقدام می کنند. اگر خط شما به دلیل استفاده از تجهیزات فیبر نوری قابلیت ارائه خدمات را نداشت چه می شود؟
یک فروشنده چرب زبان می گوید ما دستگاه را از شما پس می گیریم و هزینه را مسترد می کنیم. آنها این کار را به شرطی انجام می دهند که جعبه مودم را باز نکرده باشید. در مواردی سرعت انجام این پروسه به اندازه ارسال نیست و با اعصاب خردی همراه است.
بعضی خدمات دهنده های اینترنت مودمی را به من و شما می فروشند که خودمان می توانیم لنگه اش را در بازار پیدا کنیم. آنها در تعرفه هایی که روی سایت شان منتشر کرده اند قیمت هایی اعلام می کنند و حتی گاهی با تهدید و ارعاب به مشتری می گویند اگر از آنها مودم نخرید، جوابگوی خرابی های بعدی اشتراک نیستید.
قانون به طور صریح این شیطنت ها را ممنوع اعلام کرده است. اگر حال و حوصله دارید می توانید در بازار مودم بهتر یا همان مودم با قیمت کمتر را پیدا کنید. ما تلاش زیادی کردیم تا اسم مدل های مختلف مودم ها را یادداشت کنیم و با خود به بازار ببریم؛ باورکردنی نبود اما به عنوان مثال در یک مدل بی سیم که از طریق wifi اینترنت را به اشتراک می گذارد، شاهد اختلاف قیمتی در حدود 18 هزار تومان بودیم.
معمولا داخل جعبه مودم ها یک دفترچه راهنمای نصب و راه اندازی سریع وجود دارد که به صورت قدم به قدم همه چیز را تشریح می کند. تنها چیزی که نیاز دارید سواد خواندن کلمات و جملات ساده فارسی است.
قوانین شرکت ارتباطات زیرساخت می گوید نصب و راه اندازی مودم برعهده خود مشترک خواهد بود، با اینحال بعضی خدمات دهنده ها حرفی به مشتری نمی زنند تا در نهایت بتوانند چیزی در حدود 10 تا 15 هزار تومان اضافی به جیب بزنند. کاربران حرفه ای حتما خودشان از پس مراحل ساده نصب و راه اندازی برمی آیند. همیشه با پرداخت حق اشتراک چند ماهه می توانید تخفیف های خوبی بگیرید.
منبع : سافت گذر
پاسخ : چرا باید هنوز به adsl اعتماد کرد؟
ADSL فقط جاشو به فایبر میده.
روزی بود که ADSL و کیبل به موازات هم پیش میرفتند. الان عمده شرکت های مخابراتی دنیا دارن به سرویس Fibre to home تغییر میدن خدماتشون رو. هم مقرون به صرفه هست برای سرویس دهنده به عنوان سرمایه گذاری بلند مدت و هم نیاز های امروز رو برآورده میکنه.
تا اون روز ADSL کارا خواهد بود.
برای مناطق دور افتاده همین الان ADSL رو به basestation وصل میکنن که از طریق وای فای سرویس بدن.
WiMAX به عنوان longhaul استفاده خواهد شد برای جاهای صعب العبور که کشیدن فایبر امکان پذیر نیست. حتی برای دکل های تلفن همراه هم قابل استفاده هست.
