armanen
November 24th, 2012, 01:52
در مارس ۲۰۰۲ «کارل آورباک» (Karl Auerbach) وکیل دعاوی، مهندس پروتکل‌های اینترنت و نماینده منتخب عمومی آمریکای شمالی در هیأت مدیره ICANN پس از آن‌که ICANN به او اجازه‌ی دست‌رس کامل به سوابق مالی خود را نداد و تنها به او اجازه دست‌رس با محدودیت‌های شدید داد شکایتی علیه این شرکت در دادگاه عالی ایالت کالیفرنیا طرح کرد و تقاضای دست‌رس بدون محدودیت به تمام سوابق حساب‌های ICANN را نمود. دادگاه بر حق وی به عنوان یکی از اعضای هیأت مدیره برای دست‌رس به تمام اسناد داخلی تأکید کرد.
در پاییز سال ۲۰۰۳ ICANN نقشی مهم در منازعه پیش‌آمده بر سر سرویس DNS «سایت‌یاب» (Site Finder) شرکت VeriSign داشت. این سرویس به ازای تایپ هر نام دامنه .com و .net ثبت‌نشده در مرورگرها کاربران را به درگاه وب شرکت VeriSign که مرجع ثبت این دامنه‌هاست هدایت می‌کرد. این پرتال حاوی اطلاعاتی درباره محصولات و لینک‌هایی به وب‌سایت‌های شرکای شرکت بود. به این ترتیب VeriSign از دامنه‌های ثبت‌نشده سوءاستفاده‌ی تبلیغاتی می‌کرد و ترافیک وب زیادی را به این سایت جذب می‌کرد و در عمل به این معنی بود که VeriSign مالک همه دامنه‌های .com و .net ثبت‌نشده است. VeriSign این تغییر را به عنوان تلاشی برای بهبود تجربه مرور وب برای کاربران تازه‌کار معرفی می‌کرد. ICANN در نامه‌ای به VeriSign برای توقف این سوءاستفاده از سیستم DNS اولتیماتوم داد. VeriSign داوطلبانه این سرویس را متوقف کرد و در عوض شکایتی علیه ICANN مطرح کرد و مدعی شد ICANN از حدود مسؤولیت خود تجاوز کرده است. اگرچه ادعای انحصار این شرکت علیه ICANN رد شد ادعای گسترده‌تر این شرکت مبنی بر تجاوز ICANN از حقوق قراردادی خود هم‌چنان معوق است. در عوض بر اساس توافقی مقرر شد در ازای اجازه دادن به VeriSign برای افزایش قیمت ثبت دامنه‌هایش تا ۷ درصد این شرکت از شکایتش صرف‌نظر کند.
در سال ۲۰۰۴ بودجه پیش‌نهادی ICANN نزدیک به ۱۰۰ درصد افزایش داشت. قرار بود این بودجه اضافه از طریق معرفی دامنه‌های سطح بالای جدید، شارژ پرداختی ثبت‌کننده‌ها، و هزینه‌ای به ازای ثبت، تمدید، و انتقال برخی دامنه‌ها (۰٬۲ دلار برای تمام دامنه‌های کشوری و ۰٬۲۵ دلار برای همه دامنه‌های دیگر) تأمین شود. شورای ثبت‌کننده‌های دامنه‌های سطح بالای ملی اروپا (CENTR) که متشکل است از نمایندگان ثبت دامنه ۳۹ کشور این افزایش هزینه‌ها را نپذیرفت و ICANN را به بی‌ملاحظگی در هزینه‌ها متهم کرد. این شورا از ICANN به دلیل «اهداف سیاسی و عملی غیرواقع‌گرایانه» انتقاد کرد. با وجود این انتقادات به عنوان مثال برای ثبت هر دامنه .jobs و .travel 2 دلار نصیب ICANN می‌شود.
در سال ۲۰۰۵ پس از دو دور مذاکره دامنه‌های سطح بالای جدید eu، asia، travel، jobs، mobi، و cat معرفی شدند.
در سال ۲۰۰۷ ICANN تأییدیه RegisterFly یکی از مراجع ثبت دامنه را در میانه اتهامات قضایی از جمله کلاه‌برداری لغو کرد. در این میان ICANN به دلیل مدیریت نامناسب وضعیت و خسارات وارد شده به هزاران مشتری RegisterFly و بی‌توجهی و عدم‌مداخله با وجود ادعاهای متعدد مشتریان مبنی بر کلاه‌برداری این شرکت هدف انتقاد قرار گرفت...
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید (http://www.websamin.com/blog/about-icann-3/)
منبع:آشنایی با ICANN (شرکت تخصیص نام‌ها و شماره‌های اینترنتی): بخش سوم (مهم‌ترین رخدادها و تحولات) - وبلاگ گروه مهندسی ثمین : وبلاگ گروه مهندسی ثم (http://www.websamin.com/blog/about-icann-3/)
در پاییز سال ۲۰۰۳ ICANN نقشی مهم در منازعه پیش‌آمده بر سر سرویس DNS «سایت‌یاب» (Site Finder) شرکت VeriSign داشت. این سرویس به ازای تایپ هر نام دامنه .com و .net ثبت‌نشده در مرورگرها کاربران را به درگاه وب شرکت VeriSign که مرجع ثبت این دامنه‌هاست هدایت می‌کرد. این پرتال حاوی اطلاعاتی درباره محصولات و لینک‌هایی به وب‌سایت‌های شرکای شرکت بود. به این ترتیب VeriSign از دامنه‌های ثبت‌نشده سوءاستفاده‌ی تبلیغاتی می‌کرد و ترافیک وب زیادی را به این سایت جذب می‌کرد و در عمل به این معنی بود که VeriSign مالک همه دامنه‌های .com و .net ثبت‌نشده است. VeriSign این تغییر را به عنوان تلاشی برای بهبود تجربه مرور وب برای کاربران تازه‌کار معرفی می‌کرد. ICANN در نامه‌ای به VeriSign برای توقف این سوءاستفاده از سیستم DNS اولتیماتوم داد. VeriSign داوطلبانه این سرویس را متوقف کرد و در عوض شکایتی علیه ICANN مطرح کرد و مدعی شد ICANN از حدود مسؤولیت خود تجاوز کرده است. اگرچه ادعای انحصار این شرکت علیه ICANN رد شد ادعای گسترده‌تر این شرکت مبنی بر تجاوز ICANN از حقوق قراردادی خود هم‌چنان معوق است. در عوض بر اساس توافقی مقرر شد در ازای اجازه دادن به VeriSign برای افزایش قیمت ثبت دامنه‌هایش تا ۷ درصد این شرکت از شکایتش صرف‌نظر کند.
در سال ۲۰۰۴ بودجه پیش‌نهادی ICANN نزدیک به ۱۰۰ درصد افزایش داشت. قرار بود این بودجه اضافه از طریق معرفی دامنه‌های سطح بالای جدید، شارژ پرداختی ثبت‌کننده‌ها، و هزینه‌ای به ازای ثبت، تمدید، و انتقال برخی دامنه‌ها (۰٬۲ دلار برای تمام دامنه‌های کشوری و ۰٬۲۵ دلار برای همه دامنه‌های دیگر) تأمین شود. شورای ثبت‌کننده‌های دامنه‌های سطح بالای ملی اروپا (CENTR) که متشکل است از نمایندگان ثبت دامنه ۳۹ کشور این افزایش هزینه‌ها را نپذیرفت و ICANN را به بی‌ملاحظگی در هزینه‌ها متهم کرد. این شورا از ICANN به دلیل «اهداف سیاسی و عملی غیرواقع‌گرایانه» انتقاد کرد. با وجود این انتقادات به عنوان مثال برای ثبت هر دامنه .jobs و .travel 2 دلار نصیب ICANN می‌شود.
در سال ۲۰۰۵ پس از دو دور مذاکره دامنه‌های سطح بالای جدید eu، asia، travel، jobs، mobi، و cat معرفی شدند.
در سال ۲۰۰۷ ICANN تأییدیه RegisterFly یکی از مراجع ثبت دامنه را در میانه اتهامات قضایی از جمله کلاه‌برداری لغو کرد. در این میان ICANN به دلیل مدیریت نامناسب وضعیت و خسارات وارد شده به هزاران مشتری RegisterFly و بی‌توجهی و عدم‌مداخله با وجود ادعاهای متعدد مشتریان مبنی بر کلاه‌برداری این شرکت هدف انتقاد قرار گرفت...
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید (http://www.websamin.com/blog/about-icann-3/)
منبع:آشنایی با ICANN (شرکت تخصیص نام‌ها و شماره‌های اینترنتی): بخش سوم (مهم‌ترین رخدادها و تحولات) - وبلاگ گروه مهندسی ثمین : وبلاگ گروه مهندسی ثم (http://www.websamin.com/blog/about-icann-3/)