WebRang
May 7th, 2009, 20:00
مقدمه
اطلاعات در سازمان ها و موسسات مدرن، بمنزله شاهرگ حياتي محسوب مي گردد . دستيابي به اطلاعات و عرضه مناسب و سريع آن، همواره مورد توجه سازمان هائي است که اطلاعات در آنها داراي نقشي محوري و سرنوشت ساز است . سازمان ها و موسسات مي بايست يک زير ساخت مناسب اطلاعاتي را براي خود ايجاد و در جهت انظباط اطلاعاتي در سازمان خود حرکت نمايند .
اگر مي خواهيم ارائه دهنده اطلاعات در عصر اطلاعات بوده و صرفا" مصرف کننده اطلاعات نباشيم ، در مرحله نخست مي بايست فرآيندهاي توليد ،عرضه و استفاده از اطلاعات را در سازمان خود قانونمد نموده و در مراحل بعد ، امکان استفاده از اطلاعات ذيربط را براي متقاضيان ( محلي،جهاني ) در سريعترين زمان ممکن فراهم نمائيم . سرعت در توليد و عرضه اطلاعات ارزشمند ، يکي از رموز موفقيت سازمان ها و موسسات در عصر اطلاعات است . پس از ايجاد انظباط اطلاعاتي، مي بايست با بهره گيري از شبکه هاي کامپيوتري زمينه استفاده قانومند و هدفمند از اطلاعات را براي سايرين فراهم کرد . اطلاعات ارائه شده مي تواند بصورت محلي ( اينترانت ) و يا جهاني ( اينترنت ) مورد استفاده قرار گيرد .
فراموش نکنيم در اين هنگامه اطلاعاتي، مصرف کنندگان اطلاعات داراي حق مسلم انتخاب مي باشند و در صورتيکه سازمان و يا موسسه اي در ارائه اطلاعات سهوا" و يا تعمدا" دچار اختلال و يا مشکل گردد ، دليلي بر توقف عملکرد مصرف کنندگان اطلاعات تا بر طرف نمودن مشکل ما ، وجود نخواهد داشت . سازمان ها و موسسات مي بايست خود را براي نبردي سخت در عرضه و ارائه اطلاعات آماده نمايند و در اين راستا علاوه بر پتانسيل هاي سخت افزاري و نرم افزاري استفاده شده ، از تدبير و دورانديشي فاصله نگيرند . در ميدان عرضه و ارائه اطلاعات ، کسب موفقيت نه بدليل ضعف ديگران بلکه بر توانمندي ما استوار خواهد بود.
مصرف کنندگان اطلاعات، قطعا" ارائه دهندگان اطلاعاتي را برمي گزيند که نسبت به توان و پتانسيل آنان اطمينان حاصل کرده باشند . آيا سازمان ما در عصر اطلاعات به پتانسيل هاي لازم در اين خصوص دست پيدا کرده است ؟ آيا در سازمان ما بستر و ساختار مناسب اطلاعاتي ايجاد شده است ؟ آيا گردش امور در سازمان ما مبتني بر يک سيستم اطلاعاتي مدرن است ؟ آيا سازمان ما قادر به تعامل اطلاعاتي با ساير سازمان ها است ؟ آيا در سازمان ما نقاط تماس اطلاعاتي با دنياي خارج از سازمان تدوين شده است ؟ آيا فاصله توليد و استفاده از اطلاعات در سازمان ما به حداقل مقدار خود رسيده است ؟ آيا اطلاعات قابل عرضه سازمان ما ، در سريعترين زمان و با کيفيتي مناسب در اختيار مصرف کنندگان متقاضي قرار مي گيرد ؟ حضور يک سازمان در عرصه جهاني ، صرفا" داشتن يک وب سايت با اطلاعات ايستا نخواهد بود .
امروزه ميليون ها وب سايت بر روي اينترنت وجود داشته که هر روز نيز به تعداد آنان افزوده مي گردد . کاربران اينترنت براي پذيرش سايت سازمان ما ، دلايل موجه اي را دنبال خواهند کرد . در اين هنگامه سايت داشتن و راه اندازي سايت ، اصل موضوع که همانا ايجاد يک سازمان مدرن اطلاعاتي است ، فراموش نگردد. سازمان ما در اين راستا چگونه حرکت کرده و مختصات آن در نقشه اطلاعاتي يک سازمان مدرن چيست ؟
بديهي است ارائه دهندگان اطلاعات خود در سطوحي ديگر به مصرف کنندگان اطلاعات تبديل و مصرف کنندگان اطلاعات ، در حالات ديگر، خود مي تواند بعنوان ارائه دهنده اطلاعات مطرح گردند. مصرف بهينه و هدفمند اطلاعات در صورتيکه به افزايش آگاهي ، توليد و ارائه اطلاعات ختم شود، امري بسيار پسنديده خواهد بود . در غير اينصورت، مصرف مطلق و هميشگي اطلاعات بدون جهت گيري خاص ، بدترين نوع استفاده از اطلاعات بوده که قطعا" به سرانجام مطلوبي ختم نخواهد شد .
شبکه هاي کامپيوتري
در صورتيکه قصد ارائه و يا حتي مصرف بهينه و سريع اطلاعات را داشته باشيم، مي بايست زير ساخت مناسب را در اين جهت ايجاد کنيم . شبکه هاي کامپيوتري ، بستري مناسب براي عرضه ، ارائه و مصرف اطلاعات مي باشند( دقيقا" مشابه نقش جاده ها در يک سيستم حمل و نقل) . عرضه ، ارائه و مصرف يک کالا نيازمند وجود يک سيستم حمل و نقل مطلوب خواهد بود. در صورتيکه سازمان و يا موسسه اي محصولي را توليد ولي قادر به عرضه آن در زمان مناسب ( قبل از اتمام تاريخ مصرف ) براي متقاضيان نباشد، قطعا" از سازمان ها ئي که توليدات خود را با بهره گيري از يک زير ساخت مناسب ، بسرعت در اختيار متقاضيان قرار مي دهند ، عقب خواهند افتاد .
شايد بهمين دليل باشد که وجود جاده ها و زير ساخت هاي مناسب ارتباطي، بعنوان يکي از دلايل موفقيت برخي از کشورها در عصر انقلاب صنعتي ، ذکر مي گردد. فراموش نکنيم که امروزه زمان کهنه شدن اطلاعات از زمان توليد اطلاعات بسيار سريعتر بوده و مي بايست قبل از اتمام تاريخ مصرف اطلاعات با استفاده از زير ساخت مناسب ( شبکه هاي ارتباطي ) اقدام به عرضه آنان نمود. براي عرضه اطلاعات مي توان از امکاناتي ديگر نيز استفاده کرد ولي قطعا" شبکه هاي کامپيوتري بدليل سرعت ارتباطي بسيار بالا داراي نقشي کليدي و منحصر بفرد مي باشند . مثلا" مي توان مشخصات کالا و يا محصول توليد شده در يک سازمان را از طريق يک نامه به متقاضيان اعلام نمود ولي در صورتيکه سازماني در اين راستا از گزينه پست الکترونيکي استفاده نمايد ، قطعا" متقاضيان مربوطه در زماني بسيار سريعتر نسبت به مشخصات کالاي توليده شده ، آگاهي پيدا خواهند کرد
اطلاعات در سازمان ها و موسسات مدرن، بمنزله شاهرگ حياتي محسوب مي گردد . دستيابي به اطلاعات و عرضه مناسب و سريع آن، همواره مورد توجه سازمان هائي است که اطلاعات در آنها داراي نقشي محوري و سرنوشت ساز است . سازمان ها و موسسات مي بايست يک زير ساخت مناسب اطلاعاتي را براي خود ايجاد و در جهت انظباط اطلاعاتي در سازمان خود حرکت نمايند .
اگر مي خواهيم ارائه دهنده اطلاعات در عصر اطلاعات بوده و صرفا" مصرف کننده اطلاعات نباشيم ، در مرحله نخست مي بايست فرآيندهاي توليد ،عرضه و استفاده از اطلاعات را در سازمان خود قانونمد نموده و در مراحل بعد ، امکان استفاده از اطلاعات ذيربط را براي متقاضيان ( محلي،جهاني ) در سريعترين زمان ممکن فراهم نمائيم . سرعت در توليد و عرضه اطلاعات ارزشمند ، يکي از رموز موفقيت سازمان ها و موسسات در عصر اطلاعات است . پس از ايجاد انظباط اطلاعاتي، مي بايست با بهره گيري از شبکه هاي کامپيوتري زمينه استفاده قانومند و هدفمند از اطلاعات را براي سايرين فراهم کرد . اطلاعات ارائه شده مي تواند بصورت محلي ( اينترانت ) و يا جهاني ( اينترنت ) مورد استفاده قرار گيرد .
فراموش نکنيم در اين هنگامه اطلاعاتي، مصرف کنندگان اطلاعات داراي حق مسلم انتخاب مي باشند و در صورتيکه سازمان و يا موسسه اي در ارائه اطلاعات سهوا" و يا تعمدا" دچار اختلال و يا مشکل گردد ، دليلي بر توقف عملکرد مصرف کنندگان اطلاعات تا بر طرف نمودن مشکل ما ، وجود نخواهد داشت . سازمان ها و موسسات مي بايست خود را براي نبردي سخت در عرضه و ارائه اطلاعات آماده نمايند و در اين راستا علاوه بر پتانسيل هاي سخت افزاري و نرم افزاري استفاده شده ، از تدبير و دورانديشي فاصله نگيرند . در ميدان عرضه و ارائه اطلاعات ، کسب موفقيت نه بدليل ضعف ديگران بلکه بر توانمندي ما استوار خواهد بود.
مصرف کنندگان اطلاعات، قطعا" ارائه دهندگان اطلاعاتي را برمي گزيند که نسبت به توان و پتانسيل آنان اطمينان حاصل کرده باشند . آيا سازمان ما در عصر اطلاعات به پتانسيل هاي لازم در اين خصوص دست پيدا کرده است ؟ آيا در سازمان ما بستر و ساختار مناسب اطلاعاتي ايجاد شده است ؟ آيا گردش امور در سازمان ما مبتني بر يک سيستم اطلاعاتي مدرن است ؟ آيا سازمان ما قادر به تعامل اطلاعاتي با ساير سازمان ها است ؟ آيا در سازمان ما نقاط تماس اطلاعاتي با دنياي خارج از سازمان تدوين شده است ؟ آيا فاصله توليد و استفاده از اطلاعات در سازمان ما به حداقل مقدار خود رسيده است ؟ آيا اطلاعات قابل عرضه سازمان ما ، در سريعترين زمان و با کيفيتي مناسب در اختيار مصرف کنندگان متقاضي قرار مي گيرد ؟ حضور يک سازمان در عرصه جهاني ، صرفا" داشتن يک وب سايت با اطلاعات ايستا نخواهد بود .
امروزه ميليون ها وب سايت بر روي اينترنت وجود داشته که هر روز نيز به تعداد آنان افزوده مي گردد . کاربران اينترنت براي پذيرش سايت سازمان ما ، دلايل موجه اي را دنبال خواهند کرد . در اين هنگامه سايت داشتن و راه اندازي سايت ، اصل موضوع که همانا ايجاد يک سازمان مدرن اطلاعاتي است ، فراموش نگردد. سازمان ما در اين راستا چگونه حرکت کرده و مختصات آن در نقشه اطلاعاتي يک سازمان مدرن چيست ؟
بديهي است ارائه دهندگان اطلاعات خود در سطوحي ديگر به مصرف کنندگان اطلاعات تبديل و مصرف کنندگان اطلاعات ، در حالات ديگر، خود مي تواند بعنوان ارائه دهنده اطلاعات مطرح گردند. مصرف بهينه و هدفمند اطلاعات در صورتيکه به افزايش آگاهي ، توليد و ارائه اطلاعات ختم شود، امري بسيار پسنديده خواهد بود . در غير اينصورت، مصرف مطلق و هميشگي اطلاعات بدون جهت گيري خاص ، بدترين نوع استفاده از اطلاعات بوده که قطعا" به سرانجام مطلوبي ختم نخواهد شد .
شبکه هاي کامپيوتري
در صورتيکه قصد ارائه و يا حتي مصرف بهينه و سريع اطلاعات را داشته باشيم، مي بايست زير ساخت مناسب را در اين جهت ايجاد کنيم . شبکه هاي کامپيوتري ، بستري مناسب براي عرضه ، ارائه و مصرف اطلاعات مي باشند( دقيقا" مشابه نقش جاده ها در يک سيستم حمل و نقل) . عرضه ، ارائه و مصرف يک کالا نيازمند وجود يک سيستم حمل و نقل مطلوب خواهد بود. در صورتيکه سازمان و يا موسسه اي محصولي را توليد ولي قادر به عرضه آن در زمان مناسب ( قبل از اتمام تاريخ مصرف ) براي متقاضيان نباشد، قطعا" از سازمان ها ئي که توليدات خود را با بهره گيري از يک زير ساخت مناسب ، بسرعت در اختيار متقاضيان قرار مي دهند ، عقب خواهند افتاد .
شايد بهمين دليل باشد که وجود جاده ها و زير ساخت هاي مناسب ارتباطي، بعنوان يکي از دلايل موفقيت برخي از کشورها در عصر انقلاب صنعتي ، ذکر مي گردد. فراموش نکنيم که امروزه زمان کهنه شدن اطلاعات از زمان توليد اطلاعات بسيار سريعتر بوده و مي بايست قبل از اتمام تاريخ مصرف اطلاعات با استفاده از زير ساخت مناسب ( شبکه هاي ارتباطي ) اقدام به عرضه آنان نمود. براي عرضه اطلاعات مي توان از امکاناتي ديگر نيز استفاده کرد ولي قطعا" شبکه هاي کامپيوتري بدليل سرعت ارتباطي بسيار بالا داراي نقشي کليدي و منحصر بفرد مي باشند . مثلا" مي توان مشخصات کالا و يا محصول توليد شده در يک سازمان را از طريق يک نامه به متقاضيان اعلام نمود ولي در صورتيکه سازماني در اين راستا از گزينه پست الکترونيکي استفاده نمايد ، قطعا" متقاضيان مربوطه در زماني بسيار سريعتر نسبت به مشخصات کالاي توليده شده ، آگاهي پيدا خواهند کرد