rezahd
February 21st, 2012, 01:39
این روز ها همه حرف از شبکه های عصبی می زنند اما واقعا چرا شبکه های عصبی؟؟؟
علی رغم آنکه نرم افزارهای وجود بخوبی محاسبات ساده و پیچیده را انجام می دهند و برای تصمیم گیری در حیطه های مختلف به مدیران کمک می کنند، سئوال آنست که چرا رویکرد برنامه نویسی و طراحی سخت افزار باید مطابق الگو و عملکرد مغز انسان متحول شوند؟
هرچند امروزه فنآوری های طراحی، ساخت و تولید رایانه ها و نرم افزارها پیشرفت قابل توجهی نموده است، اما به دلایل ذیل باید در منطق طراحی و ساخت رایانه ها و همچنین نرم افزارهای موجود متحول گردد:
*. افزایش سرعت
برنامه ای برای تشخیص چهره یک فرد را با ساختار رایانه ها و نرم افزارهای موجود در نظر بگیرید:
– به طور یقین برنامه شامل حلقه هایی است که ده ها بار باید بطور سریال و پی در پی تکرار شود.
– در هر تکرار خصوصیت خاصی از صورت را ذخیره نموده و با الگو مقایسه نماید.
– بعد از تست کلیه خصوصیات، چهره را تشخیص دهد.
سلسله عملیات مزبور، بارها تکرر شده و مدتها وقت دستگاه را میگیرد، اما آیا تشخیص چهره توسط مغز انسان نیز چنین است. در سیستم مغز، در آن واحد ده ها واحد پردازش (که به نرون موسوم است) در عصب بینایی بطور موازی بکار می افتد و بدلیل پردازش موازی ( و نه پی در پی) در زمان بسیار کوتاه چهره تشخیص داده میشود.
نتیجه آنکه : تحول در منطق برنامه نویسی به گونه ای که بجای پردازش سریال، پردازش موازی جایگزین شود، در آینده طراحی رایانه ها باید مورد توجه قرار گیرد.
*. حساسیت بالا به رخداد اشتباه
بروز اشتباه در فرمت و علائم برنامه نویسی منجر به اتلاف ساعتها وقت در ردیابی، شناسایی و اصلاح برنامه میگردد. همچنین رخداد اشتباه در منطق برنامه اعم از آنکه یک زیر برنامه یا قسمتی از آن درست کار نکند، منجربه آن خواهد شد که نتیجه حاصله کاملا نادرست گردد، در حالی که عدم عملکرد صحیح قسمتی از نرون ها منجر به از کارافتادگی کامل مغز نمیگردد و امکان اتخاذ تصمیم صحیح در این حالت نیز وجود دارد.
*. رایانه ها و نرم افزارهای موجود قادر نیستند از تجربیات گذشته استفاده نمایند.
بازبینی و به هنگام نمودن برنامه های نرم افزاری در دوره های زمانی مختلف اجتناب ناپذیر است، در حالی که مغز بطور پیوسته در حال یادگیری و انطباق با محیط است. صرف وقت زیاد برای بازبینی و اصلاح دوره ای سیستم های موجود رایانه ای ممکن است منجر به بازیابی و سلامت سیستم نگردد.
*. عدم ارائه پاسخ مناسب در شرایط جدید
با تغییر وروده های برنامه های نرم افزاری، از آنها انتظار نمیرود پاسخی ارائه دهند، در حالی که مغز ممکن است علی رغم نداشتن تجربه ای مشخص، هنگامیکه در شرایط جدید قرار میگیرد، پاسخ مناسبی ارائه دهد.
نتیجه:
ساختار سخت افزارها و منطق نرم افزارها باید با رویکرد جدیدی مبتنی بر مغز انسان بازبینی و اصلاح شوند. برای این منظور لازم است ساختار مغز مطالعه شود
--------------------------------------------------------------------------------
علی رغم آنکه نرم افزارهای وجود بخوبی محاسبات ساده و پیچیده را انجام می دهند و برای تصمیم گیری در حیطه های مختلف به مدیران کمک می کنند، سئوال آنست که چرا رویکرد برنامه نویسی و طراحی سخت افزار باید مطابق الگو و عملکرد مغز انسان متحول شوند؟
هرچند امروزه فنآوری های طراحی، ساخت و تولید رایانه ها و نرم افزارها پیشرفت قابل توجهی نموده است، اما به دلایل ذیل باید در منطق طراحی و ساخت رایانه ها و همچنین نرم افزارهای موجود متحول گردد:
*. افزایش سرعت
برنامه ای برای تشخیص چهره یک فرد را با ساختار رایانه ها و نرم افزارهای موجود در نظر بگیرید:
– به طور یقین برنامه شامل حلقه هایی است که ده ها بار باید بطور سریال و پی در پی تکرار شود.
– در هر تکرار خصوصیت خاصی از صورت را ذخیره نموده و با الگو مقایسه نماید.
– بعد از تست کلیه خصوصیات، چهره را تشخیص دهد.
سلسله عملیات مزبور، بارها تکرر شده و مدتها وقت دستگاه را میگیرد، اما آیا تشخیص چهره توسط مغز انسان نیز چنین است. در سیستم مغز، در آن واحد ده ها واحد پردازش (که به نرون موسوم است) در عصب بینایی بطور موازی بکار می افتد و بدلیل پردازش موازی ( و نه پی در پی) در زمان بسیار کوتاه چهره تشخیص داده میشود.
نتیجه آنکه : تحول در منطق برنامه نویسی به گونه ای که بجای پردازش سریال، پردازش موازی جایگزین شود، در آینده طراحی رایانه ها باید مورد توجه قرار گیرد.
*. حساسیت بالا به رخداد اشتباه
بروز اشتباه در فرمت و علائم برنامه نویسی منجر به اتلاف ساعتها وقت در ردیابی، شناسایی و اصلاح برنامه میگردد. همچنین رخداد اشتباه در منطق برنامه اعم از آنکه یک زیر برنامه یا قسمتی از آن درست کار نکند، منجربه آن خواهد شد که نتیجه حاصله کاملا نادرست گردد، در حالی که عدم عملکرد صحیح قسمتی از نرون ها منجر به از کارافتادگی کامل مغز نمیگردد و امکان اتخاذ تصمیم صحیح در این حالت نیز وجود دارد.
*. رایانه ها و نرم افزارهای موجود قادر نیستند از تجربیات گذشته استفاده نمایند.
بازبینی و به هنگام نمودن برنامه های نرم افزاری در دوره های زمانی مختلف اجتناب ناپذیر است، در حالی که مغز بطور پیوسته در حال یادگیری و انطباق با محیط است. صرف وقت زیاد برای بازبینی و اصلاح دوره ای سیستم های موجود رایانه ای ممکن است منجر به بازیابی و سلامت سیستم نگردد.
*. عدم ارائه پاسخ مناسب در شرایط جدید
با تغییر وروده های برنامه های نرم افزاری، از آنها انتظار نمیرود پاسخی ارائه دهند، در حالی که مغز ممکن است علی رغم نداشتن تجربه ای مشخص، هنگامیکه در شرایط جدید قرار میگیرد، پاسخ مناسبی ارائه دهد.
نتیجه:
ساختار سخت افزارها و منطق نرم افزارها باید با رویکرد جدیدی مبتنی بر مغز انسان بازبینی و اصلاح شوند. برای این منظور لازم است ساختار مغز مطالعه شود
--------------------------------------------------------------------------------